Tot tweemaal toe heb ik gestudeerd in Brussel. Een eerste keer was dat toen ik nog onder moeders vleugels zat en er van op kot gaan geen sprake kon zijn. Een tweede keer was dat jaren later toen ik al een gezin had. Ook toen zat er uiteraard geen kotleven in.

De stad ken ik zodoende slechts min of meer. Maar de afgelopen twee jaren heb ik een aantal wandelingen doorheen Brussel gemaakt waarbij ik meer dan aangenaam werd verrast.

Want kijk, het atomium kennen we natuurlijk allemaal en dat onze hoofdstad een manneke pis heeft, ook dat weten we als geen ander. Maar dat Brussel ook een zinneke pis heeft, dat was toch nieuw voor mij.

Zinneke pis

Met een gids van “Brukselbinnenstebuiten” kan je werkelijk heel aangename én leerrijke wandelingen maken en de gidsenorganisatie heeft heel wat interessante themawandelingen in haar aanbod. Stuk voor stuk heel fijn om een keertje mee te maken.

Zo heeft Molenbeek een negatief imago maar wist je dat het ooit een welvarende buurt was ? Wist je dat die verloedering aan al te aarzelende politici ligt ? Die durfden destijds geen knopen door te hakken over waar precies een metrostation zou worden gebouwd.

Dat zou er komen maar waar ? De plaatselijke bewoners leefden wat dat betreft in onzekerheid. Meerdere decennia heeft het geduurd vooraleer de beslissing werd genomen over welke huizen zouden worden onteigend. Maar tegen die tijd hadden de rijkere eigenaars al lang de biezen gepakt om zich elders veilig te nestelen.

Hierdoor verkommerde een en ander en slecht onderhouden huizen trekken arme mensen aan. Met alle gevolgen van dien … Vandaag de dag probeert de locale overheid er alles aan te doen om het allemaal weer leefbaar en veilig te maken. Dat merk je tijdens zo’n wandeling.

Onze hoofdstad beschikt trouwens over heel wat groen en neen, ik heb het niet over het Zoniënwoud. Fijn is het om tijdens de begeleide wandelingen van “Brukselbinnenstebuiten” te ontdekken hoe de Brusselaar geniet van de vaak idyllisch mooie parken en groenpartijen.

Het is ook boeiend om een keertje door het Europese Brussel te wandelen met zijn hypermoderne bouwwerken. Daar moet een serieus kostenplaatje aan bengelen. Toch ?

En mocht jij je afvragen wat de overheid zoal met onze centen doet, ga dan eens een kijkje nemen aan het Noordstation. Daar staan de wolkenkrabbers vrijwel leeg en dit terwijl deze week het zwemcomplex Océade (ondanks druk bezocht door de bewoners) gedwongen de deuren definitief moest sluiten. Het wordt gesloten omdat het plaats moet ruimen voor nieuwe … wolkenkrabbers.

Toch kan leegstand ook mooi zijn. Zeker als het getuigt van een rijk industrieel verleden. La Fonderie, het Brussels museum voor arbeid en industrie is zo’ n prachtige getuigenis.

Morgen ga ik opnieuw een binnenstebuiten wandeling maken. Benieuwd wat ik deze keer allemaal zal bijleren én te zien krijgen !

Ook een keertje zin in zo’n wandeling ? Lees dan hier over de vele mogelijkheden en maak een keuze. http://www.brukselbinnenstebuiten.be/bruksel/

Ik maak jou alvast nieuwsgierig met onderstaande fotocollage. Maar verder verklap ik niets …