Palo Verde – Manuel Antonio – Puerto Viejo de Sarapiqui – Tortuguero

Vrijdag na het ontbijt rijden we via Nicoya, waar we tijdens een koffiestop rode en blauwe ara’s zien, naar Palo Verde (provincie Guanacaste) waar we twee nachten zullen verblijven in de Hacienda La Pacifica.

Opnieuw een mooi domein waar we weer andere dieren tegenkomen: wilde reetjes, agouti’s en vooral heel veel brulapen die ons halve nachten hebben wakker gehouden. Ze maken een geluid dat onmogelijk te beschrijven is, maar zelfs de beste oorstoppen houden het niet tegen.

Zaterdag, onderweg voor onze boottocht op de Bebedero, passeren we tussen de verschillende kleine dorpen met kleurrijke huisjes kilometerslange rijst- en suikerrietvelden.

Tijdens de boottocht zien we veel leguanen, jezus christus hagedissen en krokodillen. En eens we in de mangroven varen heel veel verschillende water- en andere vogels.

De volgende dag rijden we naar Manuel Antonio (provincie Puntarenas). We gebruiken de Pan-American Highway, een tweebaansweg, tegen een maximum snelheid van 80 km per uur.

Het is een lange rit en het gaat voor geen meter vooruit. We stoppen nog aan de Tarcoles rivier waar talloze krokodillen op de oevers liggen te slapen. De combinatie lange dagen, slecht slapen, hitte en hoge luchtvochtigheid begint me stilaan op te breken.

We verblijven twee nachten in hotel Tabulia Tree. Onze ‘villa’ ligt vrij hoog op het domein en het is er heter dan heet. Gelukkig rijdt er een mannetje met een golfkarretje over het terrein om ons steeds naar onze kamer te brengen.

Maar eerst gaan we nog een wandeling maken in het Parque Nacional Manuel Antonio. Er gaat een gids met ons mee met een telescoop verrekijker. Fantastisch hoe je dan de kleinste details van de dieren kan zien. Veel luiaards in het park, roze pelikanen, roofvogels en slingerapen.

Aan het einde van de wandeling komen we op het mooie witte strand waar het krioelt van de troepen capucijneraapjes. Ze zien er toch zo onschuldig uit …

Op zondag hebben we de gelegenheid om te gaan zip-linen. Weer om zes uur opstaan. Wij bedanken ervoor en willen liever wat uitslapen, en nadien een paar uurtjes aan het zwembad zitten. In de namiddag maken we met zijn allen een ontspannende boottocht op zee met een trimaran, met muziek, eten en drank.

Als in een bliksemschicht zien we een walvis, maar het is niet het juiste seizoen om walvissen en dolfijnen te spotten. Het is heel gezellig aan boord en we genieten van de spectaculaire zonsondergang. ’s Avonds vieren we met de hele groep de 65ste verjaardag van mijn echtgenoot met een mooie en lekkere chocoladetaart aangeboden door de reisleiding.

De volgende ochtend aan het ontbijt worden we begroet door doodshoofdaapjes. Weer volgt er een lange rit van Quepos via San José en Braulio Carillo naar Puerto Viejo de Sarapiqui (provincie Heredia) in de Caribische laaglanden, waar we één nachtje gaan logeren in de Ara Ambigua Lodge om de lange rit naar Tortuguero te breken.

Het is een eenvoudig hotel, maar wel weer met een mooie tuin met veel bloemen waar we die avond de typische kikkers met rode ogen zien in de kikkertuin. Het is er zeer groen, zeer vochtig en zeer heet.

Onze laatste twee nachten brengen we door in Tortuguero (provincie Limón), aan de Atlantische Oceaan. Je kan er alleen komen per boot, maar eerst hebben we nog een lange rit met de bus voor de boeg.

Onderweg stoppen we bij de gigantische bananenplantage van Del Monte waar we zien hoe er een partij bananen ingepakt wordt voor transport naar de haven van Antwerpen. Na de busrit nog anderhalf uur per boot naar de Laguna Lodge.

Oh rampspoed … geen airco in de kamers! Maar ook geen glas in de vensteropeningen, alleen muggengaas. Zo kan het, mits wat wind, toch wat doorwaaien. In de namiddag maken we een wandeling in het dorpje Tortuguero.

Buiten wat souvenirwinkeltjes en een enkele bar/restaurant is er niet veel te zien. Ook het strand is verre van aantrekkelijk met zijn zwart vulkaanzand.

Op onze laatste volledige dag maken we een boottocht in het Parque Nacional Tortuguero. We vertrekken met een beetje regen maar al snel klaart het op en het is drukkend warm – gevoelstemperatuur 39° zie ik op mijn telefoon.

Weer zien we allerlei dieren, vooral heel veel vogels, maar bij mij is de fut eruit en ik heb het allemaal wel gezien. De namiddag brengen we door in de schaduw aan het zwembad en ’s avonds hebben we nog een drink van de reisorganisatie.

Daar wisselen we mailadressen uit met onze reisgenoten en bereiden we ons voor op de lange reis terug naar San José en vervolgens de nachtvlucht naar Amsterdam.

¡Pura Vida!