Juli 2015, een lang gekoesterde droom wordt werkelijkheid. We trekken de grote plas over. De afsluiting van een hele rij ‘familiereizen’, want onze kinderen worden groot en willen ook op ‘reisgebied’ hun eigen vleugels uitslaan.

In New York dreigt het mis te lopen, door file op de landingsbaan in Zaventem, hebben we te veel tijd verloren en komt onze aansluiting naar San Francisco in het gedrang. Een beetje smeken helpt en we rennen als bezetenen naar de incheckbalie. Nog eventjes terug, want een ‘piep’ in onze handbagage, een vergeten zakmes in het voorzakje wordt door de alerte agent achteloos in de vuilnisemmer gedeponeerd.

Verkwikkende nachtrust en een heerlijk Amerikaans ontbijt, dat de volgende dagen toch wat Europeser zal moeten worden als we nog in onze meegebrachte kleren willen kunnen. San Francisco is 100% wat we ervan verwachtten, leuke, gezellige, drukke stad met in elke buurt een eigen sfeer. Hippie chic in de Upper Haight, trendy in The Mission, de zeeleeuwen (welgeteld 1, want ze zijn op vakantie in juli) op Pier 39.

Over de Golden Gate Bridge met de fiets, het zicht op San Francisco van op het water, met de wereldberoemde tram dwars doorheen de stad. Time to go ! Richting Yosemite National Park. De majestueuze pracht van El Capitan, de ondergaande zon die vanop Glacier Point de omringende bergen in een prachtige gloed dompelt, het maakt ons stil en klein.

Wij en ook de jeugd genieten met volle teugen. Fototoestellen flitsen. Het eerst dier gespot. De angst maar ook de spanning om misschien een beer tegen te komen, snijdt soms voelbaar door de wagen. Wandelen langs Mirror lake, de onmetelijke en onherbergzame alpineweide van Tolumn Meadows, maar vooral de duik in en de pick-nick langs het prachtige Elisabeth Lake zijn op ons netvlies gebrand.

Mono Lake met zijn versteende fonteinen en hun weerspiegeling in het zilte water met op de achtergrond de besneeuwde toppen van de Sierra Nevada, leveren onvergetelijke kiekjes op. Lone Pine, lijkt wel weggelopen uit één of andere western, aan de voet van de Mount Whitney. Onze eerste real American hamburger in een typische American bar, op een rood-wit geruit tafelkleedje onder het waakzame oog van John Wayne aan de muur.

De weg naar Death Valley voert ons van uitgestrekte vlakten, over typsich Amerikaanse wegen, donkere asfalt met één witte lijn in het midden, zover ons oog kan reiken. De verschroeiende hitte, overvalt ons toch, ondanks alle waarschuwingen, als we de onmetelijke woestijnvlakten en de fascinerende zoutvlakten opstappen. De thermometer in de auto wijst 49°C aan. Lang leve de airco ! Las Vegas, een absolute must ?! Op en top decadent.

Zwemmen in ons hotel New York – New York, flaneren langs de kaden in Venetië, de Eifeltoren fotograferen vanop de piramides uit Egypte, het kan allemaal in deze tot de verbeelding sprekende fake stad, die me eigenaardig genoeg vooral ‘triest’ stemt, om zoveel praal en verspilzucht.

Bryce Canyon, een kalkplateau. Wij, vrouwen, zijn er wild van, vinden deze prachtige aardpiramides en rotspilaren die door erosie zijn uitgehouwen, ook iets typisch vrouwelijks hebben. Gracieus rijzen ze omhoog en als we wandelend naar beneden trekken, torenen deze ‘hoodoos’ hoog boven ons uit. Adembenemend mooi, vooral door het zonlicht dat deze omgeving bijna onwerkelijk maakt.

Met de Zion Park bus, onderweg naar de start van ‘Angels’ Landing’ , puffen en blazen, want de zon torent alweer hoog boven ons uit. Voldoende water mee ? Bergschoenen aan en op pad, met de belofte door de jeugd dat we net voor het steilste stuk halt konden houden en dat zij dan verder zouden trekken. Het voortdurend stijgen in een loden hitte, wordt loodzwaar.

Als we zien hoe onze jongens, de ene al meer dan de andere, als volleerde berggeiten Angels’ Landing terug naar beneden komen en als we uren later genieten van een ijsgekoeld drankje aan het zwembad van ons hotel, dan komen er tranen van geluk. Zouden we rechtstreeks naar de meest bezochte South Rim rijden of zouden we ook de North Rim bezoeken ?

Uren van discussie gingen eraan vooraf. De North Rim grijpt onmiddellijk naar de keel. Dreigende onweerswolken boven deze adembenemende en tot de verbeelding sprekende Canyon, maken de omweg meer dan waard ! Eventjes met de voeten in de Colorado rivier om nadien hem vanop de South Rim vanop de fiets als een slang heel diep door de Canyon te zien kronkelen, onwezenlijk mooi.

Na wat kunst en vliegwerk net op tijd om de zon te zien ondergaan in Yaki point. Alweer een kippenvelmoment ! Een beetje zondvloed op het verkeerde moment, gooit roet in ons Amerika avontuur. Antelope canyon moest één van de toppertjes worden. Gelukkig kunnen we er de volgende dag toch in. Wat we in deze slot canyon van natuurlijke lichteffecten krijgen voorgeschoteld, tart elke verbeelding en is met geen woorden te beschrijven.

Uitwaaien op Lake Powell, zelf aan het stuur van een yacht(je) en onze jongste op sleeptouw op waterski’s. Genieten ! Monument Valley maakt ons helemaal zen, de verhalen van een Indiaan, langs de kant van de weg brengen ons ‘back to reality’ !

The Needles in the Valley of the Gods, keuvelen onder de bogen in Arches National Park, ze brengen ons naar de top of our bill. Teton National Park en vooral Yellowstone. Onvergetelijk mooi, totaal anders, warme, opspuitende geisers, een temperatuurschok, bizons in onmetelijke vlaktes. Meer Amerika dan dit kan het niet worden. Al onze dromen komen uit …

Tekst en foto’s: Sabine Van de Vyver