De lesvrije week. Een week waarin vele studenten genieten van een welverdiende vakantie. Een skivakantie in Frankrijk of Italië, een zonvakantie op Tenerife, of in ons geval, een tweedaagse in Amsterdam. En met ‘in ons geval’ bedoel ik mijn mama en ik.

Met de trein naar Amsterdam. Handig toch? Met de bus naar Antwerpen, van daaruit een rechtstreekse trein naar de Nederlandse hoofdstad. Een reis van ongeveer zo’n anderhalf uur. Een saaie rit zou je denken, maar neen, integendeel. Uitgestrekte landschappen, dwars door Rotterdam en uiteindelijk eindstation Amsterdam-Centraal.

Daar aangekomen stuitten we op een eerste probleem (die kwamen wel meer voor, ons oriëntatievermogen heeft ons wel meer in de steek gelaten). Waar zouden we als eerste naartoe gaan en vooral, hoe zouden we daar geraken? Dan maar gewoon de stad induiken zonder weet waar naartoe. “Dan komen we vanzelf wel iets tegen” was ons motto.

Een eerste bezienswaardigheid was niet bepaald een bekende, maar wel een heel opmerkelijke. Een café dat gevestigd was in een huis dat helemaal naar voren geheld stond. Later die dag bleek dat dat niet zo speciaal was in deze stad. Er waren namelijk wel meer huisjes die niet meer volledig recht stonden.

Onze eerste bekende stop was de Bloemenmarkt, die we eerder onbewust tegenkwamen (zoals wel vaker). De kleurrijke winkeltjes vol met tulpen, klompen in allemaal verschillende kleuren. Echt typisch Hollands, maar echt heel leuk om eens door te wandelen. Naast de pontons waar de winkeltjes op gevestigd waren, kon je verschillende kaaswinkels terugvinden en ook hier kon de kleur niet ontbreken.

Zoals Nederland een kaasland is, hadden ze er kazen in allemaal verschillende kleuren, smaken en maten. We mochten er zelfs eentje proeven: een knalgroene kaas met pesto smaak. Iets wat je normaal nooit zou eten, maar het was zeker een aanrader.

Hierna werd het weer niet echt onze beste vriend. Het begon te regenen, spijtig. Dan maar lekker iets gaan eten. We stapten de eerste de beste bistro binnen. Eventjes ons buikje vullen met een lekkere toast en dan weer op pad. De bui was nog niet gaan liggen, maar daar lieten we ons niet door doen.

We gingen een paar winkeltjes binnen en wandelden wat verder. We begonnen natter en natter te worden en de koude begon ook wat in te werken. Het was toen iets voor 3 dus we besloten om ons hotel eens op te gaan zoeken om de zware rugzak te lossen en eventjes op te warmen.

En daar waren we weer. Amsterdam-Centraal, helemaal de verkeerde kant. Onze oriëntatie had ons nogmaals in de steek gelaten. We zochten de route naar het hotel op en dan was nog zo’n 3 kilometer wandelen. Er zat niets anders op dan even op onze tanden te bijten en eventjes goed door te stappen.

Aangekomen bij het hotel, viel ons meteen het kleine restaurantje/take-away op. We hadden meteen gekozen wat we ’s avonds gingen eten. We checkten ons in en mochten een paar minuutjes later naar onze kamer. Deze was in een gang met twee kamers. Onze buurmannen hadden ook net hun kamer toegewezen gekregen. Vriendelijke mannen die meteen vroegen waar we vandaan kwamen.

Op die reactie hadden we wel niet echt gerekend. We vertelden dat we van België kwamen, maar ze wisten niet waar dat lag. Best raar. Zij kwamen van Sint-Petersburg.

Na een beetje opgewarmd te zijn, maakten we opnieuw onze weg naar buiten. Het was nog altijd een klein beetje aan het regenen, maar helemaal niet meer zo hard.

Tijd voor een rondvaart dan maar. Toch een heel typische attractie in Amsterdam. We hadden wel echt het perfecte moment uitgekozen. Het begon al wat te schemeren en de vele lichtjes die langs de kant te zien waren, kwamen uiterst mooi tot hun recht. De boottocht was ook piekfijn in orde.

We kregen oortjes die we dan in een geluidsinstallatie konden steken, daarna konden we een taal aanduiden en dan kregen we een uitgebreid verhaal over het hele reilen en zeilen van zowel het oude als het hedendaagse Amsterdam.

De combinatie van de tikkende regen, de als maar donker wordende hemel, de lichtjes in de duisternis, maakte dit toch wel een supermooie ervaring. Ook in putje winter.

Na een lekkere sushi, konden we terugblikken op een geweldige dag, ondanks enkele (oriëntatie gerelateerde) akkefietjes. Nog één dag te gaan.