Een piramide, gerookte paling en straaljagers
Tweede dag van onze trip naar de Veluwe en ook vandaag staat een bizar monument op het programma, de Piramide van Austerlitz.
Dit merkwaardig monument staat op het hoogste punt van de Utrechtse Heuvelrug.
Het werd in 1804 gebouwd door Auguste de Mormont, een generaal in het leger van Napoleon. Het moest een eerbetoon worden aan Napoleon en zijn leger. Mormont had tijdens de veldtocht van Napoleon in Egypte de piramide van Gizeh gezien en was danig onder de indruk.
Om de verveling in het legerkamp tegen te gaan, liet hij zijn soldaten een 36 meter hoge kopie maken van aarde en graszoden met bovenop een houten obelisk. Het jaar nadien moest Mormont en zijn leger gaan vechten in Oost-Europa en in de slag bij Austerlitz hakte hij de Russen en Oostenrijkers in de pan.
In 1806 werd de broer van Napoleon, Lodewijk Napoleon de nieuwe koning van Holland en noemde het monument de Piramide van Austerlitz. Meteen noemde hij het dorp dat bij het legerkamp was ontstaan ook Austerlitz.
De houten obelisk raakte snel in verval en werd in 1894 vervangen door een stenen exemplaar. Het monument ligt midden in een uitgestrekt natuurgebied en alleen de wandeling er naartoe in het beukenbos met zijn prachtige herfsttinten is al een revelatie.
Zeebeer
Onzichtbaar gaat het Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug over in de Veluwe. Harderwijk was een belangrijke Hanzestad dankzij haar ligging aan de Zuiderzee. Haar inwoners verdienden als vissers hun brood op de zee.
De Afsluitdijk in 1932 en de inpoldering waaruit Flevoland ontstond, maakte daar een einde aan.
Harderwijk trekt nu volop de kaart van het toerisme met zijn historische binnenstad, de ligging aan het Veluwemeer, de bouw van een dolfinarium en een culinaire specialiteit, maar daarover meer straks.
Het is prettig kuieren langs de smalle straten en pleinen van Harderwijk. Vele panden herinneren nog aan het rijke verleden van de handelsstad. Bijzonder stemmig is de Smeepoortenbrink. Op dit marktplein werd van alles verhandeld.
De handelaars kwamen de stad binnen langs de Smeepoort. Harderwijk had verschillende stadspoorten maar de enige overblijvende is de Vischpoort. Door deze poort werd de vis van en naar de schepen gebracht.
In Harderwijk koopt het Nederlandse koningshuis zijn brood. De Ouderwetse Bakkerij is één van de oudste Nederlandse bakkerijen en mag zich hofleverancier noemen. Dé specialiteit van het huis is de Zeebeer, een koekenbrood verrijkt met abrikozen, amandels, hazel- en walnoten.
Maar dé culinaire specialiteit van Harderwijk is gerookte paling.
Wij lunchen in de Veluvia, een eethuis dat zijn eigen rokerij heeft en geloof me, de salade met gerookte vis smaakt uitstekend. Een subtiele rooksmaak zonder de overheersende zoutsmaak die je al eens bij gerookte vis proeft.
Nationaal Militair Museum
In de namiddag rijden we terug naar het hart van de Utrechtse Heuvelrug. Te midden van heidevelden ligt het Park Vliegbasis Soesterberg.
Op de voormalige thuisbasis van de Amerikaanse F15’s verrees in 2014 het ultramoderne Nationaal Militair Museum.
De vliegbasis Soesterberg heeft een rijke geschiedenis en was het eerste militaire vliegterrein in Nederland. Vanaf 1954 werd de basis gebruikt door het Amerikaanse leger in het kader van de Koude Oorlog.
Na het vertrek van de Amerikanen speelde de vliegbasis een rol bij de Nederlandse militaire missies in het buitenland. In 2008 werd de basis gesloten en overgedragen aan de provincie Utrecht.
Natuurrecreatie en toerisme gingen een steeds belangrijker rol spelen en ook de krijgsmacht zag hierin brood.
Het nieuwe Nationaal Militair Museum wil de betekenis duiden van de Nederlands krijgsmacht zowel in het verleden, heden en toekomst.
De collectie die ontstond uit een fusie van drie militaire musea gaat van pijlpunten uit de prehistorie, over middeleeuwse harnassen en zwaarden naar hedendaagse wapensystemen.
In de enorme hallen en ook buiten hangen en staan vliegtuigen, tanks en artilleriestukken uit diverse periodes. Maar ook de strijd tegen een andere vijand komt aan bod: de strijd tegen water en overstromingen.
En er is meer. Wij zijn sterk onder de indruk van de voorstelling in 3D over de geschiedenis en de rol van de Nederlandse krijgsmacht, zo levensecht dat je je op het slagveld waant.
Maar de Nederlanders gaan hun geschiedenis niet uit de weg wanneer het gaat over de koloniale oorlog of het drama van Srebrenica.
We maken kennis met een gepensioneerd marineofficier, gids in het museum. “Het bloedbad van Srebrenica was een kantelpunt. De actuele rol van de krijgsmacht wordt nu meer dan vroeger geduid met wat wij het 3D concept noemen, Defence, Diplomacy & Development”.
Terug in het Bergse Bossen hotel worden we vergast op een culinair extraatje: een vijfgangendiner met gastronomische allures.
leuk, wij zullen eens moeten gaan kijken , mijn echtgenoot is een echte liefhebber van alles wat vliegt, dus is dit museum echt iets voor hem, bedankt voor je tip.
Het militair museum is best wel de moeite waard. Wij zijn geen echte fans van het leger en waren eigenlijk van plan om in de mooie omgeving te gaan wandelen – de voormalige legerbasis is ook een vertrekpunt voor veel wandel- en fietsroutes. Maar het begon te regenen en dan zijn we maar het museum binnengestapt en daar ben ik nu blij van. Het is een heel modern museum en ja, de vliegtuigen zowel binnen als buiten (buiten staan er nog heel wat Amerikaanse jets op de startbaan) spreken wel aan.