De gemiddelde Vlaming houdt niet zo van reizen naar Nederland. Amsterdam kan nog net maar vermits wij min of meer dezelfde meteorologische omstandigheden hebben, reizen de Belgen vooral graag in zuidelijke richting. Zelf hou ik – zeker voor wat snoep en fietsreisjes betreft – wél van Nederland.

Tenminste zolang er de oranjegekte niet toeslaat. Ooit was ik in Haarlem toen Willem Alexander nog prins zijnde, er net zijn blijde intrede deed samen met zijn aanstaande bruid Maxima. Alle mensen … de stad kleurde toen dermate oranje dat ik sindsdien Haarlem alleen nog als een oranje vlek op de landkaart weet te vinden.

Neem nu Amersfoort. Wat een troeven heeft die stad zeg ! Ik ben net thuis van een trip erheen en ik kan bijna niet wachten om mijn enthousiasme met jou te delen. Historisch gezien is het een mooi, interessant stadje waarvan de geschiedenis terug gaat tot in de 13de eeuw.

En de bewoners zijn nogal wat fier op hun middeleeuws erfgoed. Van zodra ik ook nog maar mijn fototoestel durf boven te halen, staat een toevallige passant al te popelen om zijn kennis over de stad met mij te delen.

Merkwaardig is het feit dat Amersfoort als enige stad in Nederland twee stadswallen heeft gehad. Toen een tweede, grotere wal in de 15 eeuw werd aangelegd, geraakte de eerste in onbruik en werden de oude muren benut om er huizen tegen aan te bouwen en zo ontstond in de loop der eeuwen een gordel van “muurhuizen”. Mooi om te bekijken !

Enig mooi en uniek in Europa is de “mannenzaal”. Die is samen met een belendende kapel het enige restant van wat eens een rusthuis was voor zorgbehoevende bejaarden. Dit jaar is het precies 625 jaar geleden dat hier een zorgcomplex werd gebouwd.

Rond 1900 vond men de gebouwen hopeloos verouderd en de vrouwenzaal, het huis der regenten en nog zo een en ander werd gesloopt. De kapel en de mannenzaal kon dank zij de tussenkomst van een erfgoedspecialist avant la lettre van de sloophamer worden gered. Op die manier krijg je hier een unieke inkijk in hoe ouderenzorg heel vroeger werd georganiseerd.

Als je bij het binnenkomen van de zaal rechts naast de koperen bel het reglement leest, dan weet je meteen dat die zorg niet van de poes was. De mannenzaal is enkel tijdens de zomermaanden te bezoeken maar wij hebben geluk ! Aangezien er momenteel een tiendaagse kunsttentoonstelling loopt, kiezen we de kunst als alibi om meteen ook de mannenzaal te bezichtigen.

Vanaf de West Singel wandelen we richting kleine Spui want daar is de laatste brouwerij van de stad nog actief. En vermits we dorst hebben gekregen, is dit het moment om het bier van stadsbrouwerij De Drie Ringen te proeven. Dank zij zijn ligging aan de rivier de Eem, zijn er in Amersfoort sinds 1323 liefst meer dan 300 bierbrouwers actief geweest.

Het proeflokaal oogt mooi met de brouwersvaten zo prominent aanwezig maar als Belgen zijn wij wel lekkerder bieren gewend. Nu ja, voor wie dorst heeft, smaakt alles ! Na de proeverij wandelen we verder tot aan de middeleeuwse koppelpoort en eenmaal die poort buiten, oogt de stad nog allesbehalve middeleeuws.

Links voorbij de spoorlijn ligt de nieuwe bibliotheek het Eemhof. Houd je minder van de kubusvormige architectuur, ga dan toch zeer zeker de bibliotheek binnen. Je weet niet wat je ziet ! Prachtig doordacht gebouwd, zeer mooi en ruim ogend, een en al rust ondanks de drukte en boekenkasten lijken als levensgrote kaders aan de wand te hangen.

Grappig om te zien hoe gretige lezers doorheen de boekenkasten lijken te wandelen. Terug naar de oude binnenstad wandelen we tot aan de Onze Lieve Vrouwe toren. Een laat middeleeuwse toren van 98 meter hoog en dat is heel wat voor die tijd.

Wie wil kan hem met gids beklimmen en van daaruit heb je een prachtig zicht over de stad en haar groene omgeving. Die klim laten wij aan ons voorbij gaan. Liever kuieren we nog wat langsheen de vele middeleeuwse huizen, de gezellige grachten, de Kamperbinnenpoort, …

Tot onze benen moe worden, de voeten pijn gaan doen en onze rammelende magen ons vertellen dat het tijd wordt om ons hotel op te zoeken. Langer dan een dag hebben we niet voorzien in Amersfoort en misschien is dat wel jammer. Het huis waar Mondriaan heeft gewoond en thans een museum is, lijkt anders ook wel wat.

Het kaartje dat wij bij de plaatselijke VVV op te kop hebben getikt, leert ons bovendien dat er in de omgeving heel mooi te fietsen valt. Maar dat zal dus voor een andere vakantie zijn.