Gran Canaria is een continent in het klein, met een scala aan ongewone landschappen midden in een zeer diverse eilandengroep. Daarom heeft de Unesco besloten om het eiland tot biosfeerreservaat uit te roepen en op die manier actief mee te werken aan de instandhouding van de puzzelstukjes van deze natuurlijke omgeving, een ongewone en bijzondere microwereld.

Bijna de helft van het geografische gebied van Gran Canaria is opgenomen in dit reservaat, dat zes dorpen op het platteland omvat waar traditionele activiteiten worden uitgeoefend.

Wat maakt de natuur op Gran Canaria zo bijzonder dat de Unesco deze erkenning nodig vond? In de eerste plaats is het eiland een themapark van de bijzondere en magische flora van Macronesië. Een open park met een schat aan planten en bloemen die zich onafhankelijk van de rest van de wereld hebben ontwikkeld, die het stempel dragen van Macronesië.

Een natuur die eeuwenlang zijn eigen gang is gegaan, tussen de verschillende landschappen op het eiland. Een rondrit begint met een bezoek aan de Caldera de Bandama, de laatste actieve vulkaan van Gran Canaria, een spectaculaire krater van 1 km diameter en een fantastisch uitzicht over het noordoosten van het eiland

De variëteit aan bergachtige landschappen, de speciale geomorfologie, vormt een andere bijzonderheid van Gran Canaria. Een enorme krater, de Caldera de Tejeda, domineert het midden van eiland, waarvandaan het regenwater via een fijnmazig netwerk van valleien, riviertjes en ravijnen tot aan de zee naar beneden slingert.

Gran Canaria is eigenlijk een bergmassief dat zich vanuit de zee uitstrekt tot een hoogte van 1949 meter op de Pico de las Nieves, het is de hoogste plaats op het eiland.

Je leert het hele gebied beter kennen vanop de spectaculaire uitkijkpunten die een uitzonderlijk uitzicht bieden over valleien en ravijnen. De Roque Bentayga, Cruz de Tejeda en de Roque Nublo, een indrukwekkende monoliet van 80 meter hoog, een natuurmonument dat door de oude pre-hispanic als heilig wordt beschouwd.

Het karakter van Gran Canaria als eiland vol contrasten zet zich voort in de dorpen. We maken een wandeling door de stad Teror om de kerk van de Maagd van El Pino te bezoeken, beschermheilige van het eiland. Teror heeft karakteristieke kalk witte gevels en fraai bewerkte houten balkons, waaraan het de bijnaam ‘Balkonstad’ dankt.

Dankzij de koloniale architectuur rond Plaza de Nuestra Señora del Pino en langs de Calle Real, is het centrum van Teror in 1979 tot historisch erfgoed verklaard. Teror is de belangrijkste bedevaartplaats van Gran Canaria. Volgens de overlevering is Maria hier op 8 september 1481 verschenen tussen de takken van een dennenboom.

Ieder jaar wordt op deze datum het Fiesta de la Virgen del Pino gevierd. Het beeld van de Madonna maakt dan een pelgrimstocht naar Las Palmas, een traditie, die altijd op grote belangstelling kan rekenen. Naast de basiliek staat een honderd jaar oude dennenboom, als herinnering aan de pino van 1481. Rond de kerstdagen wordt deze boom versierd en is dan de grootste kerstboom van het eiland.We keken even verder dan de stranden van Gran Canaria en ontdekten een eiland dat al 5 eeuwen lang zijn talrijke bezoekers blijft verbazen.