In de vroege morgen van 19.12.2007 varen we richting Fort Lauderdale. We zijn reeds in de territoriale US wateren. Uit de verte, vanaf de kust, komen twee politieboten met grote snelheid naar ons toe gevaren, één vaart aan stuurboord ons voorbij, de andere aan bakboord en achter onze cruise boot maken ze met hoog opspattende golven.

Ze maken een bocht van 180 graden en varen naast ons de haven binnen. Dit was impressionant…een stoer machtsvertoon van de Amerikaanse kust politie. Wat is er aan de hand?

In de late nacht was iemand over boord gesukkeld, dronken? Dit was opgemerkt, er werd alarm geslagen en een “Williamson turn” werd gemaakt. Dit betekent In het scheepsjargon dat onmiddellijk de locatie wordt gemarkeerd met de radar en de boot een omtrekkende beweging maakt.

Reddingsboten werden te water gelaten en ook vanaf de kust werden helikopters gestuurd die het hele gebied afzochten met zware zoeklichten. Dit gaf impressionante beelden. En…die man werd levend uit het water gehaald.

Hoe dan ook. Dit was een totale verrassing na een prachtige cruise in tropische wateren, die uiteindelijk goed is afgelopen. Dit was één van de mooiste cruises die we gemaakt hebben. Op 5 december zijn we met een koppel goede vrienden ingescheept in Puerta Caldera, aan de westkust van Costa Rica op de Seabourn Legend.

Het inchecken ging zeer vlot en we kregen een prachtige kajuit toegewezen. Nachtelijke tocht noordwaarts naar San Juan Del Sur in Nicaragua. De eerste dag hebben we het rustig gehouden en met de tender werden we naar het kleine stadje gebracht, dat aan een mooie halve maanvormige baai ligt. Buiten talrijke boetiekjes was daar niet zoveel te zien. Nicaragua is een land met een turbulente geschiedenis.

De volgende nacht voeren we zuidwaarts, met aanmeren op 7 december in Puerto Quepos, Costa Rica, een van de rijkste, meest bio diverse plaats in de wereld. We bezochten de “Mangroove Lagoons”, en werden ondergedompeld in de fauna en flora vanuit ons rivier bootje.

Op onze cruiseboot genoten we van de sfeer, de ruimte, het lekkere eten, de vriendelijke staf, een verjaardagsfeestje, de zonsondergang. Het was genieten vanaf het eerste uur. Op 8 december voeren we verder zuidwaarts, een volle dag op zee, naar Panama City. Het verveelde nooit.

Het zwembad was zalig. Uiteraard hadden we onze lectuur bij. Op tijd een aperitiefje, voor we aan tafel gingen. Er was in de namiddag een interessante lezing over de geschiedenis van het Panama kanaal. En ’s avonds genoten we van “dancing under the stars”.

Op 9 december bereikten we Fuerte Amador Panama City Cruise Port, toch nog een twintig mijl van Panama City. Het doel van deze cruise was de passage door het kanaal, dat op 10 december plaats had.

’s Anderendaags voeren we door het kanaal, een van de belangrijkste waterwegen ter wereld. Omdat het zee niveau van de Pacific hoger ligt dan van de Atlantic moesten we twee keer een complex sluizen systeem door.

Met locs, vanop de kade, werden de boten van de ene naar de andere sluiskamer getrokken. Indrukwekkend. Ik stond te mijmeren dat de eerste boot reeds door dit kanaal voer op 15.8.1914. In 2007 was de capaciteit van dit kanaal reeds onvoldoende, zodat een heraanpassing en nieuwe gigantische werken zich opdrongen.

Via het hoger gelegen Gatun meer bereikten we, via een tweede sluizen systeem de Limon Bay, waar we afdaalden naar de Atlantic. We kregen ’s avonds een officieel certificaat, op naam, dat we op 10.12.2007 het Panama kanaal waren doorgevaren. Dit kreeg uiteraard een plaats in onze reis map.

Na een volle dag op zee meerden we op 12 december aan in Puerto Moin, Costa Rica. Hier deden we een boottocht over het Canal de Tortuguero. Dit was een van de leukste en spannendste uitstapjes, die in Costa Rica te maken zijn. Opnieuw kregen we uitleg over flora en fauna in deze overweldigende natuur…en fotograferen maar!

We bezochten ook een enorme bananen plantage. De trossen hingen in blauwe plastic zakken, die een microklimaat creëren, waardoor de bananen sneller groeien en minder bespoten moeten worden.
’s Avonds was er een gala avond in black tie met de kapitein. De obers brengen de mooi uitgedoste dames naar hun tafelplaats. De mannen volgen.

Op 14 december bereikten we Isla de Roatan, het grootste eiland van Honduras. We bezochten het Gumbalimba park. Hunting Caye, Belize, was de volgende stop. Een klein eilandje, met een paradijselijk strand. Hier werd een gezellige en lekkere BBQ klaar gemaakt tussen de palmbomen.

We bleven genieten van de zon, de tropische atmosfeer, het lekkere eten, de lokale bevolking die ons vergastte met Caraïbische muziek , de watersporten, snorkelen,…

16 december is de laatste stop in Belize City. Vandaag stond een historisch, culturele uitstap op het programma. Na een rondrit in de koloniale stad reden we noordwaarts naar Altun Ha, de naam gegeven aan de ruïnes van de precolombiaanse Maya stad. Hier werden we ondergedompeld in de verdwenen Maya cultuur.

Na twee dagen varen bereikten we Fort Lauderdale op 19 december met de verrassende climax.

We hebben ervaring met een tiental cruises met verschillende typen boten, zowel in de Middellandse zee als in de Caraïben, maar deze Seabourn cruise door het Panamakanaal staat boven op onze lijst, nu toch reeds bijna 10 jaar geleden.

Tekst en foto’s: Paul Wylock