Een dik jaar geleden, merkte ik een advertentie op in Check!, de weekendbijlage van Het Nieuwsblad. Met stip duidde ik deze vakantiebestemming aan, en voegde ik De Azoren dan ook toe aan mijn verlanglijstje.

In juni vorig jaar, namen mijn man en ik het vliegtuig naar het eiland São Miguel. Deze prachtige reisbestemming in de Atlantische Oceaan, wordt ook wel het ‘Groene Eiland’ genoemd, en dit eiland doet zijn naam werkelijk alle eer aan.

Ons hotel ‘Royal Garden’ in Ponta Delgada lag op een prima uitvalsbasis om de verschillende bezienswaardigheden te verkennen die het eiland te bieden heeft. De hoofdstad heeft erg veel te bieden, waardoor we direct wisten dat we ons hier niet zouden vervelen. Wat we uit Ponta Delgada zeker zullen onthouden, zijn de fameuze ‘zeepoorten’, de prachtige kerken en de typisch versierde straattegels.

Onze allereerste kennismaking met São Miguel was er eentje om nooit te vergeten. Met de huurwagen doorkruisten we kriskras de prachtige juweeltjes die de natuur hier tentoonstelt; wondermooie rotsen, opmerkelijke watervallen, wegen omringd met duizenden bloeiende hortensia’s en oogverblindende vergezichten.

Een eerste hoogtepunt van onze reis was ongetwijfeld de paradijselijke omgeving van Caldeira das Sete Cidades. In deze enorme vulkaankrater liggen een prachtig blauw en een glinsterend groen meer die in elkaar overlopen, gescheiden enkel door een brug. Wat wij hier te zien kregen, was werkelijk adembenemend. Dit hadden wij nog nooit elders gezien! Dit blijft voor ons het allermooiste plaatsje op het eiland, een postkaartje in het echt.

Het mysterie rond dit natuurverschijnsel maakt dit alles nog specialer. Dit fenomeen wordt namelijk door de legende verklaart door de onmogelijke liefde tussen een prinses en een herder. Na het bezoeken van de prachtige St. Nicolas kerk en een onvergetelijke wandeling door de ongerepte natuur van de Lagoa de Santiago, bezochten we ook nog het indrukwekkende decor van Capelas. Dit is een oude aanleghaven voor walvisvangst. Hoewel dit op vandaag enkel nog door recreatieve vissers wordt gebruikt, vonden we dit plaatsje ook zeker een bezoekje waard.

Ook onze smaakpapillen werden op São Miguel erg verwend. Zo bezochten we o.a. een ananasplantage, de theeplantages van Chá Porto Formoso en Chá Gorreana. We mochten de fabriekjes bezichtigen en de verschillende soorten groene thee proeven. Met veel plezier konden we hier alvast ook enkele souvenirtjes voor de thuisblijvers aankopen.

Daarnaast bezochten we in Ribeira Grande de likeurfabriek ‘Mulher de Capote’. Ook hier ontbrak het proeven niet, mmmm lekker!

Een volgende hoogtepunt van onze reis was absoluut de warmwaterbron van de Caldeire Velha. Midden in een bos ligt hier een rotsbassin, waarin een waterval zich naar beneden stort. Omringd door heel bijzondere bomen en deze prachtige natuur, strekten we dan ook even onze beentjes in het warme water van 32 graden, heerlijk!

Even verder op onze rondreis, botsten we op de Lagoa do Fogo. De Azoren zijn heel wat meren rijk, maar dit is wel een heel bijzonder meer! Dit vuurmeer – zoals het ook wel geheten wordt – is ontstaan als gevolg van een vulkaanuitbarsting.

Wat ons direct opviel, was de aangename stilte die hier overheerst. Aangezien je er niet met de auto heen kan, zijn hier bijna geen toeristen aanwezig. De wandeling die we hier maakten, was heel uitzonderlijk. Het bleek een soort zoektocht, waarbij we na iedere bocht verrast werden door de verscheidenheid die de natuur hier te bieden heeft. De plantengroei is onbeschrijfelijk, en ook de watervallen en het warme water kwamen hier steeds weer opduiken.

De apotheose van onze reis was wellicht ons bezoek aan Furnas. In deze groene vallei leven de vulkanen nog! Hier en daar komen er minerale bronnen van wel 60 graden heet aan de oppervlakte opborrelen.

Tijdens onze wandeling doorheen deze prachtige vulkanische verschijnselen, kwamen we ook restauranthouders tegen. Deze Azoranen komen ’s ochtends hun stoofpotjes in de warme grond graven, om deze ’s middags terug uit de putten te halen. Jammer genoeg hadden we geen tijd om dit typische gerecht te proeven, maar misschien is dit wel een goede reden om hier nog eens terug te komen?

In Furnas bevindt zich ook het Parque Terra Nostra. Dit is een botanisch park, waarin het ijzerhoudende water vanuit de vulkaan in het meer stroomt. Even was het dan ook schrikken van het roestkleurige water, maar dit kon ons er niet van weerhouden om even te gaan zwemmen in dit zalig warme water! Ook het prachtig aangelegde park op dit domein was zeker het bezoeken waard.

Jammer genoeg is het onmogelijk om alle bezienswaardigheden van dit eiland op te noemen. Als laatste wil ik dan ook nog graag één bijzonderheid aanhalen, die de rijkdom en toch ook de rust van dit eiland typeert.

In Furnas troffen we tijdens een wandeling plots een kerkje aan, dat leek op te duiken uit het niets. Dit volledig verlaten kerkje werd blijkbaar ooit gebouwd door een rijke man, die de kathedraal van Chartres uit Frankrijk wenste na te bouwen in miniatuur.

Hoewel je er niet meer naar binnen kan, werd dit kerkje nooit leeggehaald. Nog steeds kan je de prachtige glasramen bewonderen, en kan je de gouden beelden en versieringen aanschouwen. Dit is een beeld dat voor altijd op mijn netvlies zal blijven gebrand.

Tekst en foto’s: Denis Soudan