Winter 2014. Omdat we toch eens iets anders wilden dan Egypte, Jordanië of Eilat, maar wel warm en niet te ver (we zijn niet veeleisend), hebben we Boa Vista op de Kaapverdische Eilanden geboekt. We hadden absoluut geen idee wat we ervan moesten verwachten maar onze buren zijn al een paar keer geweest en zij vinden het de absolute top. Wij zouden het vanaf 18 januari zelf gaan beleven.

Omdat we een vroege vlucht hadden, had ik een park-sleep-fly arrangement geboekt bij het Golden Tulip aan de luchthaven. Comfortabele kamer en prima service. Op het gevraagde uur werden we met onze bagage op Brussels Airport gedropt, en twaalf dagen later ook weer opgehaald. De long term parking op Zaventem is een stuk duurder!

Aldus vlogen wij op 18 januari richting Boa Vista, het nog niet zo toeristische broertje van Sal. Boa Vista is een eiland van 30 bij 30 vierkante kilometer. Er was weinig lectuur over te vinden en ondertussen weten we ook waarom.

Er is daar eigenlijk helemaal niks te zien buiten wat mooie witte zandstranden en hoge wandelende zandduinen (noem het een mini woestijn). Geen mooie fauna of flora, alles is er kaal en dor. Het hele eiland telt vier all-inclusive hotels: drie in het noordwesten en een in het zuiden.

Er is één geasfalteerde weg. Deze loopt van de luchthaven naar de hotels. Voor de rest zijn het in het beste geval kasseiweggetjes, maar de meeste wegenis bestaat gewoon uit ‘piste’. Bijgevolg was dit een vakantie van luieren, zonnen, zwemmen, lezen, eten en drinken in het mooie Riu Karamboa resort.

We zijn één dag op stap geweest met Franca van Baobab Tours: achterop een pick-up naar het noorden en het zuiden van het eiland. Franca woont met haar man sinds 2006 op het eiland – toen was er één hotel – en is inmiddels echt een eilander geworden.

Ze spreekt het creools zoals de eilandbewoners, is echt één van hen. Ze kan enorm boeiend vertellen over de geschiedenis en het ontstaan van de Kaapverdische Eilanden, kortom het was een interessante dag zo al hobbelend over Kaapverdiaanse wegen.

Uiteraard hebben we ook de ‘hoofdstad’ Sal Rei bezocht, tien minuten per taxi vanaf ons resort. Het stadje bestaat uit een dertigtal huisjes, er zijn een paar barretjes en een restaurantje alsook een mini mini supermarktje, een kleine vishal en een groenten- en fruitmarkt. Er wordt nu stilaan ook gezorgd voor de individuele toerist door het bouwen van een kleinschalig eenvoudig appartementencomplex.

Wat ons zeker zal bijblijven van deze vakantie is de vriendelijkheid en de goedlachsheid van de Kaapverdianen, zowel in het hotel als in de stad. Overal lachende vrolijke mensen. Nog zonder $-tekens in de ogen … laat ons hopen dat dat zo blijft. Mooie mensen ook trouwens, in kleur variërend van koffie met melk tot pikzwart.

Het weer was niet helemaal zoals we het ons hadden voorgesteld, veel wind, vaak bewolkt en niet erg stabiel, maar we zijn in ieder geval weer eens flink uitgerust en kijken alweer uit naar de volgende vakantie …