“Hou je vast, want ik ga zo meteen gas geven.” Mijn kapitein wist duidelijk wat hij deed. Ik was ingescheept op een zogenaamde zee-safari in Walvisbaai aan de Namibische kust. Eigenlijk betekent een zee-safari gewoon dat je met een bootje gaat varen. Walvisbaai had mijn hart alvast gestolen, het is een groeiend stadje.

Reizigers vinden steeds makkelijker hun weg naar het lokale shoppingparadijs, maar de echte bezienswaardigheid ligt toch voor de kust: de prachtige lagune. Flamingo’s en pelikanen kleuren het blauwe water hier zachtroze en geven een geweldige show wanneer ze in grote groepen hun vleugels spreiden en wegvliegen.

“Vandaag jammer genoeg geen walvissen. Maar die zie je hier wel soms, ze vullen zich met plankton in de diepe baai. Kijk, hier zijn we bij de robbenkolonie!”. Mijn kapitein wees naar de horizon. Op een zandbank zag ik ze liggen: duizenden, honderden zonnebadende zeerobben op het strand.

De drukte deed me beetje denken aan het strand van Blankenberge op een warme zomerdag, maar dan veel luider en met een ietwat meer indringende geur. “Die stank komt enerzijds van de robben, dat klopt. Maar de guano is daar ook verantwoordelijk voor.” De guano? Waar kwam Captain Jack nu mee aanzetten? “Daar op dat ding daar.”

In de verte zag ik een groot platform, waarop gigantisch veel vogels zaten. Aalscholvers, jan-van-genten, meeuwen, strandlopers, plevieren… allemaal verzameld op een metalen staketsel, midden in zee. “Die dingen zijn hier neergepoot om de guano te verzamelen. Guano? Dat is een verzamelnaam voor vogelkak. Uitwerpselen van vogels zijn een pak effectiever als meststof dan, laat ons zeggen, gewone beer.

Dat komt omdat er hoge concentraties fosfaten en natriumnitraat in zitten.” Ik luisterde met verstomming, zelden iemand zo gebiologeerd over vogelpoep horen praten. En hij was zelfs nog niet klaar. “Dat staketsel was het idee van een Duitser Adolf Winter. Die had al snel door dat de aalscholvers gewoon in zee poepten. Hij vond dat maar verspilling.”

“Jouw land, België is trouwens een van de grootste afnemers. De guano wordt één keer per jaar verzameld, verscheept naar België, waar hij verwerkt wordt tot meststof. Trouwens, de toepassingen zijn eindeloos. Wist je dat vogelkak één van de hoofdbestanddelen is van mascara?”

“Haha, dat weten de vrouwtjes niet. Vandaar dat ze zeggen dat vrouwen met veel make-up ervrij bekakt uitzien. Dat mag je dus vanaf nu letterlijk nemen!”. De bulderlach die erop volgde, samen met zijn ontblote gele tanden maakten de grap helemaal af. Reizen, altijd leerrijk zo blijkt. De kapitein opende de koelbox. “Tijd voor een drankje onder de zon.”

Ben Roelants presenteert elke vrijdag om 20u40 het reisprogramma En Route op Evenaar.