Onze rondreis in Maleisië hier volledig beschrijven is teveel van het goede.

Ik koos voor Penang of “Pulau Pinang”, een bruisend eiland in het noordwesten van Maleisië. De hoofdstad is George Town De naam “Penang” komt van het woord “pinang” en verwijst naar de betelnootboom.

In het verleden was Penang belangrijk voor de handel en piraterij. Op Penang wonen +/- 1,7 mio mensen waarvan 59% van Chinese, 32% Maleis en 9% van andere afkomst.

Het is een prachtige multiculturele smeltkroes. Door de grote Chinese bevolkingsgroep doet het eiland heel Aziatisch aan.

Je kan hier gemakkelijk een week verblijven. Veel toeristen komen tegenwoordig naar hier voor de sfeer en het lekkere eten. Een auto of een brommer huren en het eiland op eigen houtje verkennen is absoluut geen probleem. Ook een Riksja vind je op elke straathoek.

Ons hotel lag in Georgetown. We kozen ervoor om eerst de Clan-Jetties te bezoeken. Dit zijn paaldorpen waar Chinese clans wonen.

Bij de integratie van de Chinezen in de 19 de eeuw hebben ze clans opgericht. We kennen het wel… eendracht maakt macht en zo verhoogden ze hun overlevingskansen. De paaldorpen voelen ook heel chinees aan door de vele altaartjes en kaarsen voor de deur en de typische Chinese, rode lampionnetjes.

De huizen zijn gemaakt van een speciale houtsoort die beter tegen het zeewater kan. In elk dorp woont één clan. In het verleden werd vooral van de visvangst geleefd maar nu werken de meeste bewoners in de stad.

Door de vele traditionele winkeltjes is het heel aangenaam om door deze dorpen te wandelen, we deden dit vroeg op de ochtend daar het dan nog niet zo warm en druk was.

Met de Riksja reden we naar het Pinang Peranakan Mansion. De Peranakan gemeenschap is in Maleisië vooral geconcentreerd in Penang en is onder toeristen vooral bekend vanwege de vele Peranakan-gerechten die een lekkere mix van Maleisische en Chinese invloeden hebben. In de Mansion krijg je meer kijk op het leven van deze gemeenschap.

De hoofdreligie in Maleisië is de Islam. De oude Acheen Street moskee is niet zoals we het kennen uitgerust met een Moorse maar een Egyptische minaret. De rest van het gebouw bevat een prachtige mix van Moorse en Chinese elementen. Zeker een bezoek waard.

De volgende dag kozen we ervoor om de Zacharevic Murals Walking Trail af te leggen. We hadden er in het hotel een map van gekregen. Deze wandeling bracht ons langs een leuke StreetArt collectie.

Onderweg kwamen we nog zeer veel extra StreetArt tegen. Heel ontspannend en het gaf ons een aparte kijk op de stad.

In de namiddag reden we met de bus naar de Kek-Lok-Si tempel. Dit is de grootste Boedhistische tempel van Maleisië en ligt +/- 7 km buiten het stadscentrum. Bij de ingang is een grote vijver met schildpadden, heel veel schildpadden.

Ze zijn het Chinese symbool voor geluk en je kan eten voor ze kopen en dan verbaasd toekijken hoe ze zonder enige schroom over elkaar kruipen om dit eten te bemachtigen.

De tempel zelf is een mooie mix van verschillende stijlen. We gingen met de kabelbaan naar boven en genoten van een prachtig uitzicht. We kochten ook een gelukslintje voor familie en vrienden en de evenaar-community  en hingen het in de wensboom.

We bezochten ook nog een prachtige Thaise tempel.

Op heel veel plaatsen vind je Foodcorners. Hier bevinden zich rond een middenplein met tafels, eetstalletjes van diverse culturen. Je bestelt bijvoorbeeld in het éne stalletje vis en in het volgende wok en in een derde een dessert.

Je geeft telkens je tafelnummer op. Je kan aan je tafel reeds van een drankje genieten en het eten wordt afgerekend wanneer het aan tafel gebracht wordt. Alcohol wordt buiten de hotels nergens verkocht. Dit heeft met de religie te maken.

Trouwens bij temperaturen tussen de 30 en 35 graden ook niet echt een aanrader.

Mijn conclusie: daar ik een voorliefde heb voor Street-Art is Penang is een prachtstad naar mijn hart. Er is nog veel meer te zien en we moeten absoluut nog eens terug.