Op reis gaan met kinderen is helemaal anders dan met zijn tweeën. Dat ontdek ik nu als ik mijn reisherinneringen bovenhaal. Toen de kinderen nog klein waren, was vakantie putten graven, zandkastelen bouwen en pootjebaden aan de Belgische kust.

Later kwamen daar de Ardennen bij, waar onze twee zonen hun zin voor avontuur konden botvieren, bergen beklimmen en steevast de vakantie afsluiten met een heus kampvuur. Na de lagere school waagden we ons in het buitenland. Steevast gingen we dan met de auto want er moest niet alleen de gewone reisbagage mee maar ook een rubberboot met peddels, snorkels, duikbrillen en zwemvliezen.

Eén van die reizen ging vierentwintig jaar geleden richting Côte d’Azur. Niet naar het mondaine St.Tropez, Cannes of Nice maar Saint-Paul-en-Fôret, een ingeslapen dorp dertig kilometer achter de kustlijn van Fréjus.

Wij verblijven in vakantiedorp Les Hauts de Saint Paul, op een beboste heuvel net buiten het dorp, mét zwembad, al een pluspunt voor onze tienerzonen (twaalf en zestien).
Onze vakantiewoning ligt aan de rand van het domein en kijkt uit op een pijnbomenbos.

In Saint-Paul spelen dorpelingen petanque, er is één kleine bistro ‘Chez Annie’. De tijd lijkt stilgevallen. Geduld is hier een goede eigenschap. Om op de weg te komen, moet je eerst langs een smal asfaltbaantje, blijkbaar de highway voor de plaatselijke schapenherders.

Bossen, meren, wilde rivieren als de Var en de Verdon en dito canyons, dorpjes op de top van een heuvel, oude ambachten en enkele middeleeuwse steden, dat is het achterland van de Côte d’Azur.
Saint-Paul-en-Forêt maakt deel uit van le pays de Fayence, een heuvelachtige streek met dorpen als Seillans, Bagnols en Forêt, Callian, Tourette en Fayence en het meer van Saint-Cassien.

Broeder Jacob

We doen de itinéraire des Villages Perchés (route van de  bergdorpen). Wij wandelen langs de steile straatjes van het middeleeuwse Callian naar het kasteel dat over het stadje waakt, maken kennis met de glasblaaskunst in Montauroux, gaan kijken naar het opstijgen van zweefvliegtuigen in Fayence, één van de belangrijkste Europese centra voor zweefvliegen, eten in het romantische Seillans.

Voor het meer van Saint-Cassien hebben de jongens een hele dag voorzien. Het meer heeft een oppervlakte van ruim 400 hectare en een omtrek van 40 kilometer. De rubberen kajak wordt opgepompt. En onze zonen zijn van plan het meer over te zwemmen. Veiligheidshalve begeleid ik hen met de kajak. Typisch voor de Haute Var zijn de talrijke rotsformaties en –kloven met watervallen.

In Trans-en-Provence wandelen we langs de indrukwekkende Cascades et Gorges de la Nartuby. Dat is maar een opwarmertje voor het echte werk: de Gorges du Verdon, de meest indrukwekkende canyon van Europa. Over een lengte van 21 kilometer heeft door de sterke stroming de Verdon zich door de kliffen geboord.

De weg langs de gorges spreekt al tot de verbeelding, maar de afdaling naar de rivier is specialer. Dé klassieker is de sentier Marcel maar dat is acht uur lopen en zoveel tijd hebben we niet.

Wij doen de sentier du couloir Samson. Dit pad geeft een heel goed beeld van de gorges. Een zaklamp heb je wel nodig want de route gaat door een tunnel. De snelstromende rivier heeft groenachtig water en is ijskoud.

Ook grotten behoren tot het patrimonium van de streek. Wij bezoeken de grotten van Saint-Cézaire. Vooral de kleuren en vormen spreken tot de verbeelding. Tijdens een gegidste rondleiding ontdek je roze en purperen zuilen en mits enige fantasie kan je reusachtige orgelpijpen ontdekken waar de gids trouwens broeder Jacob op tokkelt en het klinkt nog goed ook.

Natuurlijk is er de Middellandse zee om te zwemmen, snorkelen, bootje varen of gewoon te luieren. Wij gingen naar het rustige strand van Fréjus, een kleine dertig kilometer van onze vakantiewoning.
Interessant is ook de wandeling hoog boven Fréjus, langs het Esterel massief met een gevarieerde begroeiing van kurkeiken, mimosa’s en jeneverbessen.

Le nez

Deze wilde streek heeft ook een cultureel verleden. De abdij van Thorenet, gesticht in 1146, is een meesterwerk van Provençaalse romaanse kunst. De abdij en aanpalende kloostergang vallen op door hun eenvoud en zijn gebouwd zonder mortel.

Ook cultureel erfgoed dat vooral mijn vrouw en iets minder mijn zonen kan appreciëren, ligt in Grasse.

Grasse

Het middeleeuwse Grasse is al decennia de hoofdstad van de parfumnijverheid. Overal in de omgeving worden bloemen, struiken en kruiden gekweekt. Jaarlijks vinden honderduizenden kilo’s bloemen de weg naar de parfumfabrieken.

Wij zijn te gast bij Parfumerie Fragonard, één van de meest bekende parfumeurs. In het museum leer je alles over de procedés die een rol spelen bij de fabricage van parfums: distillatie, enfleurage en extractie. Je wandelt langs oude distillatiekolven, zeepmolens, oude weegschalen. Aan de muren hangen pentekeningen van de gebruikte bloemen en kruiden.

Ook parfumflesjes in steen, glas en kristal van in de oudheid zijn tentoon gesteld. En je belandt in het atelier waar de parfums worden samengesteld, het exclusieve terrein van de parfumeur ‘le nez’.
En op het einde van de rondleiding kan je natuurlijk je favoriete geur kopen.

Route Napoleon

Saint-Paul-de Vence is het kunstenaarsdorp bij uitstek, maar in bijna elke dorpje in de streek worden oude ambachten in eer gehouden of is er een plaatselijke artiste de peintre.

Zo ontmoeten wij in het onooglijke dorpje La Motte, Robert Pizay. Hij heeft zijn atelier in de oude watermolen. Pizay maakt beelden uit olijfhout. Heel bijzonder zijn de beelden die hij maakte van soldaten uit het leger van Napoleon.

De route Napoleon is de weg die Napoleon koos bij zijn ontsnapping van het verbanningsoord Elba terug naar Frankrijk, een comeback die in Parijs zou eindigen met een glorieuze intocht. De route Napoleon ligt nabij La Motte. En het bijzondere is dat de soldaten van Napoleon de gezichten kregen van Pizay’s dorpsgenoten.

Wij kijken terug op een meer dan geslaagde vakantie. Terugkeren naar huis doen we via de snelweg. Bij de heenreis hadden wij voor de charme van de route Napoleon gekozen, maar viel dat dik tegen: de hele tijd sukkelen achter caravans die de berg niet op of af konden…