Een écht bezoek aan de Boliviaanse zoutvlakte is zoveel meer dan “Fata morgana’s”. Als je met het vliegtuig van La Paz naar Uyuni vliegt, begint het al… Een adembenemend zicht!

Net voor landing het meest immense zicht ooit op de zoutvlakte (dus zitjes aan het raam zijn zeker een aanrader 😉) en even denk je “euhm, die landingsbaan?! Dat kan toch niet óp de zoutvlakte zijn hé? Is er daar geen gigantisch meer onder?” => Geen zorgen, ze landen net naast de zoutvlakte 😊

Naast dus de typische foto’s op de zoutvlakte en het treinenkerkhof, is er ook de nodige accommodatie (restaurants en hotels) gebouwd in zout.

Wat bij de maaltijd al eens tot bizarre vragen kan leiden… Want soms zou er toch wel wat meer … mja… zout… op het eten mogen zijn, maar ja, ga je dan vragen “is er zout?” Wanneer je stoel, tafel, muren etc. van zout gemaakt zijn?

Het eten op die georganiseerde tours is trouwens best wel oké. Zeker als je niet te kieskeurig bent/moet zijn. Indien je specifieke eisen hebt, best op voorhand laten weten, want het eten wordt gekocht vóór de trip en onderweg kom je niet één winkel tegen (er zijn wel winkels en een bank in Uyuni zelf).

Wat betreft slaapaccommodatie, reisbureaus bieden slaapzakken te huur aan, indien je er zelf geen mee hebt, kunnen wij dat zeker aanraden. Er zijn weliswaar dekens in die hotels, maar het kan extreem koud worden en er ontbreekt al eens een stuk glas in het raam…

Het valt trouwens ook aan te raden alle elektronica op te laden en je eens goed te douchen alvorens naar Uyuni te vertrekken 😊 Die dingen kan je daar ook wel, maar licht/elektriciteit wil al eens uitvallen én bovendien moet je met vele mensen delen.

Maar goed, wat zie je daar nu nog meer op die meerdaagse trips?!

Isla Incahuasi

Vroeger was de zoutvlakte een gigantisch meer, dat nu weliswaar grotendeels is opgedroogd, er torenen nog enkele eilandjes bovenuit, zo ook dit eiland vol met cactussen.

Er werden diverse wandelpaden gecreëerd. Niet vergeten, je bent nog altijd op 3.650 meter boven zeeniveau, afhankelijk van hoe jouw lichaam omgaat met de hoogte moet je toch al rekening houden met een net iets trager tempo waarin alles gebeurt.

Laguna verde, laguna colorado, laguna blanca, languna …

Diverse meren, allemaal prachtig (diverse kleuren door de algen, de wind etc.) en vaak met een boel flamingo’s! Hoewel het er uitgestorven lijkt zie je onderweg nog wel andere dieren, zo zagen wij nog vicuña’s en vizcacha’s.

           Arbol de piedra

“De stenen boom”, een gekend zicht, maar wat uiteraard niet op foto zichtbaar is, maar wél deze stenen constructie verklaard: er is daar ENORM veel wind…

Dan zijn er ook nog geisers, thermale baden en vulkanen. Die – helaas – het meest actief zijn héél vroeg in de ochtend.

Nog een stop in de Dali-woestijn en dan werden wij afgezet aan de Boliviaans-Chileense grens.

Dit bestaat trouwens aan Boliviaanse zijde uit een veredelde stal met 3 douaniers, die je moet betalen – god weet waarom – en aan Chileense zijde uit een hypermodern gebouw en vanaf daar zijn het ook perfect geasfalteerde wegen en lijkt het alsof je Europa binnenrijdt.

Een fantastische ervaring! Bolivia, lo mejor!