Het cynische lot van de stad van de Wereldtentoonstelling 1913
Het clandestiene dagboek van Virginie Loveling ligt al een paar jaren op mijn nachtkastje te wachten om gelezen te worden.
Voor wie niet zo thuis is in de literatuur : Virginie is de tante van de wellicht omdat hij een man is, beter gekende schrijver Cyriel Buyse. Maar zelf is Virginie Loveling ook een getalenteerd schrijfster. Tijdens de Groote Oorlog is ze reeds hoogbejaard en ondanks het grote gevaar dat zij hierdoor loopt, houdt zij een dagboek bij waarin zij schrijft over het dagelijkse leven in de etappestad Gent.
Dat schrijven is sterker dan haarzelf en dus staat ze doodsangsten uit. Ze schrijft dan ook op losse vellen papier zodat ze het dagboek verspreid over haar woning weet te verstoppen. En dat is maar goed ook want op een dag houdt de Duitse vijand een huiszoeking bij haar thuis.
De woning van Virginie Loveling aan de Filips Van Marnixstraat 34
Deze ochtend heb ik – op initiatief van het plaatselijk Davidsfonds – een gegidste wandeling meegemaakt die werd uitgestippeld door de historica Leentje Van Hoorde. Ze baseert zich op het dagboek van Loveling om ons mee op sleeptouw te nemen doorheen Gent.
Op het Sint-Pietersplein worden o.a. opgeëiste paarden verzameld en militaire parades georganiseerd ter ere van “Der Kaiser”.
Het wordt een meer dan twee uur durende boeiende wandeling waarbij ik een eerste zicht krijg op wat Virginie allemaal in dat dagboek van haar heeft neergepend. Het wordt een verhaal van zware ontberingen tot hongerdood bij de Gentse bevolking en van schranspartijen bij de Duitse legeroversten. Zij proppen hun buiken vol met alles wat aan eetbaars en drinkbaars ten koste van de Gentenaars wordt opgeëist.
In de Vlaamse schouwburg wordt overdag soepbedeling georganiseerd voor de hongerige Gentenaren
De gids kruidt de wandeling nog wat extra door pittige details te geven uit het boek “Het frontparadijs” van de Duitse soldaat Heinrich Wandt die zeer nauwgezet schreef over de prostitutie in de stad. Vele vrouwen gingen uit pure noodzaak in de prostitutie om hun hongerige kinderen te eten te kunnen geven. In een stad vol soldaten ver van huis, hadden zij aan klanten geen gebrek.
Het is toch eerder een cynische speling van het lot dat Gent door de bezetter werd uitgekozen als etappestad ter bevoorrading van het Ieperse front. Net omdat de stad naar aanleiding van de Wereldtentoonstelling in 1913 beschikte over gloednieuwe infrastructuur zoals bijvoorbeeld het Sint-Pieters-Station was ze een ideale uitvalsbasis voor de Duitse troepen.
Heb jij ook wel interesse in dat meeslepende oorlogsdagboek van Virginie Loveling maar ontbreekt het jou aan de nodige tijd om het te lezen? Maak dan eens een afspraak met historica Leentje Van Hoorde en trommel jouw vrienden, familie, vereniging op om Gent eens een anders dan anders bezoek te brengen.
Mailadres van de gids : leen.van.hoorde@telenet.com
ik vind dit artikel
0
