Wie mij hier zo’n beetje volgt, weet intussen dat ik al een paar decennia neus in de geschiedenis van De Groote Oorlog.

Nu de herdenkingen van 100 jaar WOI stilaan naar hun einde lopen, rep ik me nog gauw naar Aarschot. Want, alle mensen, wat hebben die daar afschuwelijke dingen meegemaakt !

En welk een symboliek gaat nog steeds uit van de plaats der gebeurtenis …

In het begin van De Groote oorlog werd de Duitse generaal-majoor Stenger doodgeschoten op het balkon van de woning van burgemeester Tielemans op de Grote Markt.

Het verschrikkelijke gevolg hiervan was dat de Duitsers bij wijze van represaille in die bange augustusdagen van 1914 liefst 173 onschuldige burgers hebben gefusilleerd.

Onder de slachtoffers de burgemeester en diens zoon. En alsof dat allemaal nog niet genoeg was, werden grote delen van de stad in brand gestoken ook.

Wat dit met de stad en haar burgers heeft gedaan, kan je nog tot het einde van 2018 lezen in de tentoonstelling “Wederopbouw” die georganiseerd is in het Stedelijk Museum Het Gasthuis.

Het museum zelf schenkt trouwens in zijn permanente tentoonstelling ook aandacht aan deze traumatische gebeurtenis.

Zowel het museum als de expo zijn gratis toegankelijk en voor wie – los van de gebeurtenissen in augustus 1914 – een en ander wenst te weten te komen over de stad Aarschot, kan het beste zijn trip hier beginnen.

Het is niet alleen een mooi maar ook een lekker museum vermits je hier kan proeven van de Aarschotse Bruine, een biertje dat wel wat weg heeft van de Brusselse Geuze en uiteraard een geschiedenis heeft waarover je hier een en ander kan leren.

Het museum is trouwens om nog een andere reden interessant aangezien het beschikt over een doe-labo voor het jonge volkje. Ideaal bijvoorbeeld voor schoolkinderen die op bosklas zijn.

Vermits wij hier midden oktober 2018 zijn, is nog een andere tentoonstelling met een link naar WOI volop bezig. In het Cultuurcentrum dat vlak achter het stedelijk museum ligt, loopt nog tot 21 oktober een expo over Z.M. Koning Albert I.

Wij wandelen ze (ook gratis) vluchtig door niet zozeer omwille van de expo maar eerder omdat we nieuwsgierig zijn naar de gebouwen van het voormalige “gasthuis” dat hier in de middeleeuwen door Grauwzusters werd opgericht.

Die gebouwen zijn best fraai te noemen. De kapel van het gasthuis is intussen ontwijd en dient als concertzaal. Ze is echter nog steeds de moeite van het bekijken waard.

Zelf ben ik vooral onder de indruk van het werk van een Hongaarse kunstenaar die na de eerste wereldoorlog met zijn gezin naar hier vluchtte en de kruisweg als fresco op de muren schilderde.

Het complex dat als cultureel centrum dient, heeft ook een heel gezellig café met ingesloten buitenterras.

Wist je dat Aarschot ook wel de beeldenstad wordt genoemd ? Dat komt omdat de stad om Joost mag weten welke reden, met zichzelf de uitdaging is aangegaan om ieder jaar een standbeeld ergens in de stad neer te poten.

In het stedelijk museum dat tevens dienst doet als toeristisch infocentrum, krijgen we een beeldenwandeling in de handen gestopt. Het voor mij meest herkenbaar in de oren klinkende beeldhouwwerk is dat van de vier werknemers van de stad die tijdens de overbekende uitzending van het toenmalige BRT-programma “Echo” in de vrieskou een verzakking in het wegdek herstelden.

Het beeldhouwwerk uit het jaar 2000 van Roland Rens kreeg de naam “Als ik ooit eens vijf minuten tijd heb” naar het gelijknamige lied van Louis Neefs dat destijds als achtergrondmuziek bij de reportage werd gemonteerd.

Jammer genoeg zit de zon moeilijk om het netjes gefotografeerd te krijgen.

De Onze-Lieve-Vrouwekerk staat in het ons toegestopte foldertje dan weer beschreven als een ware kunstschat qua interieur met werk van o.a. Quinten Metsys en naar het schijnt erg fraaie barokke biechtstoelen.

Alleen jammer dat we van al dat moois niets te zien krijgen vermits de kerkdeuren potdicht zitten. Dan maar de buitenkant bewonderen van deze kerk in Demergotiek. (= ijzerzandsteen in afwisselende speklagen met kalksteen)

Tijdens De Groote Oorlog werden in die hitsige dagen die volgden op de moord op de Duitse bevelhebber heel wat vrouwen en kinderen hier opgesloten terwijl de mannen buiten gefusilleerd werden. Later in de oorlog deed de kerk dienst als paardenstal.

Tijdens onze wandeling stappen we langs het mooie Begijnhof dat gesticht werd in de dertiende eeuw en een behoorlijk woelig verleden heeft gekend. In het stedelijk museum kan je daar uitgebreid over lezen.

Het Begijnhof werd heropgebouwd en eerder recent een keertje gerestaureerd. De huisjes doen thans dienst als serviceflats voor senioren. Boven de deur van ieder huisje staat een heiligenbeeld in een nis.

In één van die nissen herken ik Pater Damiaan. Morgen zullen wij tijdens het volgen van de Damiaanroute al fietsend zijn geboortedorp Tremelo aandoen.

Maar eerst nemen we ter hoogte van de ’s Hertogenmolens afscheid van de stad. Dit unieke complex aan een zijarm van de Demer ontstond in het begin van de 16de eeuw en de molens hadden drie functies : malen, tol heffen en de stad verdedigen.

Het werd in 200…. gerestaureerd en doet nu dienst als hotel en brasserie.

Een unieke plek voor een overnachting in Aarschot.

Agendatip :

Op 11/11/2018 wordt in Aarschot na 440 jaar afwezigheid van de stadsbeiaard, de vrede écht gevierd.

Tijdens de tachtigjarige oorlog (meer dan vier eeuwen geleden dus) werd de stadsbeiaard vernietigd en op 11 november van dit jaar zal een nieuwe vredesbeiaard ingehuldigd worden.

Dit zal gepaard gaan met een grote klokkenparade vol praalwagens, fanfares, trommelkorpsen, figuranten en stadsreuzen.