De maand oktober brachten we, zoals vorig jaar, opnieuw door aan de Costa Blanca, weliswaar in een andere plaats. Omdat het niet altijd zon & zee moet zijn, besloten we om voor enkele dagen naar Toledo te gaan. Vanuit Moraira (waar onze vakantievilla lag) was het best wel een lange rit, zo’n 500 km enkel, maar we hadden het er voor over.

Zo zaten wij op woensdag 17 oktober al om 9u in de auto, op weg naar Toledo zodat we daar tegen lunchtijd zouden arriveren. Hoe verder we naar het noorden reden, hoe dikker en donkerder de wolken werden. Er vielen ook nu en dan al wat druppels.

Ik zei nog tegen mijn man ‘Ik weet niet of ik de paraplu heb ingepakt, maar onze regenjassen zitten in de valies. Jij hebt die toch in de auto gezet hé?’ ‘Nee’, antwoordde hij, ‘ik dacht dat jij ze gepakt had’. Niet dus! En toen werd het even stil.

Terug naar huis dus … we hadden al een uur gereden. Het gevolg was dat we pas om vier uur in Toledo waren … waar de zon ons stralend verwelkomde.

We parkeerden onze wagen in een parkeergarage aan de rand van de stad, net binnen de stadsmuren. Toen we de parking uit wandelden hadden we al direct zicht op de daken van Toledo waar het Alcázar meteen in het oog sprong.

Toledo is een van de oudste steden in Spanje. De hele stad staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO vanwege zijn uitgebreide monumentale en multiculturele erfgoed van christenen, moslims en joden.

Toledo werd veroverd door de Romeinen in 192 v.C., en van de 8ste tot de 11de eeuw maakte Toledo deel uit van het Islamitisch kalifaat. Gedurende deze periode leefden Joden, Christenen en Moslims vreedzaam samen. In 1085 werd Toledo ‘bevrijd’ door Alfonso VI, en de stad werd onmiddellijk het symbool van het nieuwe, puur katholieke Spaanse koninkrijk.

Een enorme kathedraal werd gebouwd op de overblijfselen van een moskee, verschillende kloosters ontstonden, het al-qasr werd het Alcázar, en het was o.a. vanuit Toledo dat de katholieke heerschappij van de Spaanse Inquisitie georkestreerd werd. De macht en het belang van de stad begonnen te verslechteren nadat Philip II in de 16de eeuw Madrid had gekozen als de nieuwe koninklijke hoofdstad.

Dankzij al deze verschillende invloeden heeft Toledo een overvloed aan monumenten. Momenteel zijn dat er meer dan honderd en het is omwille van deze rijkdom dat UNESCO de volledige stad op de Werelderfgoedlijst heeft geplaatst.

Na te hebben ingecheckt in ons hotel, hebben we alvast een beetje de stad verkend en later een avondwandeling gemaakt langs de verlichte gebouwen. Toledo is gebouwd op een granieten heuvel die aan drie zijden wordt omgeven door de rivier de Taag (El Tajo).

Je kan stellen dat er binnen de stadsomwalling geen enkele straat of plein vlak is. Sommige straatjes zijn zelfs erg steil (en erg smal!). Maar niet getreurd, als je helemaal beneden aan de toegangspoorten naar het oude centrum staat, kan je vanop verschillende plaatsen met de roltrap naar boven.

De volgende morgen waren we al op tijd op pad, richting monumenten. Als eerste bezochten we de Catedral Primada de Toledo, een van de belangrijkste gotische kathedralen van Spanje, gebouwd tussen 1227 en 1493 op de restanten van een moskee uit de tijd van de Arabieren.

Aan de buitenkant verschillende grote portalen rijkelijk versierd met beelden en reliëfs. De kerk heeft twee torens waarvan er slechts één is afgewerkt (in België hebben we ook ergens zo’n kathedraal …) ; in de kerk een overdaad aan barokke kunst.

Ik kan hier nog heel lang doorgaan over wat er allemaal te zien is, maar ik denk dat een foto-compilatie meer zegt dan woorden.

We vervolgden onze wandeling naar het Arabische stadsdeel en bezochten daar de Mezquita Cristo de la Luz, gebouwd in de 10de eeuw. Deze moskee werd tijdens de Reconquista in 1085 door Koning Alfonso VI omgevormd tot christelijke kapel. De Moorse gewelven zijn intact gebleven. Je kan het een heel klein beetje vergelijken met de Mezquita in Córdoba.

De volgende dag bezochten we het Joodse stadsdeel. Om te beginnen de Sinagoga de Santa María La Blanca, vroeg 13de eeuw. Deze synagoog is een mix van Mudejar en Nazarí stijl. Opmerkelijk zijn de vijf beuken, onderverdeeld door hoefijzeren bogen en koepels beschilderd in Oosterse stijl. Erg mooi.

Een interessant museum was het Muséo Sefardo in de Sinagoga El Tránsito. Dit museum bevindt zich in de synagoog en het vertelt de historische en geografische achtergrond van de Joden in Toledo: gewoontes, tradities, enz.

Verder in de Joodse wijk is er nog het Monasterio San Juan de Los Reyes (niet bezocht), gesticht door de katholieke vorsten Ferdinand en Isabella in de 15e eeuw.

Via de Puerta del Cambrón verlieten we de Joodse wijk.

En zo waren onze dagen in Toledo om voor we het wisten.