West Coast Australia – Wijn en gigantische bomen
Volgende stop op ons lijstje was Margaret River, bekend om de (free) winetastings!
Die avond reden we naar een nieuwe camping, waar we op de ‘overflow’ hebben gestaan omdat de camping vol was. Deze camping werkt met een ‘donation box’ waar je in een enveloppe je geld steekt en dat wordt dan nagekeken. Aangezien we geen eigen plaats hadden,leek het ons ook niet nodig om te betalen, weer $32 uitgespaard!
We zijn in totaal op 4 verschillende plaatsen in Margaret River geweest en enkele héél lekkere wijntjes geproefd. Onze absolute favoriet was McHenry Hohnen, vriendelijke bediening, heerlijke wijntjes en leuke wijngaard! De fles die we persoonlijk het beste vonden was een kleine $95, I’ll pass. Geen flessen gekocht door ons, maar wel vooral genoten en geproefd van wat ons aangeboden werd!
Omdat we elke 2 dagen op een camping met stroom moeten staan met onze superdeluxe campervan, reden we die avond naar één in de buurt. Gratis mini-golf, what can go wrong? We maakten al snel vrienden met twee Australische gezinnen naast ons (die dan eigenlijk niet oorspronkelijk van Australië waren, maar van Kroatië (go figure) en Engeland).
Hun 14-jarige dochter werd al direct on the spot gezet om ons een liedje te zingen, begeleid met gitaar. Ze bleven nog een beetje hangen na dit optreden, maar wij verkozen toch elkaars (volwassen) gezelschap.
De volgende dag gingen we onze engste ervaring tot nu toe doen, de Dave Evans Bicentinnal tree in Warren National Park. Een echte aanrader voor waaghalzen, of gewoon mensen die niet zo snel schrik hebben, of zoals in mijn geval, mensen die niet zomaar afgeven. De boom is 75 meter hoog en kan je beklimmen met ijzeren staken die eruit steken ZONDER enige vorm van beveiliging.
Het is enorm angstaanjagend om te weten dat als je één stap mis zet of je hand verkeerd plaatst, je naar beneden tuimelt. Helemaal bovenaan is een platform waar je kan ‘genieten’ van het uitzicht. Oh, en je moet exact dezelfde manier terug naar beneden, oh joy!
De beklimming van deze boom is trouwens niet oorspronkelijk gemaakt voor toeristen, maar was eerst een uitkijktoren voor de brandweer om bosbranden te spotten. Niet dat dit de dag van vandaag een heel toeristische plaats is, niet iedereen wil 75 meter (en terug) doodsangsten uitstaan.
Deze beklimming werd wel beloond door één van de mooiste routes die we tot nu al hebben gedaan, omringd door prachtige bomen reden we richting de bekende Elephant Rocks in William Bay. We kozen ervoor om een dagje aan het strand te chillen.
Zo kon Marnik zijn achterwaartse salto in het water te perfectioneren, Cedric zijn flik flak op het strand te oefenen en konden we natuurlijk ook de Elephant Rocks bekijken en beklimmen. Als je erop geraakt kan je mooie foto’s nemen met de rest van rosten op de achtergrond.
Die avond waren we genoodzaakt om op een ruststrook te kamperen, aangezien de camping in de buurt volzet was en je ’s nachts niet mag rijden, want dan zijn de kangoeroes actief en springen ze voor je auto. Gratis camping, check!
Valley of the Giants Tree Top Walk was onze volgende bestemming! Eens aangekomen beseften we dat we $25 per persoon zouden moeten betalen om deze korte wandeling te doen. We besloten dan om de alternatieve wandeling tussen de bomen en op de grond te doen, die volgens ons zeker de moeite waard is! Je leert bij over de ‘Tingle’-bomen en je kan er zelfs doorwandelen.
Heel leuk geschreven artikel. Ik krijg al de kriebels bij het lezen en het bekijken van de foto’s van jouw boomavontuur. Knap staaltje lef! Ik zou het niet durven met mijn hoogtevrees.