Quimper (in het Bretons Kemper) een stad in Bretagne in de Finistère wordt ons door een goede kennis (waar we logeren) aangeraden om zeker te gaan bezoeken. Zo gezegd zo gedaan.

De stad wordt beschouwd als de meest Bretonse van alle Bretonse steden. Een grote manifestatie van Bretonse folklore is het Festival de Cornouialle (Fest-Noz) de vierde zondag van juli.

Dan lopen in het centrum duizenden Bretonse dansers en musici mee in een groot defilé. Een hele week wordt er in de stad gedanst op de muziek van de vele muziekgezelschappen (bagadous) die Bretagne bezit.

Het festival trekt dan ook duizenden bezoekers. Hier zijn we jammer genoeg te laat voor. Wel horen we een muzikant met een ons onbekend muziekinstrument toch speciale muziek spelen. Er blijven toch veel mensen even luisteren.

De Bretonse naam van de stad, Kemper, betekent samenvloeiing. In Quimper komen de rivieren Odet, Steir en Jet namelijk samen.

Bij laag water liggen op de zand- en slibbanken de wrakken van bijna vergane visserschepen en andere houten boten. De afgedankte schepen worden door de vissers en eigenaars op de rivierbanken gelegd en blijven daar jarenlang liggen, totdat ze volledig uiteenvallen door verrotting, door weer en wind en de speling van de rivier- en zeewater.

Men ziet soms nog de gebinten als een skelet boven het slib uitsteken. De Bretons beschouwen hun schepen als iets waardevols en weigeren de houten schepen door mensenhanden te laten slopen.

Uit eerbied voor hun schepen laten ze de natuur haar gang gaan, totdat deze helemaal verdwijnen. Dit is eigenlijk een vorm van een scheepskerkhof.

Op de kruising van de Steir en de Odet bloeide Quimper op. Koning Gradlon die de stad Ys ontvluchtte toen deze door de golven werd verzwolgen zou er de hoofdstad van Cornouaille van gemaakt hebben.

De Romeinen ontwikkelden de handelsactiviteiten en in de 13^e eeuw vestigden de gildes zich aan de voet van de kathedraal in aanbouw. Rijke gezanten van de koning van Frankrijk zorgden voor de verdere ontwikkeling van de stad en bouwden voorname herenhuizen.

Sinds die tijd strekt de stad zich uit langs bloemrijke kaden.

Als we een parkeerplaatsje zoeken (wat we ook snel vinden) zien we heel dikwijls mooie torens opduiken want in het centrum van de oude stad staat de imposante kathedraal Saint-Corentin uit de 13^e en 15^e eeuw.

Die behoort tot de meest volmaakte gotische gebouwen van Bretagne. De kathedraal heeft gebrandschilderde glasramen, waarvan de oudste uit de vroege 15^e eeuw dateren. De bouw van de kathedraal heeft drie eeuwen geduurd.

Het resultaat hiervan is een heel geslaagd pronkstuk van gotische kunst. Twee indrukwekkende, heel mooi gerestaureerde spitstorens steken 76 meter boven de stad uit en die kan je bijna van overal heel goed zien. Echt heel mooi !

Het is echt heerlijk om door de straatjes van Quimper te slenteren ! Vakwerkhuizen hellen over in de richting van de steegjes. Over de bruggetjes van de Odet maken we in een groen en bloemig decor een mooie wandeling en zo komen we ook Le Jardin de la Retraite tegen.

Tussen 2 straatjes, beschermd door wallen, strekt de tuin zich uit over bijna een halve hectare. Omsloten door muren wordt de tuin beschermd voor de stad en zijn verkeer.

Vanaf de wallen, die je ook kan bewandelen, zie je weelderige palmbomen en subtropische planten. De tuin heeft drie verschillende ruimtes : de palmentuin, tropische loofbomen en droge veldplanten.

Deze verschillende “rustplekken” kan je ontdekken via trappen of deuren en overal staan er banken. We besluiten om in deze mooie en rustige omgeving te picknicken. En we waren zeker niet alleen.

We hadden in het stadje veel volk aan een etalage zien staan watertanden. Hier verkochten ze een typisch streekproduct namelijk Kouignette  = een soort bladerdeeggebak op basis van amandel maar ook met wel zeker 15 verschillende vullingen : pesto, kaas, framboos, abrikoos, …

We hebben alle smaken gekocht en ze waren allemaal lekker. Onze favorieten geroosterde ui en chocolade.

Heel tevreden na ons bezoek aan de stad en een volle maag, en omdat we toch nog wat tijd hebben, besluiten we langs de kust terug te rijden naar onze slaapplaats.

Een bordje wijst ons de weg naar een uitkijkpunt Beg Meil. Daar kunnen we nog een heel mooie wandeling maken op een goed aangelegd wandelpad langs het strand in de duinen.

Het uitzicht is inderdaad overal heel mooi en het is met nog een lekker koffietje een mooie afsluiter van onze dag.