Al enkele jaren was ik aan het sparen voor een reis naar Cuba. Volgend jaar zou het dan eindelijk zo ver zijn. Tot ik in februari een onverwachte e-mail kreeg van een vriendin. Of ik zin had om een groepsreis mee te doen nar Afrika? Haar voorstel overviel me wel. Maar zonder te twijfelen zei ik direct ‘JA’.

Na wat gezoek op het internet vonden we de perfecte reis: een groepsreis naar Oeganda met Kris Kras reizen. Enkele weken later was er nog slechts 1 plaats over. Ik klikte, met een beetje kriebels in de buik maar enorm veel goesting, snel op ‘reserveren’ en vanaf dan was het zeker: ik zou naar Oeganda gaan! Het programma klonk veelbelovend: bezoek aan nationale parken, trekking naar berggorilla’s, trekking naar chimpansees, 3 weken lang in de natuur zijn,..

In mei hadden we eindelijk onze vertrekvergadering. Hier zouden we meer informatie krijgen over het reisprogramma. Het gaf me enkel meer kriebels in m’n buik! Nadien volgde een lange periode van afwachten en voorbereiden. De dagen voor het vertrek was ik enorm zenuwachtig. 7 juli verzamelden we om 17u in Zaventem. We zouden met een tussenstop in Addis Abeba naar Entebbe landen. Toen we in Addis Abeba waren geland, rook ik het meteen: we zijn in Afrika! Na 2 lange vluchten kwamen we 20 uur later eindelijk aan in Entebbe.

Nadien volgde in 3 weken de ene na de andere onvergetelijke ervaring elkaar op. We deden een boda boda- tour in de hoofdstad; een verkenning van de stad met brommers en chauffeur. Daar zagen we de 2e grootste moskee van Afrika, aten een Rolex, zagen de ‘georganiseerde chaos’; een plein met wel honderd taxi-busjes kris kas door elkaar en hadden we voor de 1e keer het gevoel dat we in Oeganda waren aangekomen. In de stad Lira logeerden we bij een lokaal gastgezin; Susan en Jasper.

We leerden het lokale leven kennen op de plaatselijke markt waar alle groenten en fruit opeengestapeld lagen in torentjes. ’s Nachts ontdekten we hoe de lokale bevolking het nachtleven beleeft. In Fort Portal wandelden we langs de theevelden en zagen tot onze spijt dat er veel kinderen aan het werk waren. We zijn tot de bron van de Nijl gevaren. In het Kibale forest gingen we op zoek naar chimpansees. We zagen ze van tak naar tak en van boom tot boom zwieren.

De geluiden die we daar hoorden waren onvergetelijk en bezorgde ons allen kippenvel. Tijdens onze wandeling in het Rhino Sanctuary zagen we neushoorns liggen slapen. Aan Lake Mburo wandelden we ’s ochtends tussen de buffels, zebra’s, wrattenzwijntjes, bavianen,.. In Jinja hebben we 8 wilde ‘rapids’ overwonnen tijdens het raften. Waar we de grootste moeite hadden om niet de boot uit te vliegen.

Tussen Queen Elizabeth National Park en Kampala stonden we recht op de evenaar en sprongen we van het ene halfrond naar het andere. We logeerden op de prachtigste plekken en kampeerden in adembenemende natuur. Tijdens de hele reis deden we verschillende safari’s, zowel per safaribusje, te voet als op het water. We zagen kuddes olifanten zich verfrissen aan het water, groepen nijlpaarden die aan het zonnebaden waren wrattenzwijntjes lopen,..

We wandelen tot de top van de Murchison Falls en genoten van het prachtige uitzicht. Tot onze grote spijt hebben we zelfs het plaatselijke ziekenhuis bezocht. Als er me gevraagd word welke dieren ik allemaal gezien heb tijdens mijn reis is het lijstje eindeloos. Olifanten, giraffen, bavianen, krokodillen, nijlpaarden, parelhoenen, pelikanen, colobusapen, .. Allemaal even indrukwekkend.

Maar wat nu het mooiste moment was van de reis? Dat is echt moeilijk te kiezen. De natuur in het Murchisson Falls National Park en de uitzichten die we zagen tijdens onze safari’s waren ongelooflijk. We zagen twee leeuwinnen en een leeuw slapen in een vijgenboom in Ishaha.

Toen we in de verte een eenzame olifant zagen lopen tijdens één van de safari tochten, waanden we ons even in een reclame van Côté d’Or chocolade. We zagen giraffen lopen vlak naast onze safaribus.

Elk moment was stuk voor stuk echt onvergetelijk. Maar hét toppunt van de reis was wel ons bezoek aan de Ngukuringo familie. In het ‘secondary forest’ kapten de hakkers de tak voor ons weg, zodat we er door konden lopen om de hele familie van 12 berggorilla’s te bezoeken.

We zagen enkele zilverruggorilla’s en 2 kleine baby gorilla’s. Het was erg speciaal om met onze eigen ogen te zien hoe dat zij bewegen en leven. Het uurtje dat wij deze prachtige dieren hebben mogen observeren zal ik nooit in mijn leven nog vergeten. Op dat moment was ik echt enorm blij dat ik in februari ‘ja’ had gezegd op het voorstel om naar Oeganda te reizen.

Tijdens onze reis van 3 weken hebben we Afrika mogen proeven in de heerlijke culinaire specialiteiten van het land, ruiken en vooral horen. ’s Nachts hoorden we nijlpaarden, wrattenzwijnen, vogels, het water van de rivieren,.. Maar we hebben het land vooral gezien. Zowel in de prachtige natuur, de dieren, rivieren. Maar eveneens ook in alle kinderen die steeds met een brede glimlach naar ons toe kwamen gelopen.

Al deze momenten maakten dit echt een reis om nooit meer te vergeten. Stuk voor stuk zijn het mooie herinneringen voor altijd. En de beste beslissing die ik ooit al had genomen.

Tekst en foto’s: Esther Verhelst