Ik niet ! Niet dat ik een kenner ben, maar ik vertoef graag een keertje tussen het schone. Met “De Museumpass” kan ik dat zo vaak ik wil én zonder dat ik er moet voor betalen.

Ik denk dat ik mijn goesting in de Schone Kunsten van “Suske en Wiske” heb. Die gingen al naar het museum in een tijd dat ik nog ondersteboven in de zetel hun avonturen in hun stripverhalen las. De Raap van Rubens, De Dulle Griet, Het Spaanse Spook, … kreeg Lambik het bord rijstpap dat het ventje op de topfoto nog keurig in de handen heeft, niet in de nek gegooid ?

Er zijn wel meer mensen dol (geweest) op kunst, zelfs in die mate dat bij de eerste de beste veldslag, revolutie of oorlog het perfecte excuus werd gevonden om aan kunstroof te doen.

Mocht je de grote lijnen van de kunstroofgeschiedenis niet kennen, dan ken je wellicht wel de kleinere lijntjes via het satirische verzetsverhaal uit WOII “Allo, Allo”. Of ben je vergeten welk een avonturen René Artois en co beleefden met het in handen krijgen en het verstoppen van “The Fallen Madonna with the Big Boobies” by Van Clomp ?

Maar alle gekheid op een stokje … de écht grote Belgische kunstroof gebeurde ten tijde van de Franse revolutie.

Dat zat zo : Omdat de toenmalige Zuidelijke Nederlanden niet erg enthousiast waren over het idee van Vrijheid, Gelijkheid en Broederlijkheid vielen de Franse revolutionairen in 1794 onze gewesten binnen. Ze voerden hun mooie principes met harde hand in. En passant werden abdijen, kloosters en kerken massaal leeggeplunderd en de snoodaards sleepten schilderijen van onze Vlaamse Meesters op karren mee naar Frankrijk.

Jaren later, wanneer Napoleon Bonaparte aan de macht komt, zal hij die rooftocht verderzetten. Het Louvre (het voormalige Franse Koninklijke Paleis) tovert hij om tot “Musée Napoléon” dat in de wereld zijns gelijke niet zou kennen.

Maar de kunstroof is zo gigantisch dat het Louvre al gauw veel te klein wordt. Daarom richt Napoleon middels het Chaptal decreet liefst vijftien provinciale musea op waaronder het Museum voor Schone Kunsten in Brussel. Op die manier komen heel wat werken terug naar Belgische bodem al hangt er nog steeds een en ander aan gestolen goed in het Louvre te pronken.

De Gentenaars echter zouden zichzelf niet geweest zijn, mochten die hebben gewacht op het decreet dat Napoleon op 1 september 1801 ondertekende. Toen eind 18de eeuw Gent onder Frans bestuur stond en heel wat stedelijke kunstschatten in beslag werden genomen, was dat voor de stad het sein om terug te slaan door werk te maken van de aanleg van een brede kunstcollectie waarvoor er gedurende jaren naar een goede locatie werd gezocht.

In die zin mag het Museum Van Schone Kunsten in Gent het oudste museum van België worden genoemd. Ouder dus dan wat Napoleon wist te bedenken met zijn vijftien provinciale musea.

Vandaag bracht ik nog maar eens een keertje een bezoek aan de prachtige kunstcollectie die na veel verhuis uiteindelijk werd ondergebracht in het schitterende gebouw vanarchitect Van Rysselberghe. Het gebouw is dusdanig ontworpen (en intussen ook al een paar keren gefacelift) dat je er een heerlijk ruimtegevoel hebt dank zij zeer veel lichtinval.Net dat is zo leuk aan dit museum ! En net dat kan soms zo’n spelbreker zijn in andere musea.

Op de website van de de stad lees ik :

De collectie, die loopt van Jeroen Bosch over Rubens tot Magritte, is nooit beter tentoongesteld dan vandaag en beslaat een enorme verscheidenheid aan schilderijen, beelden, tekeningen, etsen en wandtapijten van de middeleeuwen tot de 20ste eeuw. Een auditorium, een bibliotheek, een kinderatelier en een brasserie maken het MSK tot een eigentijds multifunctioneel complex, waar je tijdens je stedentrip in Gent heerlijke uren kunt doorbrengen, omringd door schoonheid.

Mocht jij een broertje dood hebben aan de Schone Kunsten bezoek dan toch een keertje het MSK van Gent. Je zal er geen spijt van krijgen en jouw kinderen ook niet.

Brei er meteen ook een bezoek aan het S.M.A.K. aan. Het geesteskind van wijlen Jan Hoet staat recht tegenover het MSK en viert dit jaar zijn twintig jarig bestaan. Ook dat wordt in het MSK gevierd met het tentoonstellen van een paar allereerste werken van de S.M.A.K. -collectie. De droom van Jan Hoet ontstond immers destijds hier op zolder.

Panamarenko uitzonderlijk te zien in het MSK