Een uitstap naar de papiermolen.. klinkt misschien een beetje suf, maar je krijgt er een erg interessante rondleiding over het proces om papier te maken en de geschiedenis van het papier. De gids is natuurlijk volledig in het Frans, maar er is ook een brochure te verkrijgen in het Nederlands en Engels.

Het is bovendien een erg visuele rondleiding, dus geen probleem als je niet al te goed Frans spreekt. Voor kleine kinderen is het misschien een beetje langdradig, maar dan is het bijvoorbeeld fijn de kinderworkshop te doen voor 2,5 euro. De gids deed ook moeite om kinderen te betrekken.

Het is de laatste papiermolen die nog actief is in de Languedoc. Het is een echt familiebedrijf: het papier wordt sinds 1820 vervaardigt door dezelfde familie. Je hebt eigenlijk een rondleiding door de hele molen, gesplitst in het praktische proces waar je echt het papier ziet en eerder een focus op de soorten producten die vervaardigt worden.

Voor dat laatste is er een klein museum/winkeltje met allemaal uitstalkasten. Je krijgt er kort de geschiedenis van het papier te horen met onder andere een duiding van het verschil tussen papyrus en perkament. Dan passeer je buiten kort langs enkele grote machines met een uitleg over de werking. Hier liet mijn Frans het echter afweten, mede omwille van interesse.

Daarna begint het interessante stuk. De uitleg begint met papierpap. Papierpap wordt gemaakt van cellulose/vezels. De vezels worden uit stoffen of planten gekookt. Zo krijg je een chemische pap. De cellulose is echter bruin van kleur, terwijl papier natuurlijk wit is.

Om dit te verhelpen wordt het later met bleekwater behandeld. Concreter wordt de papierpap gemaakt van linnen, katoen,.. Aangezien er steeds minder oude kleding te vinden is van de juiste stof, kopen ze bij deze papiermolen ook aan bij een fabrikant. Een logisch gevolg is dat als je gekleurde stoffen gebruikt, het papier ook de kleur krijgt van de stof.

De pap wordt nadien bewerkt en in een schepkuip gegoten. In de kuip zit 99% water. Met een zeef worden de vezels en het water gescheiden. Je ziet op de foto’s hoe de vezels eerst geschept worden en hoe vervolgens voorzichtig het blad uit de zeef wordt gehaald.

Daarna moeten de papieren drogen. Eerst drogen ze tussen twee lagen vilt, daarna nog eens afzonderlijk. Daarna moet het papier nog worden glad gemaakt. Uiteraard wordt dit allemaal nog veel gedetailleerder verteld tijdens de rondleiding – en hoogstwaarschijnlijk ook correcter 😉

Ook de eindproducten die je te zien krijgt, zijn prachtig vervaardigd. Oog voor detail en ook gewoon iets dat je niet vaak ziet. Wat mij het meest opviel, waren de papieren jurken. De jurken werden ontworpen door Catherine Cappeau.

Om de jurken te maken, moet een reuzenblad vervaardigt worden dat door 6 mensen moet worden vastgehouden. Het coole is ook dat de jurken effectief een keer werden gedragen voor een muziekevenement.

Nog een erg cool Belgisch weetje is dat Albert II en Paola de molen hebben bezocht in 2013, waar ze ter plaatse ook erg trots op zijn!