De Verbeke Foundation is een kunstsite waar de private kunstverzameling van verzamelaar Geert Verbeke terug te vinden is.

Deze kunstverzameling omvat een tweeduizendtal werken, vooral bestaande uit collages en assemblages van Belgische en Nederlandse kunstenaars uit de 20e eeuw.

Wie & hoe? In het begin van de jaren 1990 begonnen Geert en Carla Verbeke kunst te verzamelen. Na een initiële interesse voor abstracte schilderkunst, werd de collectie geheroriënteerd naar collages en assemblages van hoofdzakelijk Belgische kunstenaars.

De afgelopen jaren werd de verzameling verder uitgebreid naar hedendaagse kunst en naar bio art of levende kunst. Cultuur, natuur en ecologie komen er samen.

De Verbeke Foundations is een rare plaats om te bezoeken. Meer dan eens ontvangen zij kritiek omwille van experimentele tentoonstellingen bv. een potjesmuseum met ‘vieze dingen’ in waar men gaat onderzoeken hoe lang iets erover doet om biologisch af te breken.

Alles gebeurt echter in verantwoorde context. Hetzelfde doet men met een koe. Daar is zeer veel discussie over. Nu, ik moei me er niet mee want ik heb om mijn bezoek zelfs geen tijd gehad om die ruimte te bezoeken dus ik weet niet wat het me doet, en er is wel meer experimentele kunst die zottere dingen doet.

Bovendien vertrouw ik het koppel achter het project: ze doen zoveel mooie dingen met de rest van de tentoonstelling. En ja, controversieel zijn wekt soms ook de aandacht tegenwoordig…

Waarom moet je er wel naartoe gaan? Er is een grote tuin waar alles heel erg rustig voelt. Hierin vind je enkele permanente werken en tijdelijke tentoonstellingen. Je kan het hele gebeuren beschrijven als een verzameling van kunstwerken die allemaal vreemde eenden in de bijt zijn.

Door de werken samen te brengen, krijgen ze hun eigen plaatsje en voelen ze niet meer vreemd aan. De Verbeke Foundations is een aanhoudend groeiproces. Kunstenaars kunnen er ook verblijven zodat ze steeds kunnen verder werken waardoor de Foundation er elke dag een beetje anders uitziet. Het is een plaats waar geprobeerd wordt om je eigen ding te doen met kunst.

Zoals de Verbeke Foundation het zelf omschrijft: “De tentoonstellingsruimte wil geen oase zijn. De show is onaf, in beweging, ongepolijst, contradictorisch, slordig, complex, niet harmonieus, levend en wars van monumentaliteit, zoals de wereld buiten de museummuren.

Bij ons geen opzichte spektakelgebouwen maar een verfrissende onpretentieuze plaats om kunst te bekijken en een subtiele kritiek op de kunstwereld.”

Het onderstaande werk vond ik erg mooi. Het werk dateert van 2010 en heet open ruimte van Jason van der Woude.

Tijdens je bezoek krijg je informatie over alle werken. Hier was het huis gebouwd van allerlei losse materialen en wordt erg met zonlicht gespeeld. Het precieze verhaal herinner ik me echter niet meer.

Wat me wel volledig is bijgebleven is ‘Re-cover out’ van Will Beckers. Hij verplantte bomen die normaal nooit verplant worden en liet hen samenwerken om tot één geheel te komen. Het project wordt nog steeds opgevolgd en jaarlijks onderhouden.

Als je op een zonnige dag pal onder de bomen staat, is het werkelijk prachtig.

Toen ik in de Verbeke Foundation was, was er een super leuke tentoonstelling over ijsvogels. Veel prenten en schilderwerken, en bovendien, twee echte ijsvogeltjes die op het domein kwamen logeren terwijl de tentoonstelling liep.

Er was ook een tentoonstelling van Panamarenko. Niet 100 procent mijn ding, maar ook bekende werken kan je er dus wel eens tegenkomen.

Kortom: het is een speciale plek, misschien wel eens interessant, maar je moet er wel voor openstaan om de ‘nadelen’ erbij te nemen. En je moet het hebben voor moderne kunst.

Opmerking: ik heb zelf geen foto’s van mijn bezoek. Foto’s zijn afkomstig van Google afbeeldingen en de website van Verbeke.