ontwaken in Toscane/ Sillico: Ik hou van de rust waarbij ik languit gezakt aan het zwembad in een zomerse coma sukkel ver weg uit de greep van het kluwen van autostrades. Merkwaardig hoe mijn hartslag in een dolfijnfase raakt. Normaal telt ze 60 per minuut, nu leeft ze op een beat van 52.
Gisteren vertrokken we vanuit ons historisch dorpje Sillico naar zijn grotere broertjes. Na enkele getrokken baantjes en een heerlijke douche, werden we door Monica en Danillo uitgenodigd voor pizza with a magic view. Heerlijk!
Om 6h30 deze ochtend staarde ik vanuit het raam en kon mijn slaperige geest de realiteit niet vatten. Er onttrok zich een ongewoon schouwspel voor mijn ogen af …. In het dal waren een 8 tal dorpjes en 2 middeleeuwse stadjes ondergelopen. Het leek op water, maar de melkachtige haast vloeibare substantie was niet meer dan één groot wolkenpallet dat zich langzaam een weg baande naar de hemel. De plannen voor vandaag ? Carpe Diem!