Bolivia blijft een eerder atypische toeristische bestemming, niettegenstaande herbergt het land heel wat prachtige landschappen. Het meest gekend zijn uiteraard de zoutvlakte bij Uyuni en het duizelingwekkende La Paz.

Het zal misschien verbazen, maar 2/3 van het land is Amazonewoud, hoewel het gros van de bevolking in de bergen woont. Het land telt – volgens de Bolivianen – slechts 3 echte steden: La Paz – El Alto (hoog in de Andes), Santa Cruz de la Sierra (in de laagvlakte) en Cochabamba.

Deze laatste houdt perfect het midden tussen de andere twee steden, zowel in hoogteligging (op zo’n 2.500 m), als klimaat, als bevolking (niet de grootsten (laagvlakte) of kleinsten (hooggebergte), niet de luidrustigsten (laagvlakte) en niet de meest ingetogen (hooggebergte)) etc.

Voor mij de ideale plek om voor het eerst kennis te maken met het Zuid-Amerikaanse continent. Voor beginnelingen Spaans is Bolivia trouwens de beste plaats om de taal te leren, men spreekt er traag, gearticuleerd en gebruikt er ‘simpele’ woorden (hoewel dat soms quechua is…).

Zo is een auto er gewoon ‘auto’ (of carro) en ben ik er na 15 minuten omschrijving achtergekomen dat een rondpunt er gewoon ‘rotonda’ is… zucht. Geen ‘coche’ of ‘glorieta’ dus zoals in Spanje… En als je niet op een woord kan komen, kan je het altijd eens in het Vlaams proberen… 🙂

De stad Cochabamba is weinig toeristisch, maar wel aangenomen vertoeven als je er woont, want ze wordt de tuinstad genoemd en heeft de nodige groenvoorziening, doch niet op het einde van het droge seizoen… Kolibrie’s zijn er alvast altijd in overvloed!

Verder staat er eigenlijk enkel de grootste Cristo de la Concordia van het continent. De meest gekende is uiteraard deze in Rio de Janeiro (en blijkbaar staat de grootste ter wereld in Polen…). Nu, in deze van Cochabamba kan je binnenin de trap omhoog nemen en krijg je een uniek beeld op de stad:

Op het bergje waarop die Christus staat kan je trouwens geraken per teleferico (kabelbaan). Een transportmiddel waar men in Bolivia de laatste jaren sterk op heeft ingezet. In Cochabamba is dit volledig toeristisch (van en naar het Christusbeeld), maar in La Paz en El Alto (twee steden die intussen 1 agglomeratie vormen) is dit echt een openbaar vervoermiddel.

Gezien de immense hoogteverschillen in de stad en de hoge bevolkingsdichtheid is dit daar een zeer succesvol transportmiddel, met in de piekuren ellenlange rijen… De diverse ‘kabelbaanlijnen’ hebben diverse haltes en zijn zeer vlot in gebruik.

Geef toe… het ziet er al een pak comfortabeler uit dan dit: