Tour de Lac de Roselend

Op zoek naar het “meer van de liefde” Lac d’Amour

Reeds enkele jaren hebben we het alom gekende concept van Short-Ski gecopieerd en hier een Short Trekking van gemaakt.

We vertrekken woensdag in Belgie en naargelang de afstand zijn we op een deftig uur op onze locatie en kunnen we er dadelijk in vliegen. Donderdag, Vrijdag en Zaterdag zijn volle stap dagen en naargelang waar we terecht gekomen zijn, moeten we zondag nog onze wagen proberen terug te vinden. En dan terug tegen zondag avond thuis. Niet te lang weg maar toch minstens 3 volle dagen op stap. Dat is voor de meeste onder ons ook wel genoeg.

September 2018 zijn we naar de Beaufortain getrokken. Ik had de tocht gepromoot J met de bovenstaande titel en dat zorgde er voor dat er dadelijk een 17-18 medestappers geïnteresseerd waren. Aan het Lac de Roselend hebben we een schitterende startplaats voor onze trekking gevonden in Le Chalet de Roselend op de Col de Meraillet 1605m

Chalet de Roselend

We kwamen woensdag pas in de late namiddag aan zodat er de eerste dag niet veel meer te bewegen viel. Iedereen was blij om eindelijk uit de wagen te zijn en had vooral zin in een gezellig babbel en een pintje op het terras met prachtig uitzicht over het Lac de Roselend. Het hotelletje (Frans) was toch best gezellig en verzorgde ons een lekker avondmaal.

Lac de Roselend

Het echte vertrek werd gepland voor de volgende ochtend om 9.00u stipt. En na een voor Franse normen al stevig ontbijt waren we ook weg. Rugzak op de rug en wandelstokken in aanslag, hop naar Refuge de la Croix de Bonhomme.

Dadelijk na het vertrek lieten we de asfalt baan rechts liggen en trokken omhoog richting Lac de la Gittaz. Geen speciaal stuwmeer maar verder door in de vallei in de richting van de Chemin du Curé en naar de Col du Bonhomme voel je dat je verder en verder weg trekt van de bewoonde wereld.

(http://www.grangeauxloups.com/activites_beaufortain_02.php?idcapture=41) Nochtans blijkt dit wel een route over de bergen die reeds in de verre oudheid 1890-1900 werd uitgekapt.

Bijna boven op de Col du Bonhomme krijgen wat lichte regen op ons dak. Spijtig want het zicht trekt helemaal weg en bovenop de Col (2329m) zou je normaal zicht moeten hebben op de Mont Blanc.

We stellen wel vast dat we op de route van de tour de Mont Blanc terecht gekomen zijn want plots zitten we tussen vele wandelaars die aan deze tour bezig zijn.  Het schuilhutje boven op de Col zit dan ook vol mensen die even uit de regen willen rusten. Van hier naar de hut op de Refuge de la Croix du Bonhomme (2433m)is niet zover meer en we gaan dan ook vlug door.

https://refugecroixdubonhomme.ffcam.fr/

In de grote hut (109 slaapplaatsen) is het ondanks dat het een donderdag in September is vrij druk. De hut is dan ook een onderdeel van de vrij toeristische Tour de Mont Blanc. De hut is OK maar wel volledig volgens de Frans nonchalance, ook het avondeten volgt dezelfde Franse achteloosheid. Er is ook geen elektriciteit en daar het buiten snel verdonkerd zitten we gezellig nog wat bijeen bij kaarslicht.

Sommige zijn nog even tot op de Crête des Gittes gewandeld maar het beloofde prachtige uitzicht heeft zich volledig verstopt achter een grijs wolkendek. Op het moment dat de zon zou moet onderduiken breekt ze nog even in alle haar oranje kleuren door en plots verschijnen er nog een paar spelende gemzen op die de dag al bij al subliem afronden.

De volgende ochtend zelfde vertrek uur. Om 9 uur stond iedereen opnieuw met zijn zak op de rug klaar. Weet wel dat we dan de allerlaatste zijn die de hut verlieten. De wolken waren allemaal weg en het beloofde een prachtige dag te worden. Eerst een afdalingske tot op het baantje van Cornet de Roselend op een 1850m.

Hier verlaten we terug de traditionele Tour de Mont Blanc en gaan we opnieuw langzaam omhoog langs het water door de Combe de la Neuva op weg naar de Col de Grand Fond (2671m). Op het einde wordt het pad dan toch wat pittiger rotsachtig en moeten we van de ene blok op de andere springen. Dan doen we dan niet alleen wat het lijkt erop dat we plots in het land van de steenbokken zijn gekomen.

Steenbokken zijn er duidelijk beter in dan wijzelf want hier en daar ook ik al een vloek vallen omdat het niet altijd even gemakkelijk meer gaat.

De vloeken zijn echter snel vergeten als we boven op de Col komen, want dan zien we 150m beneden ons aan een zalig meertje onze eindbestemming voor deze dag liggen. “Refuge de Presset” (2514m) https://refugedepresset.ffcam.fr/

met daarachter de Pierra Menta. De korte afdaling loopt gezwind en de hut blijkt echt super te zijn. De beste die ik ooit al heb meegemaakt. Super modern maar uitzonderlijk knap ingericht en de ligging zelf in ongelofelijk. Kleinschalig (30 slaapplaatsen) , gezellig en 2 supervriendelijke uitbaatsters.

Hier moet ik zeker nog eens terug komen. Enkel de douchen vielen wat tegen maar als iedereen al wat naar het zweet begint te stinken, valt ook dat wel mee.

Refuge de Presset

De volgende ochtend na ons Frans berghutten ontbijt vertrekken naar ons vooropgetelde doel. Lac d’Amour. Even wat bergaf en dan toch terug bergop (2250m) maar we zetten door. Het meer is dan ook een zalige plaats om even te vertoeven.

Aan de tentjes langs de kant van het water lijkt het erop dat het hier voor sommigen een echt Lac d’Amour is geweest. Ik kan ze geen ongelijk geven. De dappersten onder ons wagen zelfs een kort duik in het water. Brrrrrrr.

We trekken verder nog even scherp naar boven tot op Col de Coin (2398m) dan zien we ook de andere kant van de berg eens en dan terug een lange, lange afdaling naar het Lac De Roselend met in de verte nu eindelijk toch regelmatig zicht op de Mont Blanc.

Al weer zijn er enkele waaghalzen die in plaats van de lange afdaling nog een heel stuk over de crêtes blijven lopen om hun evenwicht wat uit testen en dan op het laatste in een korte duik naar beneden komen gelopen.

Na drie dagen stappen komen we moe maar voldaan terug op onze beginplaats in Chalet de Roselend. De hoteleigenaar vergastte ons nog op een uiterst gesmaakt stoofpotje. Alles was weer super verlopen en zondag ochtend kon iedereen tevreden naar huis.