Het is een aparte belevenis, aan boord gaan in de haven van Philipsburg op het Caraïbische eiland Sint-Maarten waar de grote cruiseschepen aanmeren. We komen er terecht in een soort van kunstmatig Disneylandachtig dorpje met toeristenshops boordevol prullaria voor wie liever rond zijn cruiseschip blijft hangen en toch wat souvenirtjes wil. Mij schrikt het wel af, al die mastodonten met hun duizenden passagiers.

Tot ik onze viermaster zie, de Star Flyer van Star Clippers. Wat een prachtig zeilschip. Het vervult me met fierheid dat ik net op deze droomboot mag stappen. Vanaf dan gaat er een compleet nieuwe wereld voor me open. De wereld van het deinen op de golven, van de wapperende zeilen, van de knopen en de eindeloze zee, van de kapiteins en stewards, van de trappen en de ingenieus ingerichte kajuiten, van de rust en stilte op het dek. Zal ik zeeziek worden, zal ik kunnen slapen, lezen, eten? Ik zal het de volgende dagen allemaal ontdekken.

100 procent grandeur

Na de uitgebreide veiligheidsinstructies op het dek kan het echte avontuur beginnen. We wanen ons meteen in een voorbije eeuw en het zou ons niet verwonderen als we straks vrouwen en mannen uit de jaren veertig in lange jurken en chique kostuums van de majestueuze trap zien afdalen. De Star Flyer staat immers voor grandeur met de grote G. Het schip ademt de traditie van een zeilschip uit maar met hedendaags comfort.

De viermaster van 115 meter biedt plaats aan zo’n 170 gasten, heel wat minder dan de grote cruiseschepen. We genieten van ieder moment en worden heel behendig in het laveren doorheen de viermaster van dek naar benedendek en terug. Onze kajuit is niet speciaal ruim maar wel heel praktisch ingericht. Ongelooflijk hoeveel je kwijt kan in een kleine ruimte. De diners zijn internationaal en lekker en er is steeds een vegetarisch alternatief voorhanden.

De sfeer bij het avondmaal is gemoedelijk en informeel. De drank bij de Amerikanen aan de tafels naast ons vloeit rijkelijk en het gelach klinkt alsmaar luider.

Na de maaltijd is het tijd om naar buiten te gaan voor de officiële afvaart. Afvaren in het donkere, diepe blauw doe je bij Star Clippers op de tonen van Chariots of fire van Vangelis. Het eerste kippenvelmomentje is een feit. Tijd om een flesje bubbels te kraken op het dek en samen te toasten op deze trip.

Niet voor hoge hakken

Die eerste nacht leren we al snel dat je je badkamerdeur en kastjes echt wel moet dichtdoen en dat lezen in bed niet zo makkelijk gaat op een zeilcruise. Ook slapen lukt ons minder goed. Zeeziek zijn we zeker niet, maar we kunnen ons best voorstellen dat het niet iedereen even goed afgaat. Het is een aparte ervaring, zo liggen dobberen in je kajuit met je ogen dicht, maar dat doet geen afbreuk aan alles wat we meemaken en beleven.

Ook kun je maar beter een beetje goed ter been zijn om de vele trappen te nemen en ten volle van deze zeilcruise te genieten. Hoge hakken laat je best achterwege. De Star Flyer is zeker geen drijvend resort zoals de meeste grote cruiseschepen maar laten we dat nu net een pluspunt vinden.

Onze eerste halte is het naburige eiland Saint Kitts en Nevis waar we ’s ochtends na een heerlijk ontbijt aanmeren. Ook hier beland je weer in een toeristisch cruisedorpje waar je eigenlijk snel weg wilt. Het blijft een vreemd zicht, al die Amerikaanse toeristen die door de mastodonten worden uitgebraakt en een obsessie hebben voor het kopen van T-shirts met de naam van het eiland erop en allen hetzelfde pad willen bewandelen.

Gelukkig gaan we al snel richting South Friars Bay, een strand zoals je ze overal in de Caraïben kan vinden, maar dat wist ik toen nog niet. Palmbomen, parelwitte stranden, hemelsblauwe zee, cocktails, heerlijke salades en een stralende zon. Wat wil een mens nog meer?

Luieren in de touwen

Indien je dat wenst, kun je ook aan dek blijven en in comfortabele ligzetels genieten van zon en twee kleine zwembaden. Overdag kun je zelfs in de mast klimmen als je dat aandurft, of wat gaan hangen en luieren in de netten die aan de boeg zijn gespannen, met onder je zicht op de open zee. We moeten bekennen dat wij ons toch niet helemaal op ons gemak voelden, met onze voeten en benen die af en toe door de mazen van het net glipten.

Terug aan boord heeft de kapitein een verrassing en kunnen we bij valavond een rondvaart maken in kleine sloepen rondom onze viermaster en zo genieten van het geluid van de wapperende zeilen tijdens een onbetaalbare zonsondergang. De zon zakt echt wel in de zee. We kijken onze ogen uit en beleven zo ons zoveelste kippenvelmoment.

Dankzij onze Star Flyer kunnen we de volgende ochtend het tot de verbeelding sprekende exclusieve eiland Saint-Barthélemy of St Barths aandoen. Grote cruiseschepen kunnen er niet aanmeren, wat de rust op het eiland ten goede komt. Dit is trouwens een belangrijke troef van Star Clippers, ook elders ter wereld. Je kunt eilandjes bezoeken die niet op de route liggen van de grote cruisemaatschappijen.

St- Barths is een mondain, Franssprekend eilandje dat ons doet denken aan het zuiden van Frankrijk. We trekken eropuit met een huurwagen met open dak en genieten van de prachtige desolate witte stranden en eindeloze uitzichten die instagramwaardige foto’s opleveren. We zouden hier best een paar dagen kunnen vertoeven zonder ons te vervelen. Dat het eiland bevolkt wordt door kapitaalkrachtige wereldburgers blijkt uit de omvang van de villa’s en de prijskaartjes van de hotels.

Na de doortocht van de vernietigende orkaan Irma in 2017 werd dit Caribisch eiland dan ook snel weer opgebouwd. Langs de kade kan je gezellig shoppen en veel geld uitgeven aan luxemerken als Christian Dior en Dolce & Gabbana. Of je kunt genieten van een wijntje en staren naar de prachtige boten van de rijken der aarde. Ja, die van Abramovich lag er ook.

Caribische vibe

Terug in Sint-Maarten zit ons zeilavontuur erop en verlaten we met spijt in het hart het schip. Maar we troosten ons met de gedachte dat er ons nog enkele dagen resten om Sint-Maarten zelf te ontdekken. Het eiland werd heel zwaar verwoest door orkaan Irma en is volop met de wederopbouw bezig om opnieuw de toeristische trekpleister van weleer te worden.

Het Nederlandstalige, zuidelijke deel van het eiland is bijna in zijn volle glorie hersteld en je kunt er genieten van de typisch Caraïbische vibe tijdens een wandeling doorheen Front Street en de toeristische Boardwalk. In de haven van Philipsburg kun je als toerist deelnemen aan een 12 Metre Regatta Challenge, een populaire zeilwedstrijd waarbij twee teams het tegen elkaar opnemen en je desgewenst ook echt zelf de handen uit de mouwen mag steken.

De raceboten zijn ware kunstwerkjes. Omdat wij last hebben van landziekte laten wij deze activiteit aan ons voorbijgaan en genieten wij van het rondkuieren in Front Street. Overigens ervoeren wij voor het eerst dat er iets als landziekte bestaat. Op onregelmatige tijdstippen krijgen wij het gevoel dat de wereld rondom ons draait als een tol. Het komt in vlagen, maar gelukkig werden we nooit echt misselijk.

En dan is er Maho Beach. We kenden ze wel, de foto’s van vliegtuigen die rakelings boven het strand landen en opstijgen, omdat de baan van Princess Juliana International Airport maar een lengte heeft van 2.300 meter. Wanneer de mannen van ons gezelschap het busje uit spurten omdat er een vliegtuig nadert, kunnen wij aanvankelijk niet nalaten onze wenkbrauwen even op te halen. Maar als wij er even later zelf staan, valt ook onze mond open van verbazing. Het was epic, zou onze dochter zeggen. Zet dit vliegtuigspotten ook maar op je todolijstje als je naar Sint-Maarten gaat.

Ongerepte schoonheid

In de zuidelijke regio doet men er alles aan om voor ieder wat wils te bieden en dus trekken de meer avontuurlijken onder ons naar Rainforest Adventures, een soort ecoavonturenpark. Eerst ga je met de Sky Explorer naar het hoogste punt van Sint-Maarten en vervolgens glijd je naar beneden met de steilste ziplijn ter wereld, The Flying Dutchman. We worden uit onze comfortzone gesleurd, maar de uitzichten zijn zo mooi en onvergetelijk dat we niet anders kunnen dan honderd procent genieten en blij zijn dat we niet hebben afgehaakt.

Saint-Martin is het noordelijke deel van Sint-Maarten waar men Frans spreekt. Het heeft een beperkte vorm van zelfbestuur maar valt onder Frankrijk en is dus geen zelfstandig land. We merken er al snel dat de wederopbouw hier moeizamer gaat omdat de cruisetoeristen hier minder komen. Toch heeft het noorden zoveel te bieden. Het is er ongerept mooi. De zee is overal vijftig tinten turquoise, desolaat en omgeven door de mooiste witte stranden. De gids laat ons zien hoe op deze wonderlijke plekjes gloednieuwe hotels met alle mogelijke luxe in opbouw zijn.

In hoofdstad Marigot is het uitzicht vanaf Fort Louis een absolute aanrader. De stad is weer mooi opgekalefaterd en een must-do. Het is er leuk winkelen en wandelen tussen felgekleurde huizen en je maakt er kennis met de Caraïbische variant van een Franse stad. Alles bij elkaar genoten wij meer van het noorden, vanwege de ongerepte schoonheid en de afwezigheid van een massa Amerikanen. Deze kant deed ons ook aan de charmes van St Barths denken.

Lekker eten en carnaval

Het Esmeralda Resort waar we verbleven, is een aanrader. Het is uitstekend gelegen om het noorden te ontdekken. Het is er rustig, de kamers zijn ruim en authentiek, het eten uitstekend. Het is ook de ideale uitvalsbasis om Pinel Island te verkennen. Dat eilandje is enkel te bereiken met een bootje en je kunt er genieten van een paradijselijk strand aan de Yellow Beach Bar, de Caraïben ten top.

De lunch is een must, de maaltijden die ze op tafel toveren zijn overheerlijk. Al moeten we bekennen dat we, wegens gevoelig voor de gevreesde turista, geen vis en salades aanraken en meestal kiezen voor een vegetarische pasta. Wat niet wegneemt dat we met onze ogen konden genieten van de borden van de anderen, en die zagen er bijzonder smakelijk uit. En bij het zien van de kreeft van onze collega, kwam het water ons in de mond. Een grote schotel sappig vers fruit sloot de heerlijke lunch af.

Hou je van lekker eten en couleur locale, vergeet dan zeker niet een bezoekje te brengen aan Les Mardis de Grand-Case, de grootste artisanale en artistieke markt van St-Martin, iedere dinsdagavond van januari tot april in Grand-Case. De ambiance is er niet te versmaden en je maakt kennis met heel wat lekkernijen en een kleurrijke carnavaleske parade. Je vindt er ook zeer goede restaurants, de beste van het Caribische gebied wordt er gefluisterd.

Wij gingen naar Barranco waar twee Belgische chefs mee in de keuken staan. Opnieuw waren de voorgerechtjes om te delen een hoogvlieger. Een geslaagde afsluiter van een heel fijne trip. En stiekem dromen wij ervan het zeilavontuur nog eens over te doen op de Middellandse Zee, en de talloze mooie Griekse eilanden te ontdekken met deze eigenzinnige viermaster.

Bron: She.be, tekst en foto’s Veronique Nolens