Niets is zo heerlijk dan met een kortweg vakantie in de Champagnestreek afscheid te nemen van de zomer. We toeren er graag in september rond met de camper. Geen stroom van toeristen meer, nog lekker warm en met een beetje geluk de druivenpluk van dichtbij kunnen meemaken. Wat wilt een mens nog meer?

Leven als God in Frankrijk

Onze ideale uitvalsbasis ligt in Mareuil-sur-Ay waar we met de camper welkom zijn langsheen de schitterende Marne. Het is er lekker rustig, geen hond die je wakker blaft en de rivier nodigt je uit om heerlijk langs zijn oevers te fietsen. Af en toe komt nog wel een plezierboot langs maar de grote zomerdrukte is voorbij. Hier lijkt de wereld een beetje voor ons alleen en daar houden wij enorm van!

Epernay, het hart van de streek, ligt op fietsafstand op ons te wachten. Aan de chique Avenue de Champagne ligt het ene Champagnehuis naast het andere en allemaal om ter grootser en om ter chiquer. Dom Perignon, de man met wie het allemaal begon, staat bij het begin van de avenue behoorlijk fier te wezen.

Zo’n laan en nauwelijks een auto te zien … des te heerlijker om er volop op een terrasje champagne te degusteren. Ja, Mareuil-sur-Ay zit ons in het hart ook wanneer – tijdens de druivenpluk – de straten vol kleverig gemorst druivensap liggen.

Er heerst dan een grote bedrijvigheid. Tractors met aanhangwagens vol druiven rijden af en aan en de oogst moet zo snel mogelijk worden verwerkt. En tussen de wijngaarden worden Poolse seizoensarbeiders met busladingen vol gedropt. Zij werken hard en maken zich vrolijk omdat wij kiekjes van hen maken.

De Fransen zélf zijn niet meer zo tuk op seizoensarbeid en dus klaren Polen de klus. Overal staan kisten vol geplukte druiven en de champagneboer kijkt tevreden toe : de zomer heeft voor zalig zoete druiven gezorgd. Maar over tien dagen moeten de wijngaarden leeg zijn want dan keert het weer.

Gastvrij als de Fransen zijn, maakt de man tijd voor een praatje met ons en hij laat ons proeven van de heerlijke druiven. Het wordt een goed wijnjaar, voorspelt hij. Na twee nachten verlaten we Mareuil-sur-Ay maar nog niet de wijngaarden.

We volgen de toeristische route om tegen de avond een heerlijke point-de vue te ontdekken waar we de nacht tussen de wijngaarden kunnen doorbrengen. De boer ziet er geen graten in en zwaait ons vanaf zijn tractor toe. Zwervend kamperen houdt in dat je respect hebt voor je omgeving en je zeker geen zwerfvuil achterlaat.

Wat smaakt de ochtendlijke koffie heerlijk in deze goddelijke omgeving ! De typische gaten in de Fransen hun brood nemen we er met plezier bij. Dit is wat men noemt, leven als God in Frankrijk. Zaaaaaaalig !

Opmerking :

Het tijdstip van de druivenpluk is moeilijk te voorspellen. We waren er twee jaar na elkaar half september. Het ene jaar was het nog te vroeg om te oogsten. Het andere jaar was de pluk volop bezig. Het hangt van de zomer af.