Op een mooie maandag in oktober kreeg ik het in mijn kop om een paar dagen weg te gaan. Zomaar, niet te ver en niet te duur. In de Van der Valk herfstkrant – die we zondag meegenomen hadden toen we koffie waren gaan drinken bij Princeville – zag ik een interessante aanbieding: overnachting met ontbijt @ 29.95 per persoon in diverse vestigingen.

We wilden al heel lang eens naar de regio Giethoorn, dus boekte ik een comfort kamer in het nabijgelegen Hotel Emmeloord. Een prima kamer trouwens, netjes en heel ruim. Idem voor de badkamer. En ’s morgens een uitgebreid ontbijtbuffet. Niks mis met Van der Valk.

Giethoorn dus. Mooi. Pittoresk. Lieflijk. We hadden dan ook uitstekend herfstweer tijdens onze wandeling door het ‘dorp’. Oh ja, erg rustig ook vanwege einde seizoen. Bijgevolg niet gemakkelijk om ’s middags een eetgelegenheid te vinden die open was. Uiteindelijk zijn we bij De Grachthof beland, een mooie zaak aan het Binnenpad.

Na Giethoorn zouden we 5 km gaan stappen in het Nationaal Park De Weerribben. Aan de vertrekplaats aangekomen zagen we dat het eigenlijk een wandeling was door zompig grasland. We hadden onze wandelbottines wel aan maar ik had geen zin in een zompige wandeling. Mijn voeten deden trouwens al pijn van de lange wandeling in Giethoorn.

Naar Urk dan maar. Ook pittoresk, maar buiten het haventje en het Ijsselmeer niet veel te zien daar. Wel heel kerkelijk had ik gelezen en dat werd bevestigd in de etalage van een boekhandel waar expliciet vermeld stond dat ze ook godsdienstige boeken hadden.

Donderdag was het grijs. Dat was aangekondigd, dus we waren niet teleurgesteld. Het was overigens droog, een prettige bijkomstigheid. Na het ontbijt togen we naar Lemmer. Niks te zien daar, zo dood als een pier zoals wij dat zeggen.

Volgende halte was de Orchideeënhoeve in Luttelgeest, een tip van een Facebook kennis. Het is een indoor gebeuren met een tropische tuin met veel groen en vijvertjes met koi karpers, een Lori-tuin waar de lori’s vrij rondvliegen en een vlindervallei waar het krioelt van de bontgekleurde vlinders.

Het was er ook tropisch heet en tropisch vochtig en het deed me denken aan een vakantie jaren geleden in Guadeloupe toen we een wandeling maakten in het Tropisch Regenwoud en we al na een uur doorweekt waren. Niet van de regen, maar van het zweten.

Het effect in de Vlindervallei was zo’n beetje hetzelfde. Ik heb dus weer gezworen dat ik nooit nog een (echt) tropisch regenwoud betreed.

O ja, en dan was er natuurlijk ook nog de orchideeënkwekerij. De volgende keer dat ik nog eens een orchidee koop, zal ik niet meer zeuren over de prijs want ik weet nu hoe arbeidsintensief het is om orchideeën te kweken.

Onze laatste stop was Blokzijl. Ook weer zo’n pittoresk dorp. Net toen we weer de auto instapten begon het te regenen. Tijd om naar huis te rijden.