Vrijdag 24 augustus 2018 : voor het eerst wordt The Great War Remembrance Race gereden.Een nieuwe koers die hopelijk een nieuwe klassieker in wording is.

Of er al niet genoeg koersen zijn, vraag jij je af ? Jawel, maar deze mag er wat mij betreft toch wel bij. Als koers kan bijdragen tot nadenken over vrede, laat dat dan maar gebeuren !

Terwijl ik rustig naar de televisie kijk, zie ik ter hoogte van de Palinckbeek het grote herdenkingskunstwerk waar Iris het eerder ook al over had, vanuit de lucht prachtig in beeld genomen.

En plots bedenk ik mij dat ik mij moet reppen, wil ik het nog kunnen bekijken want het werk wordt na 11 november ontmanteld.

11 november is trouwens een dag waarop ik graag in Ieper vertoef. De jaarlijkse Poppy parade is een herdenking om bij te wonen. Ik ben er de afgelopen twee decennia heel vaak bij geweest.

Ook The Last Post (dagelijks om 20u00) is telkens weer een zeer pakkende gebeurtenis.

Mijn interesse in The Great War werd gewekt toen eind jaren negentig de populaire BBC-reeks uit de jaren zeventig “Upstairs Downstairs” nog eens opnieuw werd uitgezonden.

Het vierde seizoen van de televisiereeks speelt zich tijdens de eerste wereldoorlog af en dat maakte destijds zoveel indruk op mij dat ik besloot me gedurende een groot aantal jaren te buigen over de geschiedenis van die oorlog.

En geloof me … it was hell !

Edward, de footman wordt onder de wapens geroepen en lijdt aan shell shock

Het enige wat ik voor die tijd over WOI wist, was datgene wat ik in het derde leerjaar van de lagere school van de (al te koningsgezinde ?) juf had geleerd.

Koning Albert I was de redder van het vaderland door op het lumineuze idee te komen de sluizen in Nieuwpoort open te zetten en zodoende de hele IJzervlakte onder water te zetten.

Het is pas vele jaren later en na “Upstairs, Downstairs” dat ik leerde dat Koning Albert I niet per definitie het buskruit heeft uitgevonden met die onderwaterzetting. Inundaties zijn gewoon een eeuwenoude strategie bij het oorlog voeren.

Bovendien was het de plaatselijke sasmeester die toen op het idee kwam. Voor de soldaten in de loopgraven bracht het hoe dan ook vier lange jaren van ellende, koude, honger, ratten en trench foot.

De Groote Oorlog is er eentje van de verschrikkelijke soort. Vooral ook omdat de legerleiding nog al te veel in termen van de negentiende eeuw dacht waardoor de geallieerde legers aanvankelijk geen antwoord wisten te formuleren op het “moderne” Duitse leger.

Zodoende werden de soldaten blindelings als kanonnenvlees het slagveld opgejaagd met als balans miljoenen doden en geen duimbreed terreinwinst. Het zal je kind maar wezen !

Deze oorlog kent heel veel weerklank in de wereld ook omwille van het feit dat het de eerste oorlog is geweest waarbij zovele burgerslachtoffers zijn gevallen.

Alleen daarom al keer ik op 11 november graag naar Ieper terug.

En dit jaar zullen de herdenkingen nog grootser zijn dan andere jaren aangezien het precies 100 jaar geleden zal zijn dat de wapens (zij het tijdelijk) zwegen.

Wie dit evenement wil meemaken, kan in Ieper slechts enkel die dag terecht. Ik bedoel : je kan er geen citytrip van meerdere dagen van maken vermits je een hotelovernachting (ook bij de “gewone” 11-november herdenkingen) jaren van tevoren ( reken op 4 à 5 jaar) moet boeken.

Dat leerden wij vorig jaar van een stel dames toen we met veel geluk een tafeltje naast hen in “The Old Tom” wisten te versieren.

Ze zijn er het ganse jaar door, maar op 11 november kan je in Ieper over de Britse koppen lopen.

Wist je dat …

Een schoolreis naar Ieper voor Britse scholieren deel uitmaakt van hun “eindtermen”.

Het Flanders Fields Museum écht de moeite waard is ?

De plaatselijke Angelsaksische kerk zeker een bezoek waard is.