Van Parijs tot de Mont-Saint-Michel met de fiets
Frankrijk legt in ijltempo toeristische fietsroutes aan. De meest tot de verbeelding sprekende is misschien die tussen de Notre-Dame in Parijs en de Mont-Saint-Michel, 434 fietskilometer daarvandaan. La Veloscénie bestaat grotendeels uit vlakke, niet-geasfalteerde maar goed berijdbare fietswegen. Vaak het traject van oude spoorlijnen, langs afgedankte stationnetjes. La Veloscénie is geschikt voor klassieke fietsen en (lichte) mountainbikes en die kan je ter plekke huren. Als niet-geoefende fietsers nemen we niet lichtstad Parijs als beginpunt, wel het kleine Condé-sur-Huisne, waar gehuurde fietsen voor ons klaarstaan. En onze tocht spreiden we natuurlijk over enkele dagen…
In Corbon laten we een eerste keer de pedalen rusten. De familie Maudet fokt hier de beroemde percheronpaarden en bij mooi weer rijdt Céline Maudet van de Ferme de l’Absoudière uit met een paardenkoets. Vandaag hangt de lucht vol trage regenslierten. Céline laat zich niet vermurwen en dus fietsen we door, tot in Mortagne-au-Perche, bekend om de vele zonnewijzers en om de boudin noir: bloedworst.
De volgende ochtend staat de zon mee op en die blijft ons de volgende dagen vergezellen. In Alençon bewonderen we het Maison d’Ozé en de ronde Halle au Blé. Bekend is ook het Maison de la Famille Martin, het geboortehuis van de tot heilige bevorderde Thérèse de Lisieux. Een eindje fietsen verder ligt het eeuwenoude kasteel van Carrouges met zijn sprookjesachtige poortgebouw.
Tijd voor een rustpauze. Waar kan dat beter dan in het kuuroord Bagnoles de l’Orne? We ondergaan er een sportieve massage, maar een bezoek aan de stad is niet volledig zonder een bezoek aan de historische wijk met tientallen huizen in belle époque-stijl. Na bombardementen tijdens de Tweede Wereldoorlog werden enkele huizen slecht gerestaureerd, nu is de hele buurt beschermd.
En dan weer de fiets op! De trots van Domfront is de ruïne van de elfde-eeuwse, Normandische vesting. En dan hup, de heuvel af en snel richting Mortain. Daar komen twee fietsroutes samen, want naast die tussen Parijs en de Mont-Saint-Michel is er een fietsroute die vertrekt aan Utah Beach – bekend van D-Day in juni 1944 – en naar het zuiden kruipt. Mortain ligt op een heuvel en door die ligging en de grillige loop van een riviertje heeft de stad twee bezienswaardigheden: twee watervallen, de petite en de grande cascade.
De afstand tot aan de Mont-Saint-Michel is 38 kilometer, lezen we op een bord. Iets verderop is dat nog altijd 38 kilometer. Het komende uur zien we borden met 35, 32 en opnieuw 34 kilometer. Verwarrend! En af en toe wijken we van het (rechte) pad af. Zeker als bordjes ons zeggen hoever je moet fietsen om een café te bereiken. Zo komen we terecht in Isigny-le-Buat.
Helaas is het café gesloten. Zondag, mijnheer! En dus zijn we blij (en moe) als we ’s avonds de contouren van het kasteel van Ducey zien.
De laatste dag, en het pièce de résistance van onze fietstocht, een beloning na al dat trapwerk. Het laatste deel van het fietspad volgt de Couesnon en eindigt aan de baai van de Mont-Saint-Michel. Een dam, stenen die het water geleiden én een nieuwe brug doen sinds kort de Mont-Saint-Michel altijd mooi in het water liggen.
Uitgelichte afbeelding verwijderenBoven volgen we de gegidste rondleiding door de abdij. Tot hilariteit van de groep feliciteert gids Annie ons omdat we tot hier zijn geraakt. Ze legt uit waarom: twee derden van de bezoekers doen niet de moeite om de abdij te bezoeken en blijven beneden hangen in winkels, een café of een restaurant.
De tocht langs trappen, zalen en binnentuinen van de abdij is echter een waardige bekroning van een bezoek aan dit wonderlijke eilandje. En van deze fietstocht!
Tekst en foto’s: Wim De Mont
Ik ben zelf niet meteen een echte fietser, maar ik kan me voorstellen dat het een heel mooi toch geweest zal zijn. Heel mooi geschreven artikel.