“Een X-wing van Lego Star Wars! Of toch FIFA 19? Een doos vol poppen!”. Als mijn zoon en dochter tijdens deze dagen niet op stuk chocolade of één van de kroketten kauwen, dan hebben ze de mond vol van hun cadeaulijstjes. Een truitje van Messi? Check. Een surfplank? Check. Een robothond die koekjes eet en ze dan weer netjes uit kakt? Check. Je kan het zo gek niet bedenken of het staat er op. Gek word ik ervan!

Waarom, vraagt u? Omdat die kleine schelmen ondertussen zowat het halve huis hebben ingepalmd met speelgoedbakken en het hier op een doordeweeks dagverblijf begint te lijken. Muurtekeningen incluis. “Dat is toch niet zo erg”, denkt u? Ik hoor het u graag zeggen wanneer je zelf voor de vierde keer op een legoblokje bent getrapt.

Het deed me, niet met lichte weemoed, terugdenken aan mijn ontmoeting met de jonge Italiaanse architect Leonardo Di Chiara. Leonardo is zo’n kerel die voortdurend een big smile opzet, zo iemand waarvan ze zeggen dat de zon uit zijn achterste schijnt. Een stralende verschijning, quoi. Ik had hem ontmoet terwijl hij zijn wagen met caravan parkeerde op de kaasboerderij Caseificio Podere Sant’Anna in Toscane, waar we toevallig opnames deden.

Hij reageerde wat zuur toen ik zei dat hij rondreed met een “wel zeer vreemde caravan.” “Zeg nooit caravan tegen mijn Tiny House!”. Wist ik toen veel dat dit kleine huisje op wielen het resultaat van een heel nieuwe beweging was. Zo’n tiny house maakt namelijk deel uit van The Minimalists, een van oorsprong Amerikaanse stroming die er een sport van maakt om zich te ontspullen. Ja, dat je op 9 vierkante meter slechts plek hebt voor de essentiële zaken, behoeft weinig uitleg denk ik.

“Tijdens mijn studie begon ik al met het ontwerpen van inklapbare meubels. Het leek me daarnaast geweldig om van plek naar plek te kunnen reizen en me tegelijk een échte inwoner te voelen van de stad of plek waar je verblijft.” aldus Di Chiara. In Berlijn komt hij in aanraking met de Tinyhouse University, een instituut dat de mogelijkheden van Tiny Houses in het dagelijks leven onderzoekt.

In drie maanden tijd maakte hij de constructie, een jaar later was zijn tiny house af. “Natuurlijk is het niet makkelijk om op zo’n klein aantal vierkante meters te leven. Je moet je ontdoen van al je spullen. Ik heb bijvoorbeeld maar één paar schoenen en ik mis mijn boeken.”. Waarom hij het dan doet? Omdat hij zoveel in de plaats krijgt.

Rust, dat vooral, want veel spullen om hem heen bezorgden hem stress. Maar ook vrienden, want sinds hij zijn tiny house op Airbnb zette, konden al allerhande nationaliteiten zoals Zweden, Chilenen en Britten kennis maken met het concept. Italianen ook? “Die blijven liever nog even op hun zakdoek wonen, ze houden vast aan dat gebruik.”

Maak je geen zorgen: ik ga die poppen van dochterlief, of mijn zoons felbegeerde Barcelona-truitje, heus niet op de container kieperen morgen, maar die levenshouding van minimalist Leonardo zint me wel. Een leven met minder, met het oog op meer. Ondertussen ploeg ik nog wat verder door de legoblokjes. Als u iemand een hemeltergende kreet hoort slaken, dan was ik dat.

Bekijk het programma En Route! op Evenaar.

Bekijk Evenaar via Telenet Kanaal 51, Proximus 217, TV Vlaanderen 13.