Champagne is de enige wijn waar een vrouw mooi bij blijft, hoeveel ze er ook van drinkt.

                                                Madame de Pompadour

Laat het nu uitgerekend een pater zijn die de champagne uitvond. Maar ja, om dat vloeibare goud te ontdekken, heb je misschien wel een goddelijke interventie nodig.

Monniken die we normaal  associëren met een ascetisch leven, weten deksels goed wat de aangename dingen in het leven zijn :-). In 1668 toverde keldermeester Dom Pérignon in de kille en vochtige kelders van de abdij van Hautvillers ‘sterretjes in een glas’.

Hij ontdekte het geheim tot mousserende wijn :  een tweede gisting in de fles door toevoeging van gist en suiker. En zo ontstond de perfecte drank en buiten een cocktail af en toe, ook de enige alcoholische drank die ik drink, de woorden van Madame de Pompadour indachtig.

De Champagnestreek is  een uitstekende bestemming als dichtbij vakantie. 35.000 ha wijnranken die de heuvels tussen grofweg Reims en Troyes begroeien.

Enkel mousserende wijn gemaakt met druiven  uit deze officiële streek, mag de naam champagne dragen, die goed is voor 2% van de totale wijnbouw in Frankrijk. Het is de 200 m dikke krijtlaag die zorgt voor de ideale ondergrond.

Krijt werkt uitstekend als drainage voor het overtollige water en geeft in droge tijden voldoende water terug aan de wortels.  Bovendien slaat het zonnewarmte op zodat de wortels zich meestal in een constante temperatuur bevinden.

Bovendien bezit het ook nog mineralen. Kortom de perfecte omgeving voor wijnbouw, de perfecte omgeving voor een perfecte drank.

Onze eerste stop is Reims omwille van zijn geschiedenis. Sinds Clovis hier  werd gedoopt, werd Reims de kroningsstad van de Franse koningen en bleef dat tot 1825 waarbij Karel X als laatste in de kathedraal werd gekroond.

De 138 m lange kathedraal neemt dan ook een belangrijke plaats in in de Franse geschiedenis.

Maar niet alleen daarvoor is de kathedraal beroemd : ook om haar prachtige, zuivere gotische stijl en de schitterende beeldhouwwerken die haar tot één van de grootste en mooiste kathedralen van Frankrijk maakt.

De kathedraal  bezit een orgel dat zo groot is dat het in principe door twee organisten  moet worden bespeeld. Het grote roosvenster in de voorgevel is een prachtig kunstwerk dat op zichzelf alleen al de moeite van een bezoek waard is, net als de glimlachende engel boven het linkse portaal.

Sinds 1974 bezit de kathedraal ook prachtige gebrandschilderde ramen ontworpen door Marc Chagall.

Naast de kathedraal is ook de basiliek van Saint Remi zeker een ommetje  waard. De Heilige Remigius die destijds Clovis doopte, kreeg na zijn overlijden een basiliek in zijn naam.

Het is vooral de gigantische kandelaar met maar liefst 96 kaarsen, één voor elk van zijn levensjaren, die de aandacht trekt. Het gebouw zelf is binnenin nogal donker versterkt doordat de basiliek wel 122 m diep is maar slechts 26 m breed.

De wijngaarden gelegen op de omliggende heuvels vragen constante zorg en dat is veelal manuele arbeid. In februari worden de ranken gesnoeid en opgebonden.

Er worden verwarmingspotten geplaatst om de tere planten te beschermen tegen  eventuele grondvorst. Er wordt gesproeid tegen insecten.

Er bestaan drie champagnedruiven : de blauwe pinot noir  die zorgt voor kracht en finesse. De blauwe pinot meunier die zorgt voor groei en karakter en tenslotte de witte chardonnay die zorgt voor elegantie en lichtheid.

Elk huis en dus elke champagne heeft zijn eigen samenstelling.

In  1858 richtte Eugène Mercier zijn champagnehuis op. En misschien nog meer dan een neus voor champagne, had hij destijds al een neus voor pr. Want de wereld moest champagne drinken en vooral  zijn champagne natuurlijk.

Op de Wereldtentoonstelling in Parijs  in 1889 presenteerde hij een grote houten  vat dat ongeveer 200.000 liter champagne bevatte. Om het vat van Epernay naar Parijs te krijgen, was een kar nodig getrokken door 24 ossen en  werden er bomen gekapt en  huizen onteigend.

Dat vat is trouwens vandaag nog steeds te bewonderen bij Mercier op de avenue de Champagne in Epernay.

In 1900 werd het nog spectaculairder en  mochten duizenden bezoekers aan de Wereldtentoonstelling met een glas champagne in de hand, genieten van een degustatie in een grote luchtballon, zwevend boven Parijs.

Op het einde van de 19^de eeuw bedacht Eugène dat hij de bezoekers ook de kelders kon laten zien. Hij bouwde een kar die door de 18 km lange kelders en gangen uitgehouwen in de dikke krijtlaag reed.

Vandaag de dag rijdt nog steeds een elektrisch treintje door de gangen  en bevinden wij ons om deze dag af te sluiten 30 m onder de avenue de Champagne. De kelders en gangen zijn prachtig versierd  met beeldhouwwerken.

Een audiogids in het Nederlands verschaft ons uitleg.  Champagne wordt hier niet meer geproduceerd. Moët et Chandon kocht het merk op en Mercier behoort nu tot de goedkopere merken van het huis.

Op het einde van ons bezoek wordt ons een glaasje aangeboden. Er zijn slechtere dingen om de dag af te sluiten dan met sterretjes in een glas.