Wat  doet een mens wanneer hij zelf geen skifanaat is maar de kroost des te meer ? Dan zoek je een compromis waar iedereen gelukkig van wordt. Dank zij de vrijetijdsorganisatie PASAR hebben we voor het tweede jaar op rij dat compromis in Winterberg gevonden. Op zo’n slordige 350 km van Brussel. 

De Nederlanders zijn er al jaren dol op (want zeer dicht bij huis) en ook de Belgen beginnen druppelsgewijs hun weg te vinden naar dit heerlijke vakantieoord met een skiliftcarrousel om “U” tegen te zeggen. Het grootste skigebied van Sauerland telt liefst 25 liftinstallaties en 34 afdalingen op zeven bergen.

De 370 sneeuwkanonnen zorgen er voor sneeuwzekerheid. Tijdens de voorbije krokusvakantie stonden die kanonnen er vaak werkeloos bij want sneeuw, vrieskoude en zon speelden volop tikkertje met elkaar. 

En waarin ligt dan het compromis, vraag jij je wellicht af ? Nou, in de eerste plaats in het niet al te veel kilometers hoeven rijden om toch skiplezier op hoog niveau te hebben. De kosten swingen bovendien niet de pan uit vermits er geen péage of wegenvignet valt te betalen. Ook de prijzen van de skipassen zijn redelijk.

En verder is er – anders dan in de skigebieden van de Alpen – ook in het dal heel wat te beleven. Hier geen gesloten deuren van restaurants, cafés, winkels tijdens de ski-uren maar volop leven ook voor hen die niet op de latten gaan. 

Er zijn trouwens heerlijke wandelpaden langsheen fantastische vergezichten en intieme bospaden waarop je skipistes mag dwarsen en waar je dus je kroost op latten vrolijk kan begroeten. 

Je kan in Winterberg ook vrij de trainingen op de rodelbaan van dichtbij bekijken of met wat geluk het schansspringen meemaken. Leuk is de bus- en treinpas die je als toerist in een erkend verblijf gratis krijgt en met de trein is het toch altijd een beetje reizen … zeker wanneer die trein spoort langs maagdelijk besneeuwde landschappen. 

Vermits we er telkens in de krokusvakantie komen, kunnen wij ook nog van een extra attractie genieten : Rosenmontag

In Züschen, een pittoresk dorpje op zo’n 7-tal kilometers heerlijk wandelen van Winterberg, vieren ze Carnaval volop. Zakken vol snoep worden er uitgegooid tot groot jolijt van het jonge volkje. Als Aalstenaar ben ik qua praalwagens heel wat meer gewoon dan wat er in Züschen te zien is.  

Maar de sfeer is er fantastisch en de fruitjenevers vloeien er niet alleen rijkelijk voor de Carnavalisten maar ook voor de kijklustigen langs de kant van de weg. Zo word je als bezoeker met de stoet meegelokt naar de grote feesttent. Die stoet is naar Aalsterse normen klein maar trekt op een prettige wijze de toeschouwers mee de bergen in.

Zelf wandel ik langs een steil pad steeds hoger en hoger terwijl de stoet onder mij langzaam naar de feestzaal klimt. Het voelt voor mij alsof ik in het liedje van Boudewijn De Groot ben beland. 

Daar trekt over de heuvels 

en door het grote bos

De lange stoet de bergen in

Van het circus Jeroen Bosch

Geloof het of niet … ik word er zowaar sentimenteel van.