Nachttrein naar Berlijn.
Er zijn steden waar je komt om te kijken. En er zijn steden waar je komt om te eten. Berlijn is allebei. Een stad die in geen enkele mal past, een plek waar haute cuisine en rauwe streetfood elkaar zonder gêne omhelzen.
Wij – Sofía en Ben, ook wel Lucky Bastards – landden met één missie: de stad doorproeven. Visit Berlin had een plan. Wij hadden honger.
Trio: Waar Less écht More is
De lunch begon bij Restaurant Trio, een naam die een gortdroge bescheidenheid verraadt, want het draait hier om veel meer dan een simpele drie-eenheid. Hier geen overbodige franjes, geen Instagram-trucs. De borden spreken.
Een tartaar van kalf met ingelegde groenten en mosterdzaad, een dampende bouillon waarin een perfect gegaarde ravioli van pompoen en salie dreef – alsof oma’s keuken en een sterrenrestaurant samen een revolutie hadden gepland.
Een slok witte Silvaner om de smaken te verzachten en we waren vertrokken. Vanuit Trio doken we een bus in voor de “Best of Berlin”-tour – een mix van oude grandeur, communistische littekens en hipsterparadijs. Maar de stad kan wachten. Wij wilden gin.
Mampe Distillery: Drinken met een Verhaal
Gin in Berlijn is geen bijzaak. Het is een religie. En wij waren hier om bekeerd te worden.
We proefden een gin die naar jeneverbes en verbrande sinaasappelschil rook, gevolgd door een variant met subtiele toetsen van lavendel en citrus. De distillateur – een Duitser met het charisma van een boeddhistische monnik en de hands-on mentaliteit van een smid – sprak over de balans tussen botanicals alsof het een symfonie was.
De derde gin, een krachtige mix van peper en dennennaald, sneed als een Berlijnse winter door onze smaakpapillen. Perfect. Dit was gin zoals gin bedoeld is: geen poespas, gewoon karakter in een glas.
Markthalle Neun: De Heilige Graal van Streetfood
Van daaruit doken we de Markthalle Neun in, Berlijns antwoord op de foodhallen van Barcelona en Bangkok. Op Streetfood Thursday voelt het alsof je de wereld eet, hap voor hap.
We begonnen met een dampend bordje Taiwanese gua bao – gestoomde broodjes zo zacht als een wolk, gevuld met langzaam gegaarde buikspek en knapperige kimchi. Daarna een bord ceviche met passievrucht en jalapeño, fris en vlijmscherp.
Maar het hoogtepunt? Berlijnse bouletten, met een heerlijk traaggegaard tomatensausje erbij. Duitse streetfood op z’n best.
We spoelden het weg met een Berliner Weisse en namen een mentale snapshot van de chaos: luidruchtige locals, expats die over ambachtelijke kaas discussiëren, een Syrische chef die zijn familiegeschiedenis in falafel vouwt.
Orania.Bar: Jazz en een Gesprek met een Chef
De avond eindigde in de Orania.Bar, een plek waar de jazz uit de piano sijpelt en de cocktails geserveerd worden met chirurgische precisie. Hier spraken we met chef Philipp Vogel, een man die koken benadert zoals een schrijver zijn verhalen.
“Eten,” zei hij, terwijl hij een fles olijfolie ontkurkte, “is niets zonder emotie.”
Hij serveerde ons een perfect gegaarde tarbot met een beurre blanc die smaakte als een Franse droom. “We zijn geen fine dining, we zijn soul dining,” voegde hij toe.
We proostten met een diepe rode Spätburgunder. We luisterden naar de muziek, de glazen tinkelden zachtjes. In de verte gromde Berlijn, levend en hongerig. Net als wij.
Hier zijn de websites van de genoemde locaties:
•Restaurant Trio: Een modern Duits restaurant gelegen aan de Linienstraße 13, 10178 Berlijn.
•Mampe Distillery: Een historische Berlijnse distilleerderij die bekend staat om zijn ambachtelijke sterke dranken.
•Markthalle Neun: Een historische markthal in Kreuzberg die bekend staat om zijn diverse culinaire evenementen en verse producten.
•Orania.Bar: Gelegen in het Orania.Berlin hotel aan de Oranienplatz 17, biedt deze bar live jazzmuziek en een verfijnde selectie aan dranken en gerechten.