Oostende voor Anker
Geloof het of niet … het is de eerste keer dat ik van het evenement hoor hoewel het dit jaar de twintigste editie is : Oostende voor Anker.
Ik ben trouwens geheel toevallig in Oostende. Dat zit zo : een vriendin van me verblijft hier momenteel in een revalidatiecentrum en vermits ik zelf intussen alles van revalideren af weet, wil ik haar een bezoekje brengen.
Mijn vriend treint voor de gezelligheid met me mee maar toch ook weer niet alléén voor die gezelligheid. Toevallig heeft hij weet van de happening en dus wilt hij niet alleen van mijn schoonheid genieten (kuch,kuch) maar ook van de beloofde schoonheid van Oostende voor Anker.
En eerlijk is eerlijk, nu ik op op de hoogte ben van dit feestelijke weekend, wil ik zelf ook wel een graantje meepikken. Dus deze ochtend bij ons vertrek naar het station heb ik nog gauw, gauw mijn fototoestel in mijn handtas gestopt. Een mens weet tenslotte toch maar nooit welk moois er op zijn pad komt.
Wat opzoekingswerk op internet leert me dat – hoewel het event pas vandaag (donderdag) begint – het mooiste eigenlijk al voorbij is. Dat blijkt namelijk het druppelsgewijs binnenvaren van de deelnemende schepen in de haven te zijn.
En laat er dit jaar een echt pronkstuk tussen zitten : een replica van een Spaans koopvaardijschip zoals die van de zestiende tot de achttiende eeuw voor de Spaanse kroon werden gebouwd. Met volle bolle zeilen komende van de zee moet dat inderdaad een prachtig zicht zijn.
Maar we laten de pret niet bederven. Vooral ook omdat de kersverse weerman van de VRT ons mooi weer heeft beloofd.
Al van bij het verlaten van het station duiken we de feestelijkheden in. De Koninklijke muziekkapel van de Marine staat ter hoogte van de informatietent een typisch miltair deuntje te blazen : tatatiri tarita, tatatiri tiritirita …
Wat verderop wordt op aloude wijze vis gerookt . Een behoorlijke mist hangt rond het rookhuisje. De geur doet ons al meteen honger krijgen en vermits het laagtij is en daardoor de schepen die we willen bezoeken nog niet toegankelijk zijn vanaf de kade, plannen we maar meteen een aperitief met aansluitend een heerlijke pladijs.
Het weer is ronduit zalig en vermits we de grote schepen die voor de gelegenheid achter het station aangemeerd liggen nog niet kunnen betreden, maken we een wandeling langs de binnenhaven waar de kleinere boten liggen. Langs de kade staan druk bezochte terrasjes en verkoopstandjes opgesteld.
Overal klinkt live muziek : van Britse folk tot zeemansliederen en Russische gezangen. We wandelen voorbij de stoomboot van Sinterklaas. Op gezette tijdstippen kunnen kinderen er hun hartje ophalen door aan de lippen te hangen van een boeiende vertelster van al even boeiende verhalen.
De boot is bovendien luxueus ingericht vermits die niet alleen dienst doet als pakjesboot van de Sint maar in een vorig leven ook gebruikt werd door de Nederlandse koningin Wilhelmina.
De sfeer is erg leuk, de mensen jolig al komen we hier en daar toch rare snuiters tegen.
Terwijl ik de tram neem richting vriendin, amuseert mijn vriend zich met een bezoek aan de Dockyard III een voormalige sleepboot met stoomaandrijving. Mijn vriend houdt van de geur van smeerolie en stoom dus …
Tegen hoogtij ben ik terug in de haven. We bezoeken nu het Spaanse koopvaardijschip en ho ho ho … wat helt het dek vervaarlijk ! Ik lijk wel stomdronken. Hoe houd je je hier recht bij storm op zee ?! Het schip biedt een mooie kijk op hoe het leven destijds aan boord moet zijn geweest.
We leren alles over de handelsroutes, de piraterij, de scheurbuik aan boord, het grote verschil inzake comfort tussen de vertrekken van de kapitein en de povere hangmatten voor scheepsjongens die tussen de kanonnen opgehangen werden.
Want jawel, hoewel zo’n koopvaardijschip als onderdeel van de Indische vloot enkel voor handelsmissies was bedoeld, moest de bemanning zich wel kunnen verdedigen bij dreigend gevaar.
Heus, het werd een prachtige dag en zittend in de trein huiswaarts breng ik graag verslag uit over dit alles.
Want het het weekend belooft veel zonneschijn dus mocht jij zin hebben om aan zee te gaan uitwaaien, ga dan vooral eens langs in Oostende.
Noot :
Mocht dit verslag niet tijdig gepubliceerd geraken, dan heb je alvast een leuk idee voor een volgende editie !
Leuke tip An, staat genoteerd voor 2020