¡Pura Vida!
Palo Verde – Manuel Antonio – Puerto Viejo de Sarapiqui – Tortuguero
Vrijdag na het ontbijt rijden we via Nicoya, waar we tijdens een koffiestop rode en blauwe ara’s zien, naar Palo Verde (provincie Guanacaste) waar we twee nachten zullen verblijven in de Hacienda La Pacifica.
Opnieuw een mooi domein waar we weer andere dieren tegenkomen: wilde reetjes, agouti’s en vooral heel veel brulapen die ons halve nachten hebben wakker gehouden. Ze maken een geluid dat onmogelijk te beschrijven is, maar zelfs de beste oorstoppen houden het niet tegen.
Zaterdag, onderweg voor onze boottocht op de Bebedero, passeren we tussen de verschillende kleine dorpen met kleurrijke huisjes kilometerslange rijst- en suikerrietvelden.
Tijdens de boottocht zien we veel leguanen, jezus christus hagedissen en krokodillen. En eens we in de mangroven varen heel veel verschillende water- en andere vogels.
De volgende dag rijden we naar Manuel Antonio (provincie Puntarenas). We gebruiken de Pan-American Highway, een tweebaansweg, tegen een maximum snelheid van 80 km per uur.
Het is een lange rit en het gaat voor geen meter vooruit. We stoppen nog aan de Tarcoles rivier waar talloze krokodillen op de oevers liggen te slapen. De combinatie lange dagen, slecht slapen, hitte en hoge luchtvochtigheid begint me stilaan op te breken.
We verblijven twee nachten in hotel Tabulia Tree. Onze ‘villa’ ligt vrij hoog op het domein en het is er heter dan heet. Gelukkig rijdt er een mannetje met een golfkarretje over het terrein om ons steeds naar onze kamer te brengen.
Maar eerst gaan we nog een wandeling maken in het Parque Nacional Manuel Antonio. Er gaat een gids met ons mee met een telescoop verrekijker. Fantastisch hoe je dan de kleinste details van de dieren kan zien. Veel luiaards in het park, roze pelikanen, roofvogels en slingerapen.
Aan het einde van de wandeling komen we op het mooie witte strand waar het krioelt van de troepen capucijneraapjes. Ze zien er toch zo onschuldig uit …
Op zondag hebben we de gelegenheid om te gaan zip-linen. Weer om zes uur opstaan. Wij bedanken ervoor en willen liever wat uitslapen, en nadien een paar uurtjes aan het zwembad zitten. In de namiddag maken we met zijn allen een ontspannende boottocht op zee met een trimaran, met muziek, eten en drank.
Als in een bliksemschicht zien we een walvis, maar het is niet het juiste seizoen om walvissen en dolfijnen te spotten. Het is heel gezellig aan boord en we genieten van de spectaculaire zonsondergang. ’s Avonds vieren we met de hele groep de 65ste verjaardag van mijn echtgenoot met een mooie en lekkere chocoladetaart aangeboden door de reisleiding.
De volgende ochtend aan het ontbijt worden we begroet door doodshoofdaapjes. Weer volgt er een lange rit van Quepos via San José en Braulio Carillo naar Puerto Viejo de Sarapiqui (provincie Heredia) in de Caribische laaglanden, waar we één nachtje gaan logeren in de Ara Ambigua Lodge om de lange rit naar Tortuguero te breken.
Het is een eenvoudig hotel, maar wel weer met een mooie tuin met veel bloemen waar we die avond de typische kikkers met rode ogen zien in de kikkertuin. Het is er zeer groen, zeer vochtig en zeer heet.
Onze laatste twee nachten brengen we door in Tortuguero (provincie Limón), aan de Atlantische Oceaan. Je kan er alleen komen per boot, maar eerst hebben we nog een lange rit met de bus voor de boeg.
Onderweg stoppen we bij de gigantische bananenplantage van Del Monte waar we zien hoe er een partij bananen ingepakt wordt voor transport naar de haven van Antwerpen. Na de busrit nog anderhalf uur per boot naar de Laguna Lodge.
Oh rampspoed … geen airco in de kamers! Maar ook geen glas in de vensteropeningen, alleen muggengaas. Zo kan het, mits wat wind, toch wat doorwaaien. In de namiddag maken we een wandeling in het dorpje Tortuguero.
Buiten wat souvenirwinkeltjes en een enkele bar/restaurant is er niet veel te zien. Ook het strand is verre van aantrekkelijk met zijn zwart vulkaanzand.
Op onze laatste volledige dag maken we een boottocht in het Parque Nacional Tortuguero. We vertrekken met een beetje regen maar al snel klaart het op en het is drukkend warm – gevoelstemperatuur 39° zie ik op mijn telefoon.
Weer zien we allerlei dieren, vooral heel veel vogels, maar bij mij is de fut eruit en ik heb het allemaal wel gezien. De namiddag brengen we door in de schaduw aan het zwembad en ’s avonds hebben we nog een drink van de reisorganisatie.
Daar wisselen we mailadressen uit met onze reisgenoten en bereiden we ons voor op de lange reis terug naar San José en vervolgens de nachtvlucht naar Amsterdam.
¡Pura Vida!
Costa Rica, iets wat al 20 jaren op de fameuze lijst staat, hé, als ik je artikel lees krijg ik zin om dit volgend jaar echt op de lijst te zetten, het regenwoud in al zijn facetten is altijd opnieuw een verrassing, wat leuk dat jullie zo een mooie reis hadden!!!
Het was echt een heel mooie reis. Ik heb net deze morgen mijn fotoboek ontvangen … het heeft wat geduurd maar ik kon moeilijk een selectie maken uit de 1200 foto’s die ik genomen had. De prachtige fauna en flora verbaast me nog steeds.
Ja, toch maar een beetje naar boven schuiven op de bucket list :-). De nadelen pakken we er wel bij 🙂
Gewoon doen want het is een prachtig land, en dan hebben wij nog lang niet alles gezien. Al bij al is de jetlag mij nog meegevallen en de lange vlucht ook. De hitte en hoge luchtvochtigheid … tja, daar ontkom je niet aan tenzij je op je kamer blijft zitten. Maar je ziet het: ook dat heb ik overleefd. 😉
Schitterende foto’s Myriam ! De laatste spreekt bij mij erg tot de verbeelding maar er komt wel onmiddellijk een vraag bij me op : geen last gehad van muggen of andere vervelende insecten ? Dat is namelijk wat mij tegenhoudt om exotische bestemmingen op te zoeken. Ben nogal allergisch aan insecten.
Dank je An.
Helaas wel wat insecten, ja. Daar kan je niet omheen in het tropisch regenwoud. Maar al bij al viel het mij nog mee. Ik had het erger verwacht. En de producten die ze hier verkopen (50% DEET) helpen daar niet.
Mijn man is ook allergisch aan insectenbeten en heeft altijd een antihistaminicum en cortisonezalf bij, maar hij heeft het daar niet nodig gehad.
Dank voor de info. Ja, zelfs in de Camargue helpen zalfjes van thuis niet. Ik neem daarom ook steeds cortisonezalf mee op reis.
Heb je al de tijd gehad om mijn verslagen over Wenen te lezen ? Bij het schrijven ervan heb ik jouw ervaringen aan de mijne getoetst. Zie daartoe vooral het eerste en laatste verslag over Wenen.
Welke reizen staan er bij jou dit jaar nog op stapel ? Ikzelf plan voorlopig nog niet echt iets vermits ik een knieoperatie heb ondergaan en de revalidatie verloopt moeizaam.
Maar het kriebelt wel.
Ik zal eens gaan lezen. Ben een tijd niet meer op deze site geweest.
Wij gaan het dit jaar een beetje soberder houden dan vorig jaar. In 2018 hebben we maar liefst 82 nachten elders doorgebracht.
Na de paasvakantie gaan we twee weken rondtoeren op Mallorca. Al twee keer geweest maar nooit het hele eiland gezien. In juli gaan we fietsen in Friesland. En ik wil ook nog naar Zwitserland en de Italiaanse meren in juni of september. We zijn twee jaar achter elkaar in oktober een maand naar Spanje geweest, maar dat gaan we niet meer doen. Einde van het jaar plan ik iets warms (Florida? Abu Dhabi? Qatar?) maar nog niks vastgelegd.
Succes met de knie!
PS Moest je nog (veel) meer foto’s willen zien van Costa Rica … ze staan allemaal op Flickr. https://www.flickr.com/photos/mnmstravels/albums/72157703147751422
Oooo, dankjewel voor de link naar jouw foto’s. Super ! Ik kijk ook al uit naar jouw verslag over Mallorca. Wil daar echt eens heen.
Jij houdt net als ik van fietsen. Friesland zal jou zeer bevallen. Ben daar meerdere keren op fietsvakantie geweest. Onze uitvalbasis was Hid Hero Heem, een voormalig weeshuis in Bolsward dat was omgebouwd tot hotel. Mooie herinneringen aan.
Zoals gezegd, wij hebben nog geen plannen gemaakt. Behalve in september een vakantie in Slovenië. We hopen met de camper wel in juni naar Toscane te kunnen maar voor een dergelijke vakantie hoeven we niet te boeken.
Ik hoop dat de gezondheid van jouw man weer helemaal in orde is zodat jullie een heerlijk jaar tegemoet kunnen zien. De eerste reis was -zo te zien- in ieder geval schitterend mooi ! Geniet van wat kan !