Surfkamp met happy singles!
Aah, vakantie! We bevinden ons in het speerpunt van de zomermaanden en als je nog niet op vakantie bent geweest, dan vertrek je binnenkort of ben je er allicht aan toe. Ikzelf was er ook aan toe, geloof me.
Want we hebben ondertussen met Evenaar héél wat bestemmingen gezien het afgelopen jaar: Zuid-Afrika, Nepal, Duitsland, Spanje, Lanzarote om er maar een paar te noemen. Een jaar waar we met de hele ploeg met glunderende ogen naar terugkijken en waar we jou, onze kijkers, heel hard voor willen bedanken.
Zonder jullie had dit nooit gekund! Dus… zonder al te melancholisch te worden: bedankt!
Ondergetekende bevindt zich ondertussen in Montalivet, een typisch kustdorpje in de Gironde aan de Atlantische Kust van Frankrijk. Ons gezin besloot deze zomer opnieuw deel te nemen aan een surfkamp. Lees: we trachten gedurende een week om rechtop te staan op een surfboard en ploeteren ons een weg door het sop.
Of nee, eigenlijk is dat wat kort door de bocht. Het surfen is de lijm die mijn gezin samenbrengt met een 30-tal andere gelijkgezinden. In het surfkamp wordt hippe animatie voorzien voor de kinderen, een ontbijt en diner op maat… én ‘s avonds?
Dan worden zelfs de ouders geanimeerd, met een quiz, of een info-sessie over de geschiedenis van het surfen. Iedereen slaapt hier overigens in mooi bohémien-aangeklede tipi’s. Een Instagram-proof holiday, zeg maar.
Tijdens het eerste diner van het surfkamp vielen me meteen twee dingen op: de meeste ouders zijn achteraan de 30 of begin 40 én… de meeste ouders zijn alleenstaand. “Ja, het was eigenlijk een moeilijke keuze dit jaar.”, ik schoof aan tafel bij Jonas, vader van een dochter en een zoon, “Normaal ga ik altijd op vakantie met bevriende koppels. Maar dit is het eerste jaar dat we ‘alleen’ gaan.”
“Best beangstigend. Want mijn ervaring is dat het best eenzaam kan zijn op het moment dat de kinderen naar bed gaan. Dan is het vaak nog vroeg en dan zit je daar voor je tent of huisje. Het is prettig als er wat leuke mensen in de buurt zijn met wie je kan kletsen.”
Voor Francesca zijn andere criteria dan weer belangrijker: “Voor mij is de kwetsbaarheid erg belangrijk. Wie vangt mijn kind op als er mij iets overkomt? Ik wil ook ervaringen kunnen delen met meerdere mensen. Vandaar: een groepsvakantie”.
Een echtscheiding kan moordend zijn voor je zelfvertrouwen, het is het moment waarop je je erg kwetsbaar voelt naar de buitenwereld. Ik kan me dan ook inbeelden dat de twijfel toeslaat wanneer je voor het eerst met je ukkies op vakantie moet vertrekken. Wie zal er nog zijn? Zullen de kinderen het fijn vinden? Wat als ze vragen naar hun papa of mama?
Wel voor zij die net dat extra duwtje in de rug kunnen gebruiken: weet dat jullie niet alleen zijn. Het officiële echtscheidingscijfer in België daalt al jaren. In 2016 waren er in totaal 23.583 echtscheidingen, 4,4 procent minder dan het jaar daarvoor. Dat lijkt goed nieuws, maar de werkelijkheid is minder rooskleurig.
Ongehuwde koppels gaan nog vaker uit elkaar dan gehuwde, maar die blijven onzichtbaar in de statistieken. Tegelijk springen allerhande reisorganisaties op de kar om die single parents op hun wenken te bedienen.
En eerlijk? Ik ben geen single parent en ik houd van het avontuur en het onbekende. Maar mocht ik in hun schoenen staan, dan zou zo’n week met gelijkgestemde zielen me onwaarschijnlijk veel deugd doen!
Meer reisinspiratie nodig? Bekijk Evenaar via Telenet Kanaal 51, Proximus 217, TV Vlaanderen 13.
Excellente tip die ik zeker zou overwegen mocht ik alleenstaand zijn.