Na achtentwintig jaar zijn wij nog eens op Mallorca gaan kijken. Gewoon even een weekje Palma, om de zinnen te verzetten. Propere stad met brede lanen, mooie gebouwen, veel kerken uiteraard, volop winkels, barretjes en restaurants.

Palma is ook een hele groene stad, al was daar eind maart nog niet veel van te zien. Kale bomen overal, een raar zicht. Behalve de citrusbomen, die waren zwaar van de citroenen en appelsienen.

En terwijl België kreunde onder wind, regen en kou, zaten wij lekker in de zon. De eerste dag nog een beetje aarzelend, met wat druppels. Niet genoeg om de paraplu open te doen, net te veel om hem dicht te laten. Maar vanaf dag twee was de lucht helder blauw en priemde de zon aan de hemel. Volop terrasjesweer. En wie ons kent, die weet dat we daar gretig gebruik van hebben gemaakt.

We hadden geen auto gehuurd deze keer want vanuit Palma kan je gemakkelijk met het openbaar vervoer naar de andere stadjes. Zo waren we in Valldemossa, een bergstadje in een schitterende omgeving.

Bekend in Valldemosa is het Kartuizerklooster uit de 14de eeuw, oorspronkelijk het paleis van koning Sancho. En verder is Valldemosa bekend omdat de componist Frédéric Chopin er gewoond heeft in de 19de eeuw, samen met schrijfster George Sand.

Naar Sóller gingen we met het antieke toeristentreintje, alom geprezen omwille van de mooie uitzichten tijdens de rit. Sóller is een heel toeristisch plaatsje. Veel is er niet te zien, en op het marktpleintje voor de kerk zaten de terrasjes overvol. Het is wel mooi gelegen in de bergen. Na een korte koffiestop zijn we vanuit Sóller te voet naar Port de Sóller gewandeld, een wandeling van dik vijf kilometer.

Port de Sóller (Puerto de Soller) is gezellig. Waarschijnlijk omdat ik van water en van bootjes houd. Een mooie moderne wandeldijk loopt van het ene eind van de jachthaven naar het andere. Veel terrasjes, en uiteraard ook de gebruikelijke souvenirwinkeltjes.

Port d’Andratx (Puerto de Andraitx) moesten we ook gezien hebben, volgens een kennis. We vonden er niet veel aan. Zoals de naam doet vermoeden is ook dit een plaatsje met een jachthaven, maar dan veel kleiner en niet zo gezellig als Port de Sóller.

We waren er snel uitgekeken en hebben de volgende bus terug naar Palma genomen. Daar aangekomen zagen we dat de straat van ons hotel volledig was afgezet. Al van ver hoorden we fanfaremuziek en korterbij zagen we een enorm lange stoet voorbij trekken: de processie van palmzondag!

Vandaar dat we zoveel mensen met palmtakken zagen rondlopen. Heel bijzonder eigenlijk. Dat hadden we vroeger hier ook. Ik heb zelf tussen mijn zes en mijn twaalf, zo trots als een pauw, met een lang gewaad en een hermelijnen manteltje in de processie van onze parochie meegelopen.

Het was tof in Palma. We hebben het rustig aan gedaan, hoewel we toch iedere dag vele kilometers gelopen hebben. Maar evengoed ’s middags en ’s avonds lekker gegeten (Ombu, Puro Chef, Ribello, Mar de Nudos, Port Blanc, Tast, L’Osteria di Giovanni, Café Bonaire, …). Natuurlijk ook veel geterrast, en heerlijk zitten lezen in de Sky Bar van het hotel, met prachtig zicht op de stad.