‘Ik neem vakantie in mijn straat’
Ik neem vakantie in mijn straat
‘k ga naar mijn buren op reis
op zoek naar wat gezelligheid
die in geen enkele folder staat
‘Vakantie in mijn straat’ is een evergreen van Johan Verminnen.
Mijn straat ligt in Lokeren, stad die Verminnen ook nauw aan het hart ligt want hij heeft er zijn lief leren kennen op de Lokerse Feesten. Uit ‘Mooie dagen’:
In Lokeren was jij er ook weer bij
Wist ik met mijn geluk geen blijf
Onder een hemel die vol sterren stond
Was het dat ons verhaal begon
Lokeren is een feeststad en je kent deze stad ongetwijfeld ook van eersteklasser Sporting Lokeren. Maar er is meer. Dwars door de stad stroomt de Durme.
Langs haar boorden strekken zich uitgestrekte natuurgebieden uit zoals de Buylaers, een brok natuur in het stadscentrum. Dit natuurreservaat van twintig hectare op de linkeroever van de Durme bestaat uit meersen die in de loop van de eeuwen nauwelijks veranderd zijn.
Een fiets- en wandelpad langs de Durme verbindt het stadscentrum met het Europese natuurreservaat Molsbroek, een moerasgebied met een heel gevarieerde rijkdom aan planten en dieren. De Buylaers en het Molsbroek zijn een echt vogelparadijs.
Urbanus
De Durme en verder de Moervaart verbinden Lokeren met zijn deelgemeenten Daknam en Eksaarde. Tussen Lokeren en Daknam strekken zich de Moervaartmeersen uit; Eksaarde heeft zijn stiltegebied De Linie en het reservaat De Eenbes.
Voeg daarbij nog de Lokerse parkengordel en de talrijke wandel-en fietspaden in en rond de natuurgebieden en het groene kader is compleet.
Eén ervan is de Ronde van Urbanus, een fietstocht langs Lokerse landschappen die ook Urbanus in zijn 133ste strip “Lokerse Paardenworsten” konden bekoren. De Urbanus-strips worden getekend door Willy Linthout, geboren en getogen Lokeraar.
Lokeren heeft twee deelgemeenten: het romantische Daknam met romaans kerkje en aangrenzende pui waar de champetter de gemeenteberichten omriep na de hoogmis en Eksaarde, een heerlijkheid waar in de 18e eeuw de vierschaar bijeenkwam om recht te spreken tot en met het uitvoeren van doodvonnissen.
Beide dorpen spreken tot de verbeelding. Daknam is het Reinaertdorp bij uitstek met twee Reinaertbanken en de troon van Koning Nobel. In Daknam zou zich een deel van het dierepos Van den vos Reynaerde afgespeeld hebben.
Langs het wandel- en fietspad dat Lokeren verbindt met Daknam en Eksaarde staat de troon van Koning Nobel. Op die plaats zou een middeleeuws jachtslot gestaan hebben waar de schrijver van het epos het hof van Nobel situeerde. Eksaarde dan weer is in de ban van de legende van de miraculeuze kruisen.
Volgens de eeuwenoude legende zou Boudewijn met de negen ponden twee bloedende kruisen hebben gevonden op zijn akker. Een timmerman aan wie hij dat vertelt, lacht spottend Boudewijn met de negen ponden, heeft de oude God gevonden’.
Meteen draait zijn hals negentig graden en pas als hij berouwvol voor de kruisen knielt, is dit euvel verholpen. Om deze middeleeuwse kruisen te herbergen, werd in 1624 de Kruiskapel gebouwd in een bijzonder mooi kader.
Hoedhaar
De historische kern van Lokeren is beschermd stadsgezicht. De Laurentiuskerk met zijn 70 meter hoge toren, door de torenspits ook wel De Peperbus genoemd, beheerst het marktplein. Lokeren kende zijn bloeitijd vooral in de 17e en 18e eeuw.
Heel wat imposante gevels dateren uit die tijd. Hier en daar wordt naar de Lokerse geschiedenis gerefereerd.
Zo verwijzen de drie inox hazen van kunstenaar Luc De Backer op de Markt naar de industriële geschiedenis van Lokeren. De Durmestad was sinds de 18e eeuw tot de jaren vijftig van de vorige eeuw het wereldcentrum van de konijnen- en hazenharennijverheid.
Waar aanvankelijk meester-hoedenmakers de hoeden van die tijd nog van vel tot hoed maakten, deden later haarsnijderijen alleen het voorbereidende werk: het losmaken van het haar van konijnen- en hazenvellen op industriële schaal. Dit gebeurde met kwik, een ongezonde en vervuilende werkwijze.
Als je door de Kerkstraat wandelt, kan je in het achttiende -eeuwse poortgebouw van meester-hoedenmaker Van Hese nog een hoed van die tijd zien. In dit gebouw huist nu de internationale kunstgalerij De Vuyst.
Het stadsmuseum vertelt de hele geschiedenis van de haarsnijderij. Het voordeel van op reis gaan in eigen streek is ook dat je deze kunt ontdekken doorheen de seizoenen. Een winterlandschap toont helemaal anders dan diezelfde plek midden in de zomer.
Nog meer ontdekken over de gelijkenissen en verschillen kan als je in oude fotoalbums gaat neuzen. Een ontdekkingsreis in tijd en ruimte zeg maar.
Meer over Lokeren via www.lokeren.be/vrije-tijd/toerisme waar je de brochure‘Welkom in Lokeren’ kunt downloaden.
O wat leuk Guy om hier nog eens een verhaal van jou voorbij te zien komen. Wat mis ik de gezelligheid die hier vroeger heerste. Hopelijk tot nog eens !
Dankjewel Guy, mooi artikel! Je hoeft inderdaad niet altijd ver te gaan om mooie plekjes te ontdekken 😉
Ik ben helaas nog niet in Lokeren geweest, maar dankzij jouw artikel geloof ik wel een dagje zoet te zijn met het verkennen van deze prachtige stad? Prachtig artikel en leuk om te lezen.