Na een rustige rit onder het kanaal, wordt het heel wat drukker op Engelse bodem. De M25 blijft ver van London,  maar het is toch nog ongelooflijk druk op de weg. Zelfs op een zonnige zaterdag in juni. Deze eerste dag leidt ons naar Oxford.

We gaan op zoek naar de plekjes waar Inspector Endeavour Morse zoveel misdaden heeft opgelost. Maar onderweg spelen we eerst nog mee in Midsomer Murder. Onze laatste kilometers naar Oxford volgen we immers de Theems én zo belanden we – net op tijd voor afternoon tea en home made cake – in Dorchester.

Een klein dorpje op wandelafstand van de rivier, waar de pub en Dorchester Abbey ooit een rol hebben gespeeld in één of andere aflevering van deze populaire reeks. Wij vergeten er even de drukte van de snelweg én genieten eventjes van de repetitie van het lokale koor. Ook nog even de benen strekken richting Thames, waar we – denken we toch – een aantal ‘red kites’ (rode wouw) in volle actie zien.

En dan is het tijd om verder te reizen. Het is nog steeds zonnig en vrij warm als we in Whitehouse Road inchecken voor een eerste overnachting. We sluiten de dag af met een stadsbezoek en een avondwandeling langs de oevers van de Theems.

Ook onze verdere tocht naar Wales staat gedeeltelijk in het teken van de TV. Geen misdaadserie deze keer, maar puur natuur. Eerder op het jaar was Springwatch te zien op BBC. En een paar weken later gaan wij ook op zoek naar dieren in het Sherborne Park Estate.

Eerder op de voormiddag hadden we de Cotswolds doorkruist, met mooie prentjes als resultaat van o.a. Minser Lovell Hall en Burford. (zie ook reisverhaal van Inge over de cosy Cotswolds). Wie er de kaart bijneemt, heeft al begrepen dat we niet altijd de kortste weg naar ons volgend verblijf nemen.

Nu uiteindelijk lukt het toch om Wales te bereiken. We volgen de Severn richting Chepstow, waar we het kasteel bezoeken. En dan richting Abergavenny, de toegangspoort van Brecon Beacons National Park.

Aangezien we nog wat toeristische attracties gaan bezoeken in Wales worden we CADW Member. Als lid kan je dan terecht in heel wat kastelen en andere ‘Heritage in Wales’. Onze lidkaart is een jaar geldig, dus misschien komen we volgend jaar wel terug meer in het Noorden van Wales. De komende dagen verblijven we in Zuid-Wales.

Onze uitvalsbasis is Llansabbath Country Farmhouse. De volgende dagen staan natuur en cultuur op het programma. Een bezoek aan Tretower Court & Castle. Wandelen in de buurt van Llangynidr, Taf Fechan Forest en White Castle. Om af te sluiten met een zicht op Pen-y-Fan. We komen op plaatsen met namen zoals Rhyd-y-Merch en parkeren onze wagen in Coed-Yr-Ynys road.

De dag erna ontmoeten we in Raglan Castle een draak, symbool van Wales. En als we Tintern Abbey bezoeken is het méér dan 30 ° Celsius. Is dit echt Wales? Gelukkig is er nog voldoende groen om net als de vele schapen van de schaduw te genieten.

Ondertussen rijden we al vlot links van de weg, al zijn de baantjes op sommige plaatsen maar net breed genoeg voor één wagen. Weinig kans hier om langs de verkeerde kant van de weg te rijden.

De tweede helft van deze reis verblijven we aan de kust. Het gaat dan ook – uiteraard niet via de kortste weg – richting Cardigan. In de voormiddag staat nog een bezoek aan Llanthony Priory op het programma. Nadien gaat het verder noordwaarts.

Het is nog steeds mooi weer én we genieten optimaal van de mooie landschappen. De rivier Wye is onze bondgenoot tijdens deze rit. Middageten vinden we in The Old Swan in Rhayader.  Opnieuw hebben we ons laten beïnvloeden door een fragment uit een Britse politieserie, Hinterland. Ook wij dalen af om de watervallen te zien aan Devil’s Bridge.

Dan gaat het verder naar Aberystwyth om zo langs de zee terug zuidwaarts naar onze volgende verblijfplaats te rijden. Onderweg kijken we nog naar een rugbywedstrijd van de lokale jeugd. Vanaf de zijlijn mogen we eventjes meespelen als de bal over de omheining op straat belandt. In Gwesty’r Webley Hotel staat ons bed en een lekker avondmaal (inclusief “half a pint”) te wachten.

Bij mooi weer kan je zelfs aanschuiven aan de tafels bij het estuarium van de rivier Teifi. Het hotel ligt in de buurt van Poppit Sands Beach én dus gaat onze avondwandeling deze keer richting zee en strand. Bij onze terugkeer naar het hotel voelen we enkele regendruppels… We zijn dan toch in Wales !

Het heeft de hele nacht geregend én het druppelt nog een beetje bij onze eerste wandelstop in Pwllgwaelod. Nadien gaat het via Fishguard verder zuidwaarts naar Sint David’s. Dit is een vrij toeristisch plaatsje waar een bezoek aan de indrukwekkende kathedraal meer dan de moeite waard is.

We leren dat St David’s de kleinste stad met een citystatus is in het Verenigd Koninkrijk. Parkeren doe je er best op de grote parkeerplaats in de buurt van het Toeristisch bureau. In het nabijgelegen Park Café vind je een natje en een droogje. Maar ook in het centrum vind je zeker voldoende eetgelegenheid.

Na de cultuur is er opnieuw plaats voor natuur. Dat kan makkelijk in de buurt met een wandeling langs een stukje van Pembrokeshire Coast path aan St Non’s Bay. Zeker nu de grijze lucht werd ingeruild voor mooie opklaringen.

Eigenlijk konden we via dit kustpad terugkeren naar ons hotel. Maar dat zou nooit gelukt zijn vóór het avondeten. Dus doen we dit maar weer met de wagen én zo blijft er nog wat tijd over om te genieten van de zonsondergang op Poppit Sands Beach.

Het regent als we opstaan. We nemen dan maar uitgebreid de tijd voor full english breakfast. Het is vakantie in Wales. Dus waarom zou een beetje nattigheid ons tegenhouden om nog een stukje van Pembrokeshire Coast path af te wandelen.

Het blijft grijs en miezerig als we in de namiddag eerst St Dogmaels Abbey bezoeken om dan verder in Cardigan op souvenirjacht te gaan.  De wagen geraken we wel kwijt op de parking. Net als onze munten. In Wales zijn vele parkings – ook aan toeristische gelegenheden – meestal te betalen.

Het principe van “Pay and Display” heeft ons op deze reis toch al wat Ponden gekost. Nadien nog een beetje genieten van de kustlijn én dan terug om valiezen te pakken. Vanaf morgen gaat het immers weer richting België.

Van de westkust naar Folkestone is het ongeveer 500 km. Dan nog met de trein onder het kanaal en verder naar huis. Net iets te lang om er een dagtrip van te maken. Dus is de eerste dag van onze terugreis nog ietwat rustig. In de voormiddag gaan we een mooie tuin bezoeken in Aberglasney.

Middagmaal vinden in Newton House en nadien een wandeling in Dinefwr Park. Eekhoorns, herten en White Park Cattle zijn onze metgezellen in dit groots domein. Overnachten doen we in het lokale postkantoor te Abercraf, dat deels ook als B&B dienst doet.

Ook de lokale bezienswaardigheid, Henrhyd Waterfall, gaan we nog bezoeken voor het donker wordt. We gaan op tijd naar bed, want morgen wordt het nog een lange en drukke dag voor we weer rechts van de weg moeten rijden.

Juni 2017