Toen ik de bestemming van mijn wandelreis bekendmaakte, was de eerste reacties van familie en kennissen : “Waar ga jij naar toe ? Wat is daar te zien behalve zon, zee en strand ?”
Daarom was ik toch wel benieuwd naar wat deze actieve vakantie ging brengen en wat er zoal te ontdekken viel in dit land.

De vlucht voor onze 8-daagse reis vertrok in de namiddag vanop Zaventem richting Ohrid, een kleine luchthaven vlakbij Albanië en Griekenland. Na +/- 3 uur landden we op het plaatselijk vliegveld, gelegen op 9 km van de stad.

Volgens het reisbureau en diverse websites volstond voor deze reis een geldige identiteitskaart maar het is handig om toch een reispas mee te nemen. Zo win je tijd bij de douane want een reispas kunnen ze onmiddellijk scannen. Een identiteitskaart wordt eerst manueel ingevoerd en dan pas gescand alvorens je het land binnen mag. Dit is zeer tijdrovend, zeker als je in groep bent. In Skopje zou de controle bij de douane volgens de plaatselijke gids vlotter verlopen.

Voor onze groep was er een bus gereserveerd om de verplaatsing naar het hotel, dichtbij het meer van Ohrid, te maken maar men kan ook een taxi nemen (kostprijs : +/- 8 € of omgerekend in de plaatselijke munt 500 Macedonische Denar). (1€ = +/- 61,5 MKD). Betalen kun je meestal met Euro maar je ontvangt wisselgeld in Macedonische Denar.

Na de kamerverdeling in het hotel was er nog tijd voor een verfrissende welkomstdrank en kennismaking met de plaatselijke gids. Het avondeten werd aan tafel geserveerd (3-gangendiner). Tussendoor kon je genieten van de plaatselijke saladbar. Op de wijnkaart stonden verschillende lekkere wijntjes, zowel wit als rood.

De 1ste wandeldag werden we met 2 busjes (busjes en chauffeurs – vader en zoon – zouden iedere dag ter beschikking staan) naar het plaatsje Velestovo gebracht. Van hieruit vertrokken we door ongerepte natuur met prachtige zichten op het lager gelegen Meer van Ohrid en de Albanese bergen.

Tijdens de tocht baanden we ons een weg door een kudde schapen begeleid door een lokale herderin. Via het kleine plaatsje Elsani waar nog authentieke, lemen huizen te vinden zijn, daalden we af naar het pittoreske vissersdorpje Pestani.

De 2de wandeldag reden we vanuit Ohrid via Debar naar het vertrekpunt van onze tocht in Gari. Onderweg maakten we een tussenstop in Rajcica (in de buurt van Debar) om het klooster van St.George the Victorious te bezoeken. In de kerk van het klooster kan men de restanten van de hand van St. George bewonderen. (fotograferen en filmen binnen niet toegelaten).

Na het versterken van de innerlijke mens, vatten we onze wandeltocht aan door het Mavrovo Nationaal Park. Voldoende drinken meenemen is de boodschap. Al wandelend is er wel mogelijkheid om bij te vullen aan 1 van de plaatselijke bronnen met drinkbaar water.

Via de dorpjes Lazaropole, Tresonce en Selce trokken we door velden, bossen en bergen naar Galicnik, het bergdorpje waar we 1 nacht verbleven. Dit dorpje is naar het schijnt beroemd om zijn schapenkaas en bruiloftsfeesten.

De vroege zonsopgang was fascinerend, om nooit te vergeten. Na het ontbijt daalden we af om via Jançe naar de Duff waterval te wandelen : zalig om enkel het geluid van water te horen. Vervolgens bracht een korte verplaatsing met het busje ons nog naar het klooster van Bigorski.

De volgende dag maakten we kennis met de stad Ohrid en het meer : beide staan op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Na het bezoek aan de stad kunnen we dit enkel maar beamen : een prachtig gerestaureerde burcht, een oud amfitheater, het kerkje Sveti Jovan Kaneo gelegen op een rots (1 van de vele kerkjes in Ohrid), huisjes met hun eigen karakter,…

En aan lekker eten tegen een schappelijke prijs terwijl je geniet van de mooie omgeving is er zeker geen gebrek. Ook op het programma stond het klooster van Sveti Naum, gesitueerd aan de andere zijde van het meer van Ohrid op de grens met Albanië : zeer fotogeniek gelegen op een uitstekende rots. Van hieruit vertrokken we richting het hoogplateau van het Galicica gebergte. Wandelen en picknicken in de zuivere natuur met zicht op bergtoppen en plekjes eeuwige sneeuw. Zalig, rustgevend.

Een bezoek aan het Prespameer en het eilandje Golem Grad gelegen op het 3-landenpunt Macedonië-Griekenland-Albanië mag niet ontbreken. Het is de verblijfplaats van schildpadden en tal van pelikanen en aalscholvers. De kortste boottocht (met een visserssloepje) vertrekt vanuit Kojnsko. Dit dorpje is te bereiken via Stenje. Best leg je de laatste 10 km te voet af of met een jeep/4×4 want de weg bestaat enkel uit grind, zand en kasseien. Op het onbewoonde eiland vind je restanten van kerkjes en een wateropslagplaats uit de Romeinse tijd (4de eeuw).

De laatste voormiddag waren we vrij tot de transfer naar de luchthaven. Nog tijd genoeg om een wandelingetje te maken. Dan kom je tot de ontdekking dat de plaatselijke strandbars uit het Joegoslavische verleden hun beste tijd gehad hebben en liggen te wachten op de Westerse toeristen die het ‘andere’ Macedonië nog niet ontdekt hebben.

Het staat nu wel vast : in Macedonië is er meer te zien dan zon, zee en strand voor wie geïnteresseerd is in de lokale bevolking, geschiedenis, cultuur en natuur.

Tekst en foto’s: Ivo Deprez