6 augustus 2013
Onze eerste dag hier in Beieren. We bezoeken het oud olympisch stadion in Garmisch Partenkirchen. Daar is al vanaf de autoparking de fraaie Olympiaschans te zien. Onze dochter van 5 jaar is alvast enthousiast om de liftjes te nemen, die er al flink roestig uitzien maar boven aangekomen zijn we dat al vlug vergeten.

Het uitzicht is adembenemend, een prachtig uitzicht over de bergtoppen en van hieruit zien we zelfs de Zügspitze. In de namiddag wandelen we op en neer langs de “Partnachklamm” een lange smalle kloof met erg donkere gangetjes, het voelt frisjes aan, ookal is het in de zon 32°C. De kloof is zo’n 700 meter lang en wordt gevormd door de rivier de Partnach. Het is een hele belevenis, en heen en terug kan je hier een kleine namiddag wel vullen.

Bij het avondeten maken we alvast plannen om morgen na een rustig ontbijt het “Linderhof” te bezoeken. Het is het kleinste kasteel dat nog voor de dood van “zotte Lüdwich” voltooid werd. Het was echt zijn lievelingsverblijf.

7 augustus 2013
Bij aankomst betalen we 2 euro 50 cent om op een overvolle parking te parkeren. Dit is echt een toeristische trekpleister. Na 25 minuten aanschuiven beslissen we de Engelse toer te volgen in het kasteel. Het is verboden om foto’s te nemen, en dit tot grote ergernis van mijn partner.

Al de ruimtes zijn volledig versierd met bladgoud. Engelen, lusters, versieringen aan plafond en muren, werkelijk alles blinkt er van het goud. Ook het marmer is in al zijn soorten te bewonderen. Lüdwich zelf werd geboren in München, hij werd ook weleens de sprookjeskoning van Beieren genoemd. Op 18 jarige leeftijd besteeg hij de troon en was een heel knappe man in die tijd.

Na de rondleiding hebben we buiten talrijke mooie foto’s genomen. Het Linderhof dankt zijn naam trouwens aan een 300jaar-oude lindeboom die nog steeds in de tuin staat.

9 augustus 2013
Na een rustige dag gisteren is Staffelsee aan de beurt. Het meer is heel groot en ligt 60 km ten zuiden van München. De rondvaart met de boot is erg mooi. Zalig op het bovendek in het zonnetje, met de voeten bloot, gewoon zalig… Het is zeker een aanrader.

10 augustus 2013
Omdat we vlak aan het klooster van Ettal logeren en onze dochter nog daar rustig rondjes kan fietsen maken we er nog redelijk wat foto’s. Daar op het binnenplein is het verkeersvrij en dus ideaal om met kleine kinderen te vertoeven.

Hier in dit grootste gebouw is vanaf 1905 middelbaar onderwijs gegeven aan 450 leerlingen waarvan er een groot aantal op internaat zaten. Er wonen nog 50 benedictijnen die enkele kloosterwinkeltjes openhouden waar je fijne souvenirs, bier en kaas kan kopen.

11 augustus 2013
Voor elk wat wils hier in Ettal. Dat is ook het leuke aan deze vakantie. Buiten het fijne hotel en al zijn accommodaties, is er ook voor de echte wandelaars wel wat te beleven. Ikzelf kies ervoor om mij op het terras te nestelen in het bijzijn van een goed boek en een glaasje witte wijn.

Michel en mijn dochter Fleur trekken de bergschoenen aan voor een sportieve namiddag. Via een wandelpad, en 300 meter klimmen bereiken ze het bos, en even later een verlaten hut. Even een korte stop met een appel en drankje om daarna stilaan terug af te dalen.

Die twee zijn wel wat meer gewoon, zeker in Tirol, onze favoriete stek. Dus dit is voor Fleur ook maar rustig aan.

Na het avondeten, keren we nog even terug naar het klooster aan de overkant waar Fleur zich op haar fiets weer van haar beste kant laat zien. Een fijne streek om te verkennen, het was een geslaagde vakantie.

Tekst en foto’s: Sabine Goossenaerts