Plopperdeplopperdeplop. Je kleindochters kan je moeilijk iets ontzeggen. Als ze je dagelijks tijdens je vakantie aan zee aan het hoofd zeuren om naar Plopsaland in De Panne te gaan, kan je uiteindelijk niet nee zeggen.

En zo vertrekken we op een dinsdagochtend vanuit onze verblijfplaats Wenduine naar het bijna 60 km verder gelegen De Panne voor een bezoek aan Kabouter Plop en consoorten.

Mijn oudste kleindochter schrikt zich een hoedje als ze de toegangsprijs hoort. Door hun leeftijd en lengte komen zij in aanmerking voor alle attracties en dus betalen zij ook de volle prijs.

Voor vier personen loopt dat natuurlijk aardig op. ‘Amai de  mensen van Plopsaland verdienen veel geld’, is haar reactie :-). Toegegeven, het kost wel wat, maar het attractiepark ziet er bijzonder aantrekkelijk uit.

Mooie attracties, tot in de details uitgewerkt en allemaal passend in het Studio 100 thema.

Het park is opgebouwd in verschillende ‘landen’ waarin een bepaalde Studio 100 figuur de hoofdrol speelt.

Zo is er Mayaland, opgebouwd rond Maya de Bij, de  Ploptuin rond uiteraard onze grote kaboutervriend, de Piratenzone rond Piet Piraat, …

Attracties voor jong en oud, voor durvers en niet-durvers. Mijn kleindochters hebben meer de aard van hun vader. Ze zijn 9 en bijna 7 jaar oud en echte durfallen.

Niets houdt hen tegen, ze zijn nergens bang voor. Pech natuurlijk dat ze met mij en mijn dochter op stap zijn. Want voor ons ligt dat net iets anders. Bruuske bewegingen en snelle bochten liggen ons niet echt : een stevige  bocht zorgt bij ons al voor een sterk misselijkmakend gevoel.

Laat het ons zo stellen: voor een  iets te avontuurlijke autorit  slikken wij Touristil als snoepjes. Alleen al het kijken naar sommige attracties, zorgt ervoor dat mijn ontbijt zich begint te roeren.

Niet alleen snelheid en draaibewegingen zijn een probleem voor mij, ook hoogte. Als ik nog maar op een stoel sta, volgt er meestal een zware paniekaanval.

Verstijfd van angst, moet ik dan meestal door mijn echtgenoot geholpen worden. Een mens kan zich afvragen wat ik in godsnaam in een pretpark doe :-).

Ik hou het  dan ook liever op de kinderritjes en dan nog. Gelukkig zijn onze prinsessen al groot genoeg zodat ze sommige attracties alleen mogen betreden.

Ze genieten met volle teugen van de attracties in Mayaland. Maar wat hen vooral aantrekt, is de ‘Splash’. Een duizelingwekkende bootrit waarbij de  boot bijna loodrecht  en tegen een rotvaart naar beneden  stort.

En als beloning van deze adrenaline stoot, word je op het einde nog getrakteerd op een waanzinnige splash. Gelukkig is mijn dochter bereid haar grenzen te verleggen.

Ik zelf verleg de mijne met een rit in de boomstammetjes, tot groot jolijt van onze meisjes. Boomstammetjes heb ik in het verleden al meer gedaan en het feit dat je er niet-vastgemaakt inzit, is voor mij het bewijs dat dat met hoogte en snelheid wel meevalt.

Eens  we boven zijn, verslik ik me dan ook in de afgrond die voor mij ligt. Ik klem mijn benen stevig rond onze zevenjarige maar weet niet goed of dat is om haar te beschermen of eerder mezelf :-).

Na een rit waarbij mijn hart letterlijk even tot stilstand komt, komen we veilig en vooral nat aan beneden. De meisjes overtuigen me zelfs voor nog een tweede ritje. Is dit geen bewijs van absolute liefde voor je kleinkinderen?

Ik hoop dat ik aan één  bètablokker genoeg heb vandaag :-). Ik hou het verder op een ritje rond het park met het treintje en nog een rustig boottochtje. Voor de rest aanschouw ik het spektakel vanop afstand en geniet van hun plezier.

Ik hoor de roetsjbanen voorbij zoefen tegen duizelingwekkende snelheden,  het geluid van metaal op metaal en het joelen van mijn kleindochters.

Na een dag vol plezier verlaten we met een ijsje in de hand het park rond sluitingsuur. En dit met de belofte nog eens terug te komen en ook eens een  bezoek te brengen aan het naastgelegen Plopsaqua.

We lezen ook dat er geïnvesteerd wordt in een Plophotel. Logeren in de melkherberg  van Kabouter Plop, waarom niet?