We hebben nochtans veel aan hem te danken. Dat onze familienaam reeds generaties lang onveranderd is gebleven bijvoorbeeld. Dat we op het Europese vasteland rechts rijden ook. Dat de code Napoleon nog steeds de basis van ons rechtssysteem is. Dat Abba in 1974 het Songfestival won. Dat …

De code Napoleon lijkt zo onwrikbaar dat Vrouwe Justitia die reeds lange tijd aan ouderdomsziektes lijdt, desondanks nog steeds niet bezweken is onder de ballast van een ver verleden. Vrij onlangs las ik nog een lezersbrief in de krant waarin de schrijver ervan zich afvroeg : Is er dan echt niemand van onze verkozen politici die de moed heeft om die ouwe boel de vuilnisbak in te kieperen ?

Ten Westen van Parijs ligt op een halfuur rijden (zonder files wel te verstaan) Chateau Malmaison. Het kasteel dateert uit de zeventiende eeuw en werd door Josephine de Beauharnais op vraag van haar Napoleon aangekocht. Het is te zeggen : toen hij op veldtocht was in Egypte kreeg Josephine de opdracht een stulpje in de buurt van Parijs te kopen.

Tijdens de huizenjacht liet Josephine haar oog vallen op dit kasteel en kocht het. Aanvankelijk was Napoleon er niet erg blij mee vermits het optrekje zich in een zeer slechte staat bevond. Vandaar “malmaison”.

Maar Napoleon was een man die van vele markten thuis was en met de hulp van een aantal architecten en interieurexperts veranderde hij het bouwvallige kasteel in een elegante woning. Ziehier een eerste indruk :

De muziekkamer

Napoleon, tuk op de Egyptische kunst, liet bovendien in zijn opdracht meubels en textiel ontwerpen om zijn woning knus in te richten. Zo ontstond de Empirestijl. Letterlijk vertaald is dat dus : de stijl van de keizer. Een stijl die hij – overal waar hij kwam – vol geestdrift probeerde aan de man te brengen.

Het resultaat is dat nogal wat koninklijke paleizen (ja ook het onze) meubels in Empirestijl bezitten.

Vermits “les gilets jaunes” telkens op zaterdag al maandenlang in Parijs lelijk huis houden, hebben we het bekijken van “de ouwe boel” vandaag op onze agenda gezet.

Vanaf ons hotel in Rueil-Malmaison is het een flink eind wandelen langsheen een goed onderhouden domeinmuur die ons op geregelde afstanden een prachtige kijk biedt op de mooie, groene omgeving waarin Napoleon thuis was.

De schoonheid van tuin en park is dan weer de verdienste van Josephine die een schitterende oase van groen wist te creëren rondom het kasteel.

Het prachtige ommuurde domein

Al van bij het binnenkomen, merk ik op dat Napoleon een man van vele veldslagen was. Voor de eigenlijk hal staat de zogenaamde “tent”. Een plek in de vorm van een militaire tent waar de dienstbodes zich ophielden tijdens recepties.

De tent

Wellicht dat zo’n tent hem een soort van thuisgevoel gaf want ook elders in het kasteel meen ik de sfeer van een militair veldkamp op te snuiven.

Eerlijk ? Zó opgaan in het leven van de veldkrijg dat je je thuis ook met die stijl wilt omringen …. pffffff, dan is er naar mijn mening toch een beetje een hoek af.

Let op … allemaal best wel mooi hoor !

Vergaderzaal in veldkampstijl

Napoleon mag dan al briljante ideeën gehad hebben, hij moet vooral toch ook een zeer groot ego hebben gehad. Vele malen groter dan zeg maar Donald Trump, om maar iemand te noemen.

Zó groot was zijn ego dat hij zichzelf tot keizer kroonde en die taak niet aan de paus van Rome overliet hoewel Zijne Heiligheid die dag nochtans aanwezig was.

Zó groot was zijn ego dat hij zichzelf maar al te graag als Julius Caesar liet afbeelden. Julius Caesar, naar wiens voorbeeld Napoleon van Frankrijk dat sinds de Franse Revolutie op apegapen lag, een stevig rijk wou maken.

Zó groot was zijn fascinatie voor Egypte en de goddelijke farao’s dat hij zijn huis liet volstouwen met meubels en snuisterijen (ja zelfs tot in de open haard toe) die allen naar het Oude Egypte verwijzen.

Na de hoogmoed – zo zegt het spreekwoord – komt de val en dat is voor Napoleon niet anders geweest. De tweede verdieping van het kasteel is vooral gewijd aan zijn verbanning, zijn val en zijn dood. En waar een veldheer in ballingschap zich zoal mee bezig houdt : een partijtje schaken.

Of het idyllische nest van Napoleon en Josephine écht zo liefdevol is geweest, betwijfel ik. Toen bleek dat de Keizerin, ondanks het feit dat ze reeds kinderen had uit een eerder huwelijk niet zwanger raakte en Napoleon door middel van een scheve schaats twee kinderen had bij twee verschillende moeders, kon het niet anders dan dat Josephine de oorzaak was van het keizerlijke, onvruchtbare huwelijk. Daarom liet hij zich van haar scheiden. Napoleon moest en zou immers een keizerlijke opvolger hebben en met een bastaardzoon lukt dat uiteraard niet.

Bij wijze van troost kreeg Josephine Chateau Malmaison. Maar of dat allemaal liefdevol kan worden genoemd ? Pffffff … dat weet ik nog zo niet !

Maar het waren andere tijden hé ?!