Dubai – Van de aarde tot aan de hemel
Dubai moet zowat de natte droom zijn van vele architecten. Want wie Dubai zegt, zegt spectaculaire wolkenkrabbers, innovatieve ideeën en een futuristische sfeer. Nog maar net opende het Gevora hotel de deuren als hoogste hotel ter wereld, een titel die het trouwens afnam van een ander hotel gelegen in … Dubai.
Ze willen daar nu eenmaal allemaal de grootste en de hoogste zijn :-). Het meest spectaculaire gebouw, en trouwens voorlopig hoogste gebouw ter wereld, is de Burj Khalifa, die begin 2010 geopend werd met een spectaculair vuurwerk en afklokte op maar liefst 828 meter. Men werkte 6 jaar aan dit gebouw, 24 uur op 24, 7 dagen op 7.
Bijna gooide de financiële crisis roet in het eten. Dubai werd hard getroffen en de bouw dreigde stil te vallen. Hulp kwam uit onverwachte hoek. Sjeik Khalifa Bin Zayed, Emir van Abu Dhabi en tevens president van de Verenigde Arabische Emiraten gaf geld uit zijn privé vermogen om de toren te kunnen afwerken.
Het was initieel de bedoeling de toren Burj Dubai (Toren van Dubai) te noemen, maar als dank werd de naam op het laatst vervangen door Burj Khalifa (en dus genoemd naar de president). Alleen, de hoogste zijn was niet genoeg voor de ontwerpers. Zo bezit de toren de hoogste bar, de hoogste moskee, het hoogste zwembad en de snelste lift ter wereld.
Je wordt inderdaad tegen een duizelingwekkende vaart naar boven geschoten. Op amper 1 minuut tijd en tegen 42 km/uur sta je op de 124ste verdieping waar zich een uitkijkplatform bevindt, met de misleidende naam ‘At the top’. Want echt ‘at the top’ ben je niet. Je bevindt je immers slechts op 456 m hoogte.
Hoog genoeg in elk geval om van de weidse uitzichten te genieten …. behalve vandaag. Al sinds kerstmis houdt extreme mist stevig huishouden in Dubai. Op bepaalde momenten was het zelfs zo erg dat vluchten niet meer konden landen op de luchthaven en moesten afgeleid worden naar Abu Dhabi.
Ook vandaag verrast een combinatie van mist en zand ons en zien wij de omgeving in een donkere, bruine waas. Het is extreem heiig. Gelukkig zitten wij hier boven al die mist en brandt het zonnetje op ons hoofd. Lijkt het daarom of de toren beweegt? Dat lijkt niet alleen zo. De toren is gemaakt om te bewegen, zo’n 2 meter zelfs.
De andere torengebouwen, die elk op zich de titel van wolkenkrabber verdienen, liggen als het ware nederig aan de voeten van de Khalifa. Het lijken wel torentjes gemaakt met de blokkendoos, zo petieterig zijn ze. Maar allemaal voorzien van een unieke architectuur. Dubai, het walhalla van de architecten.
Met een uitgesproken visie en constructies bestaande uit glas, steen, staal en beton leveren ze unieke kunstwerken af, het één al meer geslaagd dan het andere dat wel, maar een stad gebouwd om de toekomst te doorstaan. Zelfs de metro is een geautomatiseerde monorail, bedoeld om het futuristische karakter te versterken.
Die metro werd trouwens ingehuldigd op 9 september 2009 om 9u09m09s. De Burj bestaat in totaal uit 160 verdiepingen, waarvan de eerste 24 worden ingenomen door het Giorgio Armani hotel, het enige Armani hotel ter wereld. Dan volgen verdiepingen met kantoren, gevolgd door appartementen die trouwens in enkele uren werden verkocht.
Dan volgen uiteraard een paar technische ruimtes waaronder watervoorziening wat in deze immense toren een huzarenstukje bleek. Daarboven volgen nog meer appartementen. De toren dreigt binnenkort zijn record als hoogste gebouw ter wereld kwijt te raken aan een toren waaraan in Saudi Arabië de laatste hand wordt gelegd.
Zo visionair als het volk is, wordt momenteel in Dubai al volop gebouwd aan een nieuw ‘hoogste’ gebouw. De toren, die Dubai Creek Tower zal heten, is ontworpen in de vorm van een raket en zou zo’n 1100 m hoog moeten worden en zou klaar moeten zijn tegen 2020, het jaar dat Dubai de wereldtentoonstelling organiseert.
Ook al wordt er veel in de hoogte gebouwd, Dubai kampt met een duidelijk plaats tekort, vooral dan aan de kustlijn. Oplossing : de aanleg van kunstmatige eilanden voor de kust. Deze ‘palmeilanden’ zien er vanuit de lucht uit als palmbomen : een stam en bladeren waarop zich de megalomane villa’s van de miljonairs bevinden.
En palmeilanden zonder palmbomen, dat kan ook niet, dus zijn er overal groene palmen te vinden. Op Palm Jumeirah, het eerste van deze eilanden zijn o.a. de luxueuze Palm Hotel en het Atlantis gebouwd,
Nog een ander iconisch gebouw is het beroemde hotel Burj Al Arab dat eruitziet als een gespannen zeil. Iconisch door zijn architectuur, maar ook iconisch door zijn service. 1.000 personeelsleden staan klaar om de gasten van alles te voorzien. Pottenkijkers zijn niet toegelaten.
Wie binnen wil moet een reservatie kunnen voorleggen voor een overnachting, een boeking voor het restaurant of bar. De vorm van het hotel is een ode aan de parelvissers die vroeger de economie in deze streek in stand hielden.
In zeer primitieve omstandigheden maakten zij diepe duiken met enkel een neusclipje, lederen bescherming voor hun vingers, een geweven mandje, een steen van 5 kg om hen te laten zakken en een touw om terug naar boven de geraken. Elke duik nam zo’n 3 minuten in beslag en er werden per visser zo’n 50 duiken per dag opgetekend.
Niet dat het grof geld opleverde; dat was weggelegd voor de parelhandelaars. Met de komst van de gecultiveerde Japanse parels, kwam een einde aan de parelvisserij in de Emiraten. Maar daar stopt de symboliek niet.
Het hotel heeft ook een hoogte van 321 m, de snelheid van een valk, het symbool van de Emiraten en het lievelingsdier van Sjeik Zayed Bin Sultan Al Nahyan, de grondlegger van de Emiraten. Om in de Burj Al Arab binnen te geraken heb je een reservatie nodig. Dat kan op verschillende manieren : je kan een overnachting boeken.
Eén probleem: de Burj heeft geen kamers … enkel suites en die komen uiteraard met een prijs. De goedkoopste is een suite van 170 m2. Slechts 7.500 euro per nacht, een weggeefprijsje zou ik zeggen. Hoe groter de suite, hoe hoger de prijs uiteraard. Wie in de grootste suite wil verblijven van ongeveer 1.500m2 legt daarvoor zo’n 66.000 euro op tafel.
Niet voor iedereen weggelegd dus. Dan misschien iets drinken in de bar? Is altijd de goedkoopste manier om een chique hotel een bezoek te brengen. Is hier uiteraard ook mogelijk maar let wel : tijdens de zonsondergang betaal je voor een cappuccino (het goedkoopste op de kaart) algauw 350 euro voor een plaatsje met zicht op zee.
Voor één drankje mag je 40 minuten blijven zitten. Voor wie 350 euro wat veel is, kan ook kiezen voor de kant met uitzicht over de stad. Dit kan al voor 200 euro. Maar voor dat geld krijg je uiteraard topservice die 7 sterren waard is, overdadige vergulde decoraties en leef je een tijdje in een droom.
Voor de superrijken die per helikopter aankomen, is een speciaal heliplatform aangelegd waar in 2005 de hoogste tennismatch ooit op werd gespeeld tussen Roger Federer en Andre Agassi. Tussen al dit glas en staal, is het soms moeilijk je voor te stellen dat je in de woestijn staat en dat deze hoogste stad ter wereld vroeger niet meer was dan een vissersdorpje met zo’n 300 inwoners.
Gelukkig is er ook nog iets overgebleven van de oude stad met een doolhof aan kleine, smalle straatjes, bedoeld om de wind erdoor te jagen en die als ventilatiestroom te gebruiken en schaduw te brengen. Hier bevindt zich ook het oudste gebouw van Dubai, het oude verdedigingsfort waarin nu het Dubai Museum is ondergebracht.
Via de oude houten overzetbootjes de zogenaamde ‘abra’ of watertaxi worden we in vijf minuten The Creek overgezet. The Creek is een zeearm die twee oudere districten in de stad scheidt. Hiermee worden we naar de oude soek gebracht. Via de grote houten dhows worden goederen aangevoerd voornamelijk uit Iran. Deze goederen worden op hun beurt verkocht in de aangrenzende soek.
De boten hebben alles mee, gaande van kleine potjes Iraanse Beluga kaviaar tot grote ijskasten. Je kan het zo gek niet bedenken. We worden aangetrokken door de geurige specerijen, welriekende parfums, de fruitige geur van thee en de blingbling van de goudmarkt.
Op deze plaats waan je je pas echt in het Midden-Oosten. Weg van het moderne gevoel dat Dubai je geeft, weg van allerhande ontwerpen in glas en staal. Weg van pretparken, kunstmatige eilanden, weelderige jachten (waaronder het jacht van Abramovich, eigenaar van voetbalclub Chelsea en van het grootste jacht ter wereld), weg van buitensporige luxehotels en luxe in het algemeen.
Maar wel de geuren en kleuren van het Midden-Oosten, mannen en vrouwen in traditionele kledij, de oproep tot gebed door de muezzin met een prachtige helder klinkende stem die uit de vele moskeeën weerklinkt, de warmte van de woestijn, het afdingen op de markt en Arabisch muziek die tot aan de hemel klinkt.
Mall of the Emirates heeft een mooi ontwerp en is uitgetekend als een immense stationshal. Het is nog rustig deze vrijdagochtend, de vrije dag van de Emirati. Gelukkig is de zichtbaarheid vandaag heel wat beter. De bijzonderste attractie in Mall of the Emirates is niet zozeer het ontwerp, de vele exclusieve winkels of de eetgelegenheden, maar wel de … skiptiste van Dubai.
De Mall is verbonden met de skipiste en vanuit het winkelparadijs, heb je door de vele ramen een bijzonder zicht op wat het best te omschrijven is als een indrukwekkend winters landschap. Het lijkt wel of we ons in een Alpendorp bevinden tijdens kerstmis. Dik ingeduffelde skiërs worden met de stoeltjeslift omhoog gebracht. Ze dalen af via de gewone skipiste of via de slalompiste.
Beneden wacht hen een dorpje met houten chalets, besneeuwde bomen en worden ze toegejuicht door een mooi verlichte sneeuwman. Het is buiten momenteel 31° maar hier binnen slechts 5°. Er is aan elk detail gedacht en je vergeet zelfs even dat je eigenlijk in de woestijn vertoeft. In Dubai kan werkelijk alles.
Niet alleen in gebouwen willen ze de grootste zijn. Ook de Dubai Mall weet met zijn records geen blijf. Het grootste winkelcentrum ter wereld heeft maar liefst 1.200 winkels. Slechts 5 minuten doorbrengen in elk van hen zou je minstens een week kosten.
In de mall vind je alle bekende internationale merken en ketens waaronder Galeries Lafayette, H&M, Bonhams, Debenhams, Marks & Spencer en Bloomingdale’s. Topdesigners zoals Prado, Louis Vuitton, Armani, Dolce & Gabbana, Burberry, Chanel en Dior hebben hun eigen onderkomen gevonden in Fashion Avenue.
In The Souk vind je vooral lokale producten. Omkomen van honger en dorst zal je ook niet met vestigingen van zowat alle bekende ketens : zowel restaurants als fast food. Heb je genoeg van al dat winkelen, eten en drinken?
Buiten winkels en eetgelegenheden vind je nog andere bezigheden in de Mall : zo is er een schaatsbaan met olympische afmetingen voor wel 2.000 schaatsers en een heus cinema-complex met maar liefst 22 zalen.
Maar de topper is het gigantische aquarium, het grootste ter wereld. Maar liefst 33.000 zeedieren zwemmen hier boven en naast je terwijl je via een tunnel doorheen het aquarium loopt. Onder deze dieren ook haaien en pijlstaartroggen. Buiten het aquarium is er ook nog een ‘Underwater Zoo’ met nog meer vissen, en verder nog pinguins, bevers enz.
Maar de grootste attractie bevindt zich buiten. De Mall bevindt zich in de schaduw van de machtige Burj Khalifa en van hieruit heb je een ongestoord zicht op de gigantische toren. Ik hou van het ontwerp van de Burj.
Eigenlijk is het een heel clean, zuiver ontwerp zonder franjes dat getuigt van een pure, simpele schoonheid. Ovale kokers zijn als het ware aan elkaar vastgemaakt met kilometers staaldraad waarbij het centrale deel tot aan de hemel reikt. Tonnen glas, staal en beton, meer is er niet nodig voor dit topontwerp.
Het zet de andere gebouwen letterlijk en figuurlijk in de schaduw met hun soms onnodige architecturale hoogstandjes. Voor de Burj op Dubai Lake, wordt dagelijks de grootste, bekendste en meest spectaculaire fonteinenshow ter wereld opgevoerd.
’s Namiddags zijn er twee voorstellingen, ’s avonds wordt de show elke 30 minuten herhaalt tussen 18u en 23u. Elke fonteinenshow duurt amper 3 minuten (de duur van een liedje uit een wisselend repertoire) maar de hoeveelheid water die de lucht in wordt gespoten is fenomenaal.
De dansende fonteinen hebben een lengte van 275 m en het water spuit tot wel 150 m hoog. 6.000 lichtjes zorgen tijdens de avondvoorstellingen voor verlichte fonteinen. Ik zie vandaag maar liefst 4 shows, 2 in de namiddag en 2 ‘s avonds.
Vooral de laatste show die ik zie na valavond is indrukwekkend. Andrea Bocelli en Sarah Brightman zingen de longen uit hun lijf met ‘Con te Partiro’ terwijl de verlichte fonteinen op de tonen van de muziek hun beste beentje of beter gezegd beste straaltje voorzetten met een perfecte choreografie en de Burj op de achtergrond stilletjes meegeniet.
Nadat de kraan weer toegedraaid wordt, neemt de Burj het over met een lichtshow die door heel de stad te bekijken valt. Zo ook in The Creek waar we de avond afsluiten met een dinertje op een traditionele houten show.
Tijdens een traditioneel diner varen we met een traditionele boot door The Creek die omgeven wordt door niet traditionele wolkenkrabbers die allemaal wel hun versie van een lichtshow projecteren. Want we zijn uiteindelijk in Dubai, waar er maar één motto geldt : groot, groter, grootst – duur, duurder, duurst – snel, sneller, snelst. Dubai is de plaats waar alles kan.
Heel leuk geschreven reisverhaal, Inge. Hoewel ik erg van architectuur houd, denk ik echter niet dat ik er ooit zal heenreizen. Het lijkt me toch allemaal wat te decadent …
Dank je An. Dubai heeft natuurlijk een decadent trekje : you love it or you hate it :-). Er volgen nog een paar verhalen, want ik heb een rondreis gemaakt door de Emiraten. Misschien kan ik je toch nog inspireren :-).