Op reis naar Kamagurkistan
Het Mudel – het Museum van Deinze en de Leiestreek – heeft een primeur. Allround-kunstenaar Kamagurka stelt voor de allereerste keer in zijn kunstig leven tentoon in een Belgisch museum en die eer gaat dus naar het Mudel. Daar hadden ze immers het idee opgevat om eens wat meer humor in de keet te brengen en dus viel hun oog algauw op Luc Zeebroek alias Kamagurka.
Geen onlogische keuze voor een stad als Deinze vermits de kunstenaar er een zestal jaren woonde en werkte onder de vleugels van Marc Coucke die er in het plaatselijke industrieterrein De Prijkels zijn bedrijf heeft. Hij twijfelde niet. Bovendien weet Kamagurka van humor veel zo niet alles.
Ik heb het geluk aanwezig te kunnen zijn op de opening van de tentoonstelling “Kamagurkistan. De grenzen van de ernst” waar zo’n zeventig werken van de kunstenaar te bekijken vallen.
Na de obligate openingsspeeches van de conservator en de plaatselijke politici komt de kunsthistoricus Prof. Dr. Joost Vander Auwera in aanwezigheid van de internationaal vermaarde kunstenaar en een ruim publiek een interessante lezing geven over het nut en belang van de humor in de kunst. Voor hem is het duidelijk : humor is noodzakelijk om je staande te houden in dit tranendal.
Dat klinkt zwaar maar denkende aan de humoristische prenten die ik vorige week zag in het Ploegsteert 14-18 experience center hadden de soldaten geen academische titel nodig om daar achter te komen. Dat wist de middeleeuwse nar trouwens ook al. Hij kon al lachende aan het koninklijke hof zijn mening en dat van het volk ongezouten spuien.
Vander Auwera ziet in Kamagurka de tweede grootste Oostendse kunstenaar na James Ensor. Ook Ensor wist in zijn tijd heilige huisjes via humor omver te gooien. Desondanks verwierf hij de titel van baron. Dat komt omdat wij Belgen meesters zijn in zelfrelativering en zelfspot. Geen wonder dat bij het ontstaan van ons land meteen ook de meest liberale grondwet uit die jaren werd geschreven, de vrije meningsuiting hierbij hoog in het vaandel dragend.
Voor Kamagurka is het duidelijk. Er is een grens aan de ernst. Is die grens er niet dan riskeren we toestanden zoals die bij Charlie Hebdo te Parijs. Juist daarom, vindt de professor moet humor ernstig genomen worden. Humor stelt immers grenzen aan al te veel ernst. Absurde humor, waar Kamagurka – vaak samen met Herr Seele – meester in is, is dan weer overwonnen ernst.
Enfin … de lezing is interessant, de hapjes en drankjes zijn lekker.
Maar het beste moet natuurlijk nog komen: de tentoonstelling zelf. Die laat de bezoeker zien wat een veelzijdig talent Kamagurka wel is. Cartonist, theater- en televisiemaker, stand-up comedian, schilder, sculpteur. Kortom, een echte duizendpoot.
Het wordt een gezellige, grappige avond. Zelden zoveel gelachen tijdens een bezoek aan een tentoonstelling.
Eén ding staat vast : ik kom terug. Want vanavond is het me wat te druk om écht te genieten. Met mijn Museumpass kom ik er sowieso gratis weer in.
Het Mudel heeft bovendien ook een interessante permanente collectie. De bietenoogst van Emiel Claus bijvoorbeeld. Dit kamerbrede schilderij ligt mee aan de basis van de oprichting van het museum.
Toen Claus het werk in 1890 schilderde, kon de bourgeoisie daar helemaal niet mee lachen. Maar zo was het ook niet bedoeld. (lees daartoe : https://evenaar.tv/reisverhalen/2018/02/wablief-bietenboeren-in-het-salon-du-jamais-vu/)
Extra info :
- Wie Kamagurka slechts kent van zijn eerder naïef getekende cartoons uit het weekblad Humo, moet beslist een kijkje nemen in het Mudel. De tentoonstelling die vrijdagavond werd geopend, loopt er nog tot 26 januari 2020.
- Herr Seele en Kamagurka gaan na zestien jaar ook weer samen de planken op. Op vrijdag 29 november 2019 doen ze dat in het gloednieuwe nabij gelegen Leietheater met het stuk “The Return of the Comeback”. De titel alleen al verraadt een absurde avond om niet te missen. Wie een ticket voor deze voorstelling heeft, kan die avond meteen ook gratis de tentoonstelling bezoeken.