Vorig jaar ben ik begonnen aan de uitbouw van een hopelijk nog lange traditie. Telkens wanneer ik jarig ben, wil ik mezelf en mijn levensgezel verwennen met een dichtbij mini-vakantie. Mijn eerste verwennerijtje in die zin kan je lezen in mijn verslag over Amsterdam.

Dit jaar koos ik voor een driedaagse in de wijde omgeving van Utrecht. Utrecht is na Amsterdam de grootste stad van Nederland en is ooit zelfs belangrijker geweest dan de huidige hoofdstad van Nederland. Zoals het een grootstad betaamt, is parkeren er een hopeloze aangelegenheid. Wij kiezen er daarom voor om de wagen aan de rand van de stad te laten staan en naar het centrum te fietsen.

La-la-la-la-la-la-laaaaaa

Onze fietsen kunnen we veilig achterlaten ter hoogte van het conservatorium. Op dit uur van de dag horen we de toonladders van een mezzo-sopraan tot in het nabij gelegen Pandhof Sinte Marie. De hof is prachtig omgeven door een 11de eeuwse Romaanse kloostergang, een leftover van de Mariakerk die hier ooit heeft gestaan.

Wat mij betreft ligt the place to be aan het Domplein. De belangrijkste historische bezienswaardigheden liggen er op een steenworp van elkaar. Ik som ze even voor jou op.

De Domtoren vormt er een apart geheel met de schitterende Domkerk. Hoe prachtig licht en luchtig is deze gotische kerk. Naast de kerk ligt de toegangspoort naar de mooie Pandhof van de Domkerk. De tuin heeft een intieme sfeer en je hebt er een prachtig zicht op zowel toren als kerk.

Bij de uitgestippelde wandeling op ons stadsplannetje staat het helemaal niet aangegeven en dat is zonde want bij het buitenkomen van de Pandhof staat links in de hoek het prachtige Academiegebouw in neo-renaissancestijl.

De Universiteit van Utrecht heeft een eeuwenoude geschiedenis waarvan de kiem gezaaid werd in 1636 door de schenking van de Kapittelzaal aan wat in die dagen de universiteit in wording was. De kapittelzaal zelf had toen al een bevlogen geschiedenis achter de rug.

Hier werd mede dank zij de stimulerende rol van Jan Van Nassau (wiens standbeeld op het Domplein prijkt) immers in 1579 de Unie van Utrecht ondertekend met als doel de krachten te bundelen tegen de Spaanse koning Filips II. En we weten allemaal wat die op zijn kerfstok heeft staan !

Je moet beslist eens je stoute schoenen aantrekken en het universiteitsgebouw binnen wandelen. Ga ook een keertje de trappen op … geen hond zal je tegenhouden. Op aanvraag kan je hier zelfs een geleid bezoek krijgen. Nu echter zijn studenten er volop in de weer met allerhande voorbereidingen dus we lopen er op kousenvoeten.

Weg van het Domplein ontdekken we leuke winkeltjes en shops om heerlijk in te snuisteren. Ook de grachten waarvan de Oudegracht met zijn werven de belangrijkste is zijn prachtig. De werven en werfkelders dateren uit de middeleeuwen toen de grachten werden uitgegraven.

Kooplieden gebruikten de grachten voor de aanvoer van goederen. Om het gesleur van de goederen naar boven en dan weer naar beneden te vermijden kwam een slimme handelaar op het vernuftig idee om een tunnel te graven vanaf de kade rechtstreeks naar zijn huiskelder.

Dit sublieme idee kreeg navolging zodat in Utrecht een wel heel bijzondere haven dwars door de stad ontstond. Uniek in de wereld ! Let ook eens op het voetpad van de Oudegracht. De letters van Utrecht schenken jou een paar aardige filosofische gedachten.

Er valt nog zoveel moois te bewonderen in Utrecht maar de benen worden moe. Dat komt er van als je jarig bent …een mens wordt op zo’n dag immers een jaartje ouder. Daarom reserveren we ons een zitje op de grachtenboot. Die vertrekt over dertig minuten.

Tijd genoeg dus om de kelen te smeren en dat doen we in het Stadskasteel van Oudaen uit de 13de eeuw dat net als het vertrekpunt van de rondvaart ook al aan de Oudegracht gelegen. Het valt moeilijk om me in te beelden dat deze rechthoekige en met weinig franjes voorziene gevel tussen alle andere panden in, ooit een kasteel is geweest.

Hoewel … in die dagen moet een groot huis in steen tussen alle houten huisjes in wel de allures van een kasteel hebben gehad. In 1758 werd het kasteel verkocht en werd het een zorghuis voor oude mannen en vrouwen. Stel je voor : je oude dag slijten in een kasteel als RVT ingericht. Klinkt niet slecht, toch ?

Het stadskasteel is na een lange wisselende geschiedenis thans een brouwerij met proeflokaal. Dat proeflokaal heeft inderdaad wel de allures van wat eens een ridderzaal was. De ober van dienst is wat fier dat hij in dit historisch pand zijn boterham kan verdienen al twijfel ik wel aan zijn geschiedkundige kennis.

Volgens hem heeft het kasteel ook een bordeelverleden maar daar kan ik snuffelend in lectuur ter zake niets over terug vinden. De rondvaart sluit een prachtige dag af. De pijp is uit. Ik geef ze aan (Sint) Maarten, de patroonheilige van de stad.