Als ik verliefd word op een bestemming, dan ga ik hard. Voor ik het weet ben ik volledig in de ban van die plek, met fonkelende oogjes en een bonzend hart! Zwitserland was dan ook liefde op het eerste gezicht!

Als ik hier buiten sta en de ongeëvenaarde schoonheid in me opneem, de zuivere lucht en het uitzicht op de bergtoppen waar de laatste restjes sneeuw op rusten word ik volledig van mijn sokken geblazen. Ik voel liefde met al mijn zintuigen. Deze onaangetaste heerlijkheid, de stilte.. wat een verademing! Ik ben omringd door bergtoppen, meren en watervallen en een onwaarschijnlijke stilte. Hier geniet ik, hier leef ik.

Mijn recente trip naar Zwitserland was een hele unieke. Lees verder om er alles over te weken te komen!

Een onvergetelijke reis

Toen we genoten van een goed ontbijt in Genua, Italië tastten we nog volledig in het duister over wat deze dag zou brengen. Zouden we naar België gaan via de Aosta Vallei of trekken we naar het Comomeer en Zwitserland? Zoals je weet is impulsief reizen helemaal mijn ding. Wij kozen uiteindelijk voor het Zwitsers avontuur (no offense Aosta Vallei, ik hoop snel wat meer te ontdekken!) en daar ben ik enorm blij om!

We vertrokken richting noorden met het Comomeer als eerste stop. Ik vind persoonlijk Como mooier en verfijnder dan Gara, dankzij de Zwitserse invloed. We kwamen een leuk privézwembad tegen met uitzicht op het meer en genoten van een ontspannende namiddag en een late lunch. Rond 18u vertrokken we richting Zwitserland.

Van zodra je de grens oversteekt besef je direct dat je niet langer in Italië bent. Geen gepimpte Fiat Panda’s meer maar enkel propere, correcte dingen te zien. Grüetzi Switzerland, Arrivederci Italia!

We kwamen aan in Coglio, in het Maggiadal, dichtbij Locarno na twee uurtjes rijden en waren meteen onder de indruk van de kalmte in deze omgeving. Lokale nummerplaten, terrasjes langs de weg, mooie lantaarns en overal watervallen maakten van dit dorpje een waar paradijs!

In het Cristallina eco-hotel werden we hartelijk onthaald door Marco en zijn dochter. Onze grote kamer had een reuzeterras die zorgde voor een luchtige en super comfortabele ruimte. De handdoeken werden buiten gedroogd, de meubels waren duurzaam en er was geen plastiek te zien. Een eerlijke, lekkere en organische maaltijd werd voorzien in de tuin, omring door wijngaarden en het vrolijke gelach van spelende kinderen.

De huiselijke en rustige sfeer van dit hotel was precies wat wij nodig hadden en we genoten dan ook van elke minuut! Marco legde ons uit hoe het komt dat deze mooie en onaangetaste plek relatief onbekend is bij toeristen. Net wat ik graag hoor!

’s Morgens genoten we van een gezond ontbijt met vers brood, fruitsla en organische yoghurt alvorens te vertrekken naar Val Bavona. Het was een stille rit naar onze volgende bestemming aangezien we beide sprakeloos waren van de prachtige omgeving. De bergpassen en onverwachte watervallen samen met een enorm vredevol gevoel hebben dan ook een plekje in mijn hart veroverd.

Er was zo veel te zien en vast te leggen dat we verschillende pit stops maakten in kleine oude dorpjes met typische stenen huisjes voor ideale fotomomentjes! Er was zelfs een huis dat weigerde (eigen keuze!) om verbonden te worden met het elektriciteitsnetwerk van vandaag. Geweldig toch!

In de namiddag gingen we naar La Froda. Het terras met stenen banken en tafels (wat verwacht je anders van Val Bavona?) heeft een uitzicht op een 108 meter hoge waterval, the Cascata di Foroglio. Eerlijk waar, een super ervaring!

Daarna gingen we naar de andere kant van de vallei om nog meer oude dorpjes (van de 16e eeuw) te ontdekken en te leren over de architectuur en levensstijl. We bezochten ook de San Giovanni Battista kerk in Mogno.

Deze kerk heeft een bizarre maar heel interessante architectuur, ze is gebouwd door befaamd architect Mario Botta toen de 17e -eeuwse kerk op deze plek verwoest was door een lawine in 1988. In deze setting, sprong de kerk, met zijn ronde vorm en zwart-witte lijnen er echt uit.

Wat mij ook enorm is bijgebleven van Zwitserland zijn de bushokjes. Ik weet het, bushokjes, serieus?! Maar luister even: in Ticino zie je vele bushokjes die zijn omgebouwd tot mini-bibliotheken. Je kan er gratis boeken lenen. Wat een simpel, maar betekenisvol iets… dat zegt zo veel over deze geweldige mensen!

Kortom, dit kleine landje gevuld met massa’s karakter heeft mijn hart volledig veroverd. Ik hoop dan ook heel snel weer terug te komen!