“Kom! We gaan naar een eiland in Frankrijk!”
“Een eiland in Frankrijk? Gaan we naar een of ander blauw Bounty-eiland?”
“Neen, we gaan naar Mont Saint-Michel.”

Niet wetende waar ik naar toe zou rijden, besloten we op een warme julidag in 2016 een goede 650 km. Frankrijk binnen te rijden. Ik had hiervoor nog nooit gehoord van deze prachtige stad. Laat staan van het bestaan hiervan.

De rit zelf was magnifiek mooi en hebben er ongeveer 7 uurtjes over gereden -wat naar mijn mening best nog goed meeviel-. We betaalde € 32,60 aan tol (enkele rit en geldende voor de toltarieven van 2016). De volle getankte bak voor vertrek bracht ons tot 1/4 resterende Diesel op het mooi eiland. Net genoeg om eventueel nog wat verkeerd te rijden.

Al een geluk werd Mont Saint-Michel zeer goed en duidelijk aangegeven waardoor we al snel onze bestemming konden bewonderen. Na enkele minuten zoeken werd het ons duidelijk dat je kon kiezen uit drie mogelijke manieren om het eiland te bezoeken/verkennen:

• De wagen parkeren op een voorzien terrein om daarna de bus te nemen die je tot het eiland zal brengen.
• De wagen parkeren op een voorzien terrein om daarna het gehele stuk te voet te wandelen via de aangelegde brug.
• Paard en kar te nemen die je van het parkeerterrein tot aan de ingang van het eiland zal brengen.

Neen, we zijn echt niet te gierig om parkeergeld uit te geven, maar besloten toch om onze wagen een kilometer of 2, 3 -gratis- verderop te parkeren om dan een stukje extra te kunnen wandelen. Zo zouden we nog een extra wandeling langst het aangrenzende kanaal kunnen maken.

We wandelen na een mooi halfuurtje stappen het oude stadje binnen, magnifiek mooi! De tijd is hier echt blijven stilstaan. Niet voor niets dat de stad bekroond is als middeleeuwse abdij. Honderden foto’s worden gelijktijdig door een massa toeristen genomen. Bij iedereen hoor je dezelfde woorden: “Wauw!”. Uiteraard elk in hun eigen taal.

Met zijn 80ste plaats op de UNESCO-werelderfgoedlijst stroomt er natuurlijk ook heel wat toerisme op af. Jaarlijks zo een goede 3.500.000 bezoekers. Laat ons dus er van uitgaan dat elke dag zo een goede 10.000 toeristen de weg naar de prachtige abdij weten te vinden.

Ik heb zelden zo iets moois gezien in Europa. Ik werd elke minuut opnieuw geconfronteerd met de pracht van dit eiland. Smalle straatjes, lantaarntjes, middeleeuwse paadjes en winkeltjes. Het was gewoon fascinerend mooi. Waarom ben ik hier nooit eerder geweest?

Mont Saint-Michel heeft heel wat theorieën en legendes. Ons sprak het verhaal van de verwoesting, het bos en de goden het meeste aan. Het internet staat vol met verhalen, legendes en mogelijke theorieën. Dit maakt het ook zo speciaal naar mijn mening.

Iets wat hogerop het eiland bevindt zich het prachtige ‘La Merveille du Mont-Saint-Michel’. De abdij die gebouwd werd tussen 1211 en 1228. Hier kan men niet alleen genieten van een mooi uitzicht, wegdromen bij de mooie historische gebouwen en monumenten, maar ook de graftombes en sarcofagen van bovengenoemde tijd bezoeken.

Tips:

• Mont Saint-Michel mag je gratis bezoeken. Je dient enkel toegangsgeld te betalen wanneer je de abdij wenst te bezoeken, maar dit is meer dan de moeite waard. Studenten uit de gehele EU mogen tot slot helemaal gratis binnen. Hier hebben wij dan ook gebruik van kunnen maken. Je dient enkel je identiteitskaart te tonen.
• Drinken en eten op het ‘eiland’ is naar onze mening een beetje ‘overpriced’, maar uiteraard wel de moeite waard.
• Volgens enkele lokale informanten zouden er heden nog een kleine 35 mensen op het eiland wonen. Wees als toerist respectvol voor de woonomgeving van deze mensen.

Wie van jullie heeft Mont Saint-Michel ook al een keertje gaan verkennen? Hoe was jullie ervaring hieromtrent?