Napels – rauw en authentiek
Na een weekje plannen is het zover… Napels – Napoli – uit het Latijn ‘de nieuwe stad’, wacht op ons.
DAG 1: Ready for take-off
Na twee uurtjes vertraging is het eindelijk zover. Het vliegtuig buldert over de startbaan en zet koers richting Napels. Een glaasje bubbels en een (eerste ?) lekkere pasta zetten de sfeer er meteen goed in.
En dan is het zover. We komen aan in Napoli.
Onze vooraf geboekte privé chauffeur wacht ons op in de aankomsthal met het voorziene naamplaatje – dat voor een keer eens juist geschreven is. De valiezen worden ingeladen en weg zijn wij. Vol spanning kijken we uit naar ons hotel.
Wow! En wat een hotel!
Ze blijken hier gek te zijn op België, want die schonk hun Dries Mertens. Die voetbalgekte zal ons de komende dagen nog meer geluk brengen, want telkens blijkt dat wij uit België komen, worden we als goden ontvangen, dankzij onze Dries.
Onze wellness suite in hotel Romeo heeft een volledige spa met infrarood sauna, stoomcabine, jacuzzi en een romantische open haard. Dat wordt genieten!
Maar eerst gaan we op verkenning in Napels. De avond lonkt.
We hoppen van het ene pleintje naar het andere; Lopen kerk in en uit; En staan verwonderd van de vele authentieke steegjes, waar gegarandeerd de waslijnen uithangen.
Wanneer de avond valt en het frisjes wordt, keren we terug naar ons hotel om een eerste maal te genieten van onze wellness faciliteiten. We bubbelen en sudderen in beide sauna’s met een glaasje bubbel in de hand.
Om de avond af te sluiten dineren we in het rooftop restaurant met panoramisch uitzicht op de haven. De cruiseschepen zorgen voor duizend lichtjes en een feeërieke sfeer die de avond compleet maken.
We proeven onze eerste lokale specialiteiten die dankzij de chef-kok telkens verdeeld worden op twee bordjes en als verschillende gangen aan ons geserveerd worden. Het lijken wel sterrenchef hapjes. Voor een keer moeten we onze half opgegeten borden eens niet aan elkaar doorgeven.
Het was alvast een eerste geslaagde dag.
DAG 2: Een snuifje cultuur
Na een ontbijt van eitjes, spek en tomaatjes, laten we ons voor een eerste keer verleiden door de typische Napolitaanse zoetigheden. Cakejes met oranjebloesemwater in al zijn variaties kunnen onze smaakpapillen bekoren. We genieten van de sfogliatella terwijl we genieten van het uitzicht op de imposante Vesuvius.
Om zoveel mogelijk te kunnen bezoeken van Napels en zijn omgeving, besluiten we een taxi te nemen naar onze eerste stop van de dag, Pompeï. Pompeï was ooit bedolven onder lava, nu bewaard voor eeuwig. Gewapend met regenmuts en extra sjaal voor die voorspelde regenbui, die nooit gekomen is, vertrekken we naar de site.
De dame aan het audio loket geeft ons nog wat tips over wat zeker te bezichtigen in onze korte tijdspanne van twee uur. Met de map in de ene hand en onze GSM/camera in de andere, zijn we klaar om Pompeï te veroveren. Terwijl we luisteren naar de audiogids, loodst Jan ons door de doolhof van straatjes. We bewonderen de oude mozaïek vloeren, Romeinse woningen tot een pittig bordeel toe.
We lopen als gekken rond om op tijd op onze afspraak met de taxichauffeur te zijn. We redden het maar net.
We rijden vervolgens naar Ercolano, die andere stad waar de Vesuvius zijn kracht toonde. Deze site is nog beter bewaard dan zijn grote broer Pompeï.
Hier waan je jezelf echt terug in de tijd. We wandelen binnen in de oude Romeinse villa’s. Gaan ‘op restaurant’, bij de smid en de bakker, althans in gedachte met de diepe stem van de audioman op de achtergrond.
Na een uur rondhossen zijn we terug aan de ingang en stappen we in de taxi die klaar staat. Maar wat blijkt, die man lijkt toch niet helemaal op de man van daarnet. Had hij geen lederen jack aan? We zitten dus in de verkeerde taxi! Gelukkig zien we onze fout tijdig in en keren we terug naar de toegangspoort om te wachten. We wachten er vijf minuten, tien minuten, een half uur en dan wordt Jan het beu, dus belt hij naar het hotel voor uitleg. Enkele ogenblikken later, springt de juiste taxichauffeur ten berde. Eind goed, al goed!
Moe maar voldaan, komen we aan in ons hotel en verwennen we onszelf met een ontspannend bubbelbadje en laten we de spieren ontspannen in de infrarood sauna. Onze batterijen zijn opnieuw opgeladen en we trekken het historisch centrum in voor die andere oh zo gekende lokale specialiteit: pizza.
In een van die gezellige steegjes die we gisteren al vol bewondering hadden ontdekt, vinden we een gezellige pizzeria. Ik kies een pizza met courgettebloemetjes gevuld met ricotta. Het blijkt een overheerlijke keuze. Jan gaat voor de kalfslapjes met citroensaus.
Op een pleintje een beetje verderop drinken we nog een prosecco. Om vervolgens op terugweg naar het hotel een tussenstop te maken in de bar van het theater voor een echte Italiaanse koffie. We krijgen er twee gratis croissantjes bij. Wat een verwennerij!
Eens in het hotel nemen we nog een afzakkertje aan de poolbar. Het mooie uitzicht, de steeds wisselende kleuren van de pool en de glaasjes bubbels, maken dit de perfecte afsluiter van de avond.
DAG 3: Uitwaaien in Napels
Na nog maar eens een geslaagd en uitgebreid ontbijt zetten we vaart naar de opera van Napels. Na slechts enkele minuutjes stappen, en wat zoekwerk, komen we op bestemming. Maar wat blijkt, de opera is deze voormiddag exceptioneel gesloten. Wat een tegenslag!
Dan duiken we maar in de ‘Galleria Umberto I’ die hier net tegenover ligt. De immense koepel en prachtige gangen brengen ons terug in de tijd. Wat een verborgen parel!
We flaneren verder langs het water. Hoewel het trotseren van de wind kost veel moeite. Ik stijg net niet op. Mijn brede broekspijpen lijken wel parachuttes. Eens aangekomen op de autovrije paseo drinken we een latte macchiato. We banen ons opnieuw een weg naar het hotel. Na een korte stop in ons hotel — om wat ‘windbestande’ kledij aan te trekken – trekken we verder naar ‘Napoli Sotterranea’.
Hier in de oude aquaduct van de Romeinen ontdekken we het ondergrondse Napels. Met kandelaar in de hand trekken we als volleerde speleologen door de smalle gangen, soms maar 50 cm breed en 1m50 hoog.
Tot slot krijgen we nog een glimp van de restanten van een Romeins amfitheater waar in de loop der eeuwen duchtig op gebouw werd en deze bijgevolg vermomd is als wijnkelder of dienst doet als doorsnee Napolitaanse woning.
We kuieren verder door de smalle straatjes en genieten met volle tuigen van de vele winkeltjes met snuisterijen en van de koffiehuisjes. We vergapen ons aan ‘kindje Jezus beeldjes’ in al zijn vormen en kleuren. Maar ook die andere aanbeden goden – de Napolitaanse voetbalsterren – staan hier zij aan zij met hun schepper.
Als je aan vijf mensen vraagt: “Wat vind je van Napels?”, zullen bijna allen antwoorden….vuil en vies….
Wel ik vond het prachtig! Eerlijk, zonder franjes, zonder de toeristische verfraaiingen…. Mooi in al zijn eenvoud en authenticiteit. Kortom rauw en authentiek!
DAG 4: Terug naar huis
Tijdens het ontbijt sta ik nog maar eens verstelt van de immense Vesuvius met het kwetsbare Napels aan zijn voeten. Na een lekker ontbijt, worden de valiezen gepakt en staat onze privé chauffeur opnieuw klaar om ons naar de luchthaven te brengen.
Met enige vertraging gaan we aan boord. Daar zit ik naast de vrouw van Dries Mertens, Kat Kerkhofs. Tja, ik kan niet anders dan haar te bedanken voor de godenstatus die we kregen dankzij haar Dries.
Zij geeft ons nog wat tips voor een volgend bezoek. We keuvelen even over de mooie Amalfi kust en vergewissen ons over de luxe status van ons hotel. Jan is bij deze gerustgesteld, een beter hotel is er niet te vinden in Napoli.
Met een laatste glaasje prosecco en met – hoe kan het ook anders – een stukje pizza sluiten we een geslaagde reis af. Ons buikje is rond en dik gegeten met al die lekkernijen.
Bedankt Napels voor al die mooie herinneringen! De cirkel is rond wanneer we toekomen op Brussels Airport.